"ความดีไม่มีขาย ใครอยากได้ต้องทำเอง" ใครเคยมีความทุกข์ สุมอยู่ในอก นานถึง 20 ปีไหม?

เรื่องราวที่คุณจะได้อ่านต่อไปนี้ เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับญาติของจขกท ที่ภูเก็ตนะคะ อยากขอแชร์เรื่องราวดีๆ ในสังคมไทยค่ะ

จขกท ขออนุญาตถือโอกาสแสดงความขอบคุณอีกครั้ง ถึงบุคคลที่ท่านได้ช่วยเหลือครอบครัวของจขกทด้วยนะคะ


เรื่องราวของครอบครัวหนึ่ง  ใน ต.รัษฎา  อ. เมือง  จ.ภูเก็ต

มีต้นไม้ใหญ่  สูงมาก ขึ้นอยู่ ณ ลำรางสาธารณประโยชน์  ติดกับสวนยาง  ด้านล่างมีบ้านของคุณป้าท่านหนึ่ง

ป้าเล่าว่า ป้าต้องนอนผวาทุกคืนเป็นเวลาเกือบ 20ปี โดยเฉพาะเมื่อเกิดลมฝนแรง ๆ กิ่งไม้มักจะหล่นใส่หลังคาบ้านอยู่เป็นประจำ หลังคาทะลุจนนอนไม่ได้  ต้องนั่งเฝ้าดูเอาถังมารองน้ำฝนถึงสว่าง จากนั้นจึงหาคนมาซ่อมหลังคาทำเช่นนี้มาเกือบ 20 ปี

     


คุณป้าเล่าให้ฟังว่าไปแจ้งความก็แล้ว/ไปแจ้งเทศบาลก็แล้ว แต่เรื่องก็เงียบ (ลืมบอกไปว่าคุณป้าไม่รู้หนังสือ)
ดิฉันไปพบและได้รับทราบความทุกข์ ทรมานใจของคุณป้าท่านนี้ ซึ่งคุณป้าได้พูดออกมาด้วยความทุกข์ใจจริงๆ

ดิฉันกลับมาถึงกรุงเทพฯ ตั้งใจว่าเรื่องนี้น่าจะสานต่อได้ (ก่อนกลับดิฉันได้ไปขอเอกสารหลักฐานจากกรมที่ดิน เพื่อนำมาเป็นหลักฐานในการยื่นเรื่อง ว่าที่ต้นไม้ใหญ่อยู่ในลำรางสาธารณประโยชน์จริง ๆ)

วันนั้นดิฉันไม่รอช้าที่จะทำ ดิฉันเปิด internet เพื่อค้นหา นายกเทศมนตรีที่กำกับดูแล ต.รัษฎา

search เข้าไปก็พบว่า ท่านชื่อท่านภูดิท  รักษาราษฎร์   มีเบอร์โทรศัพท์พร้อม เสียงตามสายเป็นหน้าห้องของท่าน  ดิฉันไม่รอช้าที่จะต่อว่า พูดไปสักพัก ก็ต้องหยุดนิ่ง เพราะ น้ำเสียงที่ตอบกลับมา น่าฟัง และนุ่มนวลมาก เพิ่งมาทราบว่าเธอชื่อ คุณพิณรัตน์  หวงรัตนากร เธอรับปากจะไปค้นเรื่อง และจะประสานงานต่อให้  ดิฉันวางสายลง แต่ไม่แน่ใจนักว่าจะได้เรื่อง



ท่านเชื่อไหม?  
หลังจากที่วางสายโทรศัพท์ไม่ถึง 30 นาที คุณป้าโทรมาบอกว่ามีผู้ชาย แต่งตัวดี  น่าจะเป็นระดับหัวหน้า  มาหา และสอบถามเรื่องต้นไม้ และมาถ่ายรูปต้นไม้นั้นทันที  

มาทราบที่หลังว่า ท่านคือนายกเทศมนตรี ท่านภูดิท  รักษาราษฎร์  ไม่อยากจะเชื่อ
เพราะเวลานั้นเกือบจะ 1 ทุ่ม แล้ว ราชการที่ไหน จะทำงาน  ก่อนกลับท่านบอกคุณป้าว่า  ท่านไม่ทิ้งเรื่องแน่นอน



เช้าวันรุ่งขึ้น ท่านมาอีก พร้อมกับผู้ช่วย มาถ่ายรูปอีกครั้ง พร้อมทั้งขอหลักฐาน ก่อนจะกลับไป
เชื่อไหมค่ะ  ท่านใช้เวลาแค่ 2 - 3  อาทิตย์ ต้นไม้ได้ถูกโค่นลงอย่างเรียบร้อย
ดิฉันกลับมาจากต่าง จังหวัด ได้รับเรื่องว่าต้นไม้ได้ถูกโค่นไปแล้ว  
มันเหมือนมนต์สะกดนะคะ  ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง แต่มันเป็นความจริง  มันเหมือนฝันนะคะ


  


มันเป็นเรื่องจริง ที่เกิดขึ้นในสังคม ในยุคปัจจุบัน  ซึ่งหาไม่ได้อย่างแน่นอน
ป้าเล่าให้ฟังว่าอาการเครียด  ความดัน  หายเป็นปลิดทิ้ง  บัดนี้ ฟ้าสว่างแล้ว  เมฆ ฝน ได้พัดผ่าน
ไปจากชีวิตแล้ว  ป้าแกฝากมาบอกว่าแกขอขอบคุณเลขาหน้าห้อง(คุณพิณรัตน์  หวงรัตนากร)
ท่านนายกเทศมนตรี ท่านภูดิท  รักษาราษฎร์ และทีมงานที่มาช่วยเปิดฟ้า ให้งดงาม ที่ ต.รัษฏา
แห่งนี้


รูปก่อนและหลังต้นไม้ถูกโค่นค่ะ

ท่านภูดิท ค่ะ  หนูขอเป็นตัวแทนของคุณป้ากล่าวอะไรอีกสักนิดนะคะ                  
เพราะลูกของคุณป้ามาขอบคุณหนู ซึ่งหนูแทบไม่เกี่ยวเลยค่ะ  แต่เรื่องที่จบลงไปนี้ต้องกราบท่านอีกสักครั้ง
ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่เบื้องบนได้ส่งท่านมาเพื่อช่วย โดยไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนใด ๆ เลย  หนูไม่ทราบว่า
จะกลั่นกรอง ความรู้สึกที่รัก และ เคารพท่าน ออกมาเป็นคำพูดได้อย่างไร  แค่นึกก็รู้สึกขอบคุณ และขอบคุณ
อย่างไม่มีที่สิ้นสุด


ท้ายสุดขอขอบคุณพ่อเมืองภูเก็ต (ท่านไมตรี  อินทุสุต) ที่ได้วางนโยบายในการดูแลทุกข์สุขของราษฎรและได้
นายกเทศมนตรี ท่านภูดิท รักษาราษฎร์ เข้ามาดูแลราษฎร ณ ตำบล รัษฎา และสามารถทำหน้าที่ของท่านได้เป็นอย่างดี



ภาพพ่อเมืองภูเก็ต  ท่านไมตรี  อินทุสุต


ภาพ นายกเทศมนตรี ท่านภูดิท รักษาราษฎร์



ภาพ คุณพิณรัตน์  หวงรัตนากร


"ความดีไม่มีขาย   ใครอยากได้ต้องทำเอง"
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่