สวัสดีค่ะ เพื่อนๆพี่ๆทุกท่าน เราเป็นสมาชิกใหม่ และเป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรก หากผิดพลาดประการใดต้องขอ อภัยทุกท่าน ไว้ ณ ที่นี้ค่ะ
เรื่องของเรามีอยู่ว่า...
ครอบครัวเราไม่ได้ร่ำรวยมากมาย ตอนนที่ให้ลูกเข้าโรงเรียน เลยตัดสินใจให้เข้าเรียนที่โรงเรียนของรัฐแห่งหนึ่งในย่านลาดพร้าว เพราะสะดวกในการรับส่ง ที่ผ่านมาไม่เคยมีปัญหาเกิดขึ้นเลย จนกระทั่ง ตอนนี้ลูกสาวอายุ 9 ปี เรียนอยู่ชั้น ประถมศึกษาปีที่ 3 เหตุเกิดมาเมื่อไม่นานนี้ ครั้งแรกที่ลูกมาฟ้องถึงการกระทำของคุณครูผู้สอนท่านนึงว่า ได้ทำการ "จิกหัว" ลูกสาวเราเพราะเค้าอ่านหนังสือบางคำไม่ได้ ตอนนั้นเรายอมรับว่าเราผิดที่ไม่คิดว่าจะมีครั้งที่สองเกิดขึ้น เรามองว่าครูอาจจะพลั้งมือทำลงไปโดยไม่ได้ตั้งใจ
เราเพียงแต่ปลอบลูกว่า ครูเค้าคงไม่ไดตั้งใจมั้งลูก ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ถ้าครูทำอีกให้บอกแม่นะ ซึ่งลูกเราก็เข้าใจสิ่งที่เราบอกเป็นอย่างดี
และแล้วเมื่อวันอังคารที่ 26 สิงหาคม 2557 ที่ผ่านมา ก็มีเหตุการณ์ทำนองเดียวกันเกิดขึ้นกับลูกสาวเราอีกครั้ง จากครูท่านนี้คนเดิม ต่างกันตรงที่ เปลี่ยนจากการ "จิกหัว" เป็น "ตบหัว" แทน พร้อมตะคอกใส่ลูกเราว่า "อ่านหนังสือไม่ออก โง่!!"
เมื่อเราฟังลูกเล่าจบในเย็นวันอังคาร เราตึงตัดสินใจว่าเราต้องไปพบครูคนนี้เพื่อสอบถามความจริงว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ทำไมครูต้องทำกับนักเรียนขนาดนี้ เราคิดว่าไม่สมควรค่ะ
วันพุธที่ 27 สิงหาคม 2557
เราให้ลูกไปเรียนตามปกติ โดยตอนเย็นที่เป็นเวลาเลิกเรียนเรากับคุณพ่อของน้องเคลียร์งานเสร็จก็รีบตรงไปรับลูกที่โรงเรียนเพีอจะไปพบครูท่านนี้ แต่...ก็ไม่พบมาช้าไปค่ะครูท่านนี้เดินทางกลับบ้านไปแล้ว เราพบเพียงครูประจำชั้นของลูกที่อยู่สอนพิเศษตอนเย็น เราและพ่อของน้องจึงเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ครูประจำชั้นคนใหม่ฟัง(ครูประจำชั้นคนเก่าซึ่งดีมากๆเสียชีวิตกระทันหันเมื่อช่วงวันแม่ค่ะ) ครูประจำชั้นถามเราว่าครูอะไรนะคะ สอนวิชาอะไรนะคะ เราก็แจ้งไปทั้งชื่อและวิชา เรามองออกเลยว่าครูประจำชั้นคงช่วยอะไรเราไม่ได้มากนักหรอก แต่เราเพียงอยากสื่อว่า ครูไม่สมควรทำกับเด็กแบบนี้เพราะทำให้เด็กกลัว และไม่อยากไปโรงเรียนซึ่งเป็นปัญหาใหญ่มากสำหรับเรา แต่เราก็หวังนะว่าเหตุการณ์จะดีขึ้น หลักจากที่ครูประจำชั้นได้รับปากเราว่า
"ค่ะ เดี๋ยวจะสอบถามให้นะคะ ว่าเกิดอะไรขึ้น"
เราและพ่อของน้องก็พาลูกกลับบ้าน
และแล้ว พฤหัสบดีที่ 28 สิงหาคม 2557
ลูกสาวเรากลับมาบ้านเจอหน้าเราก็ร้องไห้ แล้วเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นว่า... วันนี้ครูบอกคะแนนเก็บแต่หนูไม่มีคะแนนวิชาครูเลย แล้วครูก็พูดเสียงดังลั่นห้องว่า "เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารังเกียจที่สุด! คะแนนก็ไม่มี"
แล้วครูก็เหวี่ยงสมุดใส่หนู ลูกเล่าไปร้องไห้ไป แล้วถามเราว่า "แม่ขา ทำไมหนูไม่มีคะแนนเลย ทั้งๆที่หนูก็ส่งงาน มีแค่สองอันที่หนูทำไม่ทัน"
เรื่องส่งงานเราเองก็สงสัยเพราะเราก็ช่วยลูกทำรายงานเขียนปกรายงานส่งครูท่านนี้อยู่ แล้วลูกก็ถามเราต่อว่า "หนูลาออกจากที่นี่ได้ไหม หนูไม่อยากไปเรียนที่โรงเรียนนี้อีกแล้ว หนูไม่รู้ว่าวันอื่นครูจะว่าหนูว่าอะไรอีกบ้าง" แล้วก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นชุดใหญ่
ส่วนตัวเราเมื่อฟังจบเลยคิดได้แค่ว่าสาเหตุของเรืองที่เกิดขึ้นล่าสุดนี้อาจเป็นความไม่พอใจของครูท่านนี้ที่จากการที่เราไปสอบถามกับครูประจำชั้นว่าทำไมต้องจิกและตบหัวลูกเราเมื่อวันอังคารเป็นแน่
มาถึงตรงนี้ เรายอมรับค่ะว่าลูกเรามีงานค้างส่ง แต่เรื่องนี้เราคิดว่า ครูควรเรียกผู้ปกครองไปพูดคุย หรือตักเตือนเด็กดีๆมากกว่านี้ไม่ใช่ตบหรือจิกหัว มันคนละส่วนกัน
เราอยากสอบถามเพื่อนๆพี่ๆค่ะว่าถ้าเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับลูกหลานของทุกท่าน แล้วเด็กกลัวจนไม่กล้าไปเรียน ไปเตือนแต่สุดท้ายครูก็เอาอารมณ์ความไม่พอใจมาลงกับเด็กอีก ขั้นต่อไปทุกท่านจะจัดการอย่างไรคะ
เราจะไปพบผ.อ.หรือร้องเรียนที่ไหนก่อนดี เพราะคิดว่าเตือนครูท่านนี้ไปก็ไม่เป็นผลค่ะ เพราะครูคิดว่าครูแก่กว่าพ่อแม่นักเรียนค่ะซึ่งก็แก่กว่าจริงๆ รบกวนขอความคิดเห็นทุกท่านนะคะ ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ
เรีองมีอยู่ว่า...ลูกโดนครูที่โรงเรียนจิกและตบศรีษะ จนไม่อยากไปโรงเรียน
เรื่องของเรามีอยู่ว่า...
ครอบครัวเราไม่ได้ร่ำรวยมากมาย ตอนนที่ให้ลูกเข้าโรงเรียน เลยตัดสินใจให้เข้าเรียนที่โรงเรียนของรัฐแห่งหนึ่งในย่านลาดพร้าว เพราะสะดวกในการรับส่ง ที่ผ่านมาไม่เคยมีปัญหาเกิดขึ้นเลย จนกระทั่ง ตอนนี้ลูกสาวอายุ 9 ปี เรียนอยู่ชั้น ประถมศึกษาปีที่ 3 เหตุเกิดมาเมื่อไม่นานนี้ ครั้งแรกที่ลูกมาฟ้องถึงการกระทำของคุณครูผู้สอนท่านนึงว่า ได้ทำการ "จิกหัว" ลูกสาวเราเพราะเค้าอ่านหนังสือบางคำไม่ได้ ตอนนั้นเรายอมรับว่าเราผิดที่ไม่คิดว่าจะมีครั้งที่สองเกิดขึ้น เรามองว่าครูอาจจะพลั้งมือทำลงไปโดยไม่ได้ตั้งใจ
เราเพียงแต่ปลอบลูกว่า ครูเค้าคงไม่ไดตั้งใจมั้งลูก ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ถ้าครูทำอีกให้บอกแม่นะ ซึ่งลูกเราก็เข้าใจสิ่งที่เราบอกเป็นอย่างดี
และแล้วเมื่อวันอังคารที่ 26 สิงหาคม 2557 ที่ผ่านมา ก็มีเหตุการณ์ทำนองเดียวกันเกิดขึ้นกับลูกสาวเราอีกครั้ง จากครูท่านนี้คนเดิม ต่างกันตรงที่ เปลี่ยนจากการ "จิกหัว" เป็น "ตบหัว" แทน พร้อมตะคอกใส่ลูกเราว่า "อ่านหนังสือไม่ออก โง่!!"
เมื่อเราฟังลูกเล่าจบในเย็นวันอังคาร เราตึงตัดสินใจว่าเราต้องไปพบครูคนนี้เพื่อสอบถามความจริงว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ทำไมครูต้องทำกับนักเรียนขนาดนี้ เราคิดว่าไม่สมควรค่ะ
วันพุธที่ 27 สิงหาคม 2557
เราให้ลูกไปเรียนตามปกติ โดยตอนเย็นที่เป็นเวลาเลิกเรียนเรากับคุณพ่อของน้องเคลียร์งานเสร็จก็รีบตรงไปรับลูกที่โรงเรียนเพีอจะไปพบครูท่านนี้ แต่...ก็ไม่พบมาช้าไปค่ะครูท่านนี้เดินทางกลับบ้านไปแล้ว เราพบเพียงครูประจำชั้นของลูกที่อยู่สอนพิเศษตอนเย็น เราและพ่อของน้องจึงเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ครูประจำชั้นคนใหม่ฟัง(ครูประจำชั้นคนเก่าซึ่งดีมากๆเสียชีวิตกระทันหันเมื่อช่วงวันแม่ค่ะ) ครูประจำชั้นถามเราว่าครูอะไรนะคะ สอนวิชาอะไรนะคะ เราก็แจ้งไปทั้งชื่อและวิชา เรามองออกเลยว่าครูประจำชั้นคงช่วยอะไรเราไม่ได้มากนักหรอก แต่เราเพียงอยากสื่อว่า ครูไม่สมควรทำกับเด็กแบบนี้เพราะทำให้เด็กกลัว และไม่อยากไปโรงเรียนซึ่งเป็นปัญหาใหญ่มากสำหรับเรา แต่เราก็หวังนะว่าเหตุการณ์จะดีขึ้น หลักจากที่ครูประจำชั้นได้รับปากเราว่า
"ค่ะ เดี๋ยวจะสอบถามให้นะคะ ว่าเกิดอะไรขึ้น"
เราและพ่อของน้องก็พาลูกกลับบ้าน
และแล้ว พฤหัสบดีที่ 28 สิงหาคม 2557
ลูกสาวเรากลับมาบ้านเจอหน้าเราก็ร้องไห้ แล้วเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นว่า... วันนี้ครูบอกคะแนนเก็บแต่หนูไม่มีคะแนนวิชาครูเลย แล้วครูก็พูดเสียงดังลั่นห้องว่า "เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารังเกียจที่สุด! คะแนนก็ไม่มี"
แล้วครูก็เหวี่ยงสมุดใส่หนู ลูกเล่าไปร้องไห้ไป แล้วถามเราว่า "แม่ขา ทำไมหนูไม่มีคะแนนเลย ทั้งๆที่หนูก็ส่งงาน มีแค่สองอันที่หนูทำไม่ทัน"
เรื่องส่งงานเราเองก็สงสัยเพราะเราก็ช่วยลูกทำรายงานเขียนปกรายงานส่งครูท่านนี้อยู่ แล้วลูกก็ถามเราต่อว่า "หนูลาออกจากที่นี่ได้ไหม หนูไม่อยากไปเรียนที่โรงเรียนนี้อีกแล้ว หนูไม่รู้ว่าวันอื่นครูจะว่าหนูว่าอะไรอีกบ้าง" แล้วก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นชุดใหญ่
ส่วนตัวเราเมื่อฟังจบเลยคิดได้แค่ว่าสาเหตุของเรืองที่เกิดขึ้นล่าสุดนี้อาจเป็นความไม่พอใจของครูท่านนี้ที่จากการที่เราไปสอบถามกับครูประจำชั้นว่าทำไมต้องจิกและตบหัวลูกเราเมื่อวันอังคารเป็นแน่
มาถึงตรงนี้ เรายอมรับค่ะว่าลูกเรามีงานค้างส่ง แต่เรื่องนี้เราคิดว่า ครูควรเรียกผู้ปกครองไปพูดคุย หรือตักเตือนเด็กดีๆมากกว่านี้ไม่ใช่ตบหรือจิกหัว มันคนละส่วนกัน
เราอยากสอบถามเพื่อนๆพี่ๆค่ะว่าถ้าเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับลูกหลานของทุกท่าน แล้วเด็กกลัวจนไม่กล้าไปเรียน ไปเตือนแต่สุดท้ายครูก็เอาอารมณ์ความไม่พอใจมาลงกับเด็กอีก ขั้นต่อไปทุกท่านจะจัดการอย่างไรคะ
เราจะไปพบผ.อ.หรือร้องเรียนที่ไหนก่อนดี เพราะคิดว่าเตือนครูท่านนี้ไปก็ไม่เป็นผลค่ะ เพราะครูคิดว่าครูแก่กว่าพ่อแม่นักเรียนค่ะซึ่งก็แก่กว่าจริงๆ รบกวนขอความคิดเห็นทุกท่านนะคะ ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ