บทอ่านจากหนังสือประกาศกเยเรมีย์ ยรม 20:7-9
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงล่อลวงข้าพเจ้า และข้าพเจ้าก็ยอมให้ถูกล่อลวง พระองค์ทรงพลังเหนือข้าพเจ้า และทรงมีชัยชนะ ข้าพเจ้าเป็นที่น่าหัวเราะวันยังค่ำ ทุกคนเยาะเย้ยข้าพเจ้า ทุกครั้งที่พูด ข้าพเจ้าต้องร้องขอความช่วยเหลือ ตะโกนว่า “แย่แล้ว ตายแน่ๆ” เพราะพระวาจาขององค์พระผู้เป็นเจ้า เป็นเหตุให้ข้าพเจ้าต้องอับอายและถูกเยาะเย้ยอยู่ตลอดวัน แม้ข้าพเจ้าจะพูดว่า “ข้าพเจ้าจะไม่คิดถึงพระองค์ และจะไม่พูดในพระนามของพระองค์อีก” แต่ข้าพเจ้าก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีไฟเผาอยู่ในใจ อัดอยู่ในกระดูกของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าพยายามควบคุมไฟนี้ไว้จนอ่อนเปลี้ย แต่ก็ควบคุมไว้ไม่ไหว
บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโรม รม 12:1-2
พี่น้อง เพราะเห็นแก่พระกรุณาธิคุณของพระเจ้า ข้าพเจ้าอ้อนวอนท่านทั้งหลายให้ถวายร่างกายของท่านเป็นเครื่องบูชาที่มีชีวิต ศักดิ์สิทธิ์และเป็นที่พอพระทัยแด่พระเจ้า นี่เป็นคารวกิจด้วยจิตใจของท่าน อย่าคล้อยตามความประพฤติของโลกนี้ แต่จงเปลี่ยนแปลงตนเองโดยการฟื้นฟูความคิดขึ้นใหม่ เพื่อจะได้รู้จักวินิจฉัยว่าสิ่งใดเป็นพระประสงค์ของพระเจ้า สิ่งใดดี สิ่งใดเป็นที่พอพระทัยและสมบูรณ์พร้อม
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว มธ 16:21-27
ตั้งแต่นั้นมา พระเยซูเจ้าทรงเริ่มแจ้งแก่บรรดาศิษย์ว่า พระองค์จะต้องเสด็จไปกรุงเยรูซาเล็มเพื่อรับการทรมานอย่างมากจากบรรดาผู้อาวุโส หัวหน้าสมณะและธรรมาจารย์ จะถูกประหารชีวิต แต่จะทรงกลับคืนพระชนมชีพในวันที่สาม
เปโตรนำพระองค์แยกออกไป ทูลทัดทานว่า “ขอเถิด พระเจ้าข้า เหตุการณ์นี้จะไม่เกิดขึ้นกับพระองค์อย่างแน่นอน” แต่พระองค์ทรงหันมาตรัสแก่เปโตรว่า “เจ้าซาตาน ถอยไปข้างหลังเรา เจ้าเป็นเครื่องกีดขวางเรา เจ้าไม่คิดอย่างพระเจ้า แต่คิดอย่างมนุษย์”
พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า “ถ้าผู้ใดอยากตามเรา ก็จงเลิกคิดถึงตนเอง จงแบกไม้กางเขนของตนและติดตามเรา ผู้ใดใคร่รักษาชีวิตของตนให้รอดพ้น ก็จะสูญเสียชีวิตนิรันดร แต่ถ้าผู้ใดเสียชีวิตของตนเพราะเรา ก็จะพบชีวิตนิรันดร มนุษย์จะได้ประโยชน์ใดในการที่ได้โลกทั้งโลกเป็นกำไร แต่ต้องเสียชีวิต มนุษย์จะต้องให้สิ่งใดเพื่อแลกกับชีวิตที่สูญเสียไปให้กลับคืนมา
บุตรแห่งมนุษย์จะเสด็จกลับมาในพระสิริรุ่งโรจน์ของพระบิดาพร้อมกับบรรดาทูตสวรรค์ เมื่อนั้นพระองค์จะประทานรางวัลแก่ทุกคนตามความประพฤติของเขา”
ข้อคิด
การพยายามสุดความสามารถที่จะดำเนินชีวิตอย่างดีก็คือการเอาเงินตะลันต์ที่พระทรงฝากไว้มาทำให้เกิดผล ไม่มีใครเกิดมาได้รับน้อยจนไม่สามารถทำอะไรได้แม้ผู้พิการยังสรรสร้างความดีงามแก่โลกและสังคมอย่างมากมาย การที่เราเกิดมามิใช่เรื่องบังเอิญ พระเป็นเจ้าทรงเตรียมงานใหญ่ไว้ให้แก่เรา จงค้นให้พบว่าเราทำอะไรได้ดี อย่าเชื่อคนที่ทำให้เราหมดกำลังใจเพราะเวลาที่เราลำบากเขาไม่เคยให้เราแม้สักหนึ่งบาทที่จะสู้ชีวิตต่อไป พระเป็นเจ้าต่างหากประทานพระพรบางอย่างแก่เรา จงหามันให้พบ มันอาจหลบซ่อนอยู่ ที่เรายังหามันไม่เจออาจเป็นว่าเรามัวแต่คิดถึงแต่ความสามารถที่เป็นค่านิยมของคนในโลก เช่นเรียนเก่ง เล่นกีฬาเก่ง บางทีเราลืมไปว่าความสามารถของเราที่คนอื่นไม่มีคือ เราไม่เคยพูดจาทำร้ายใคร ใครมาพูดกับเราก็มีแต่ความสงบในจิตใจ
พระวรสารและบทอ่านประจำมิสซาวันอาทิตย์ที่ 31 สิงหาคม 2014 (เทศกาลธรรมดา)
บทอ่านจากหนังสือประกาศกเยเรมีย์ ยรม 20:7-9
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงล่อลวงข้าพเจ้า และข้าพเจ้าก็ยอมให้ถูกล่อลวง พระองค์ทรงพลังเหนือข้าพเจ้า และทรงมีชัยชนะ ข้าพเจ้าเป็นที่น่าหัวเราะวันยังค่ำ ทุกคนเยาะเย้ยข้าพเจ้า ทุกครั้งที่พูด ข้าพเจ้าต้องร้องขอความช่วยเหลือ ตะโกนว่า “แย่แล้ว ตายแน่ๆ” เพราะพระวาจาขององค์พระผู้เป็นเจ้า เป็นเหตุให้ข้าพเจ้าต้องอับอายและถูกเยาะเย้ยอยู่ตลอดวัน แม้ข้าพเจ้าจะพูดว่า “ข้าพเจ้าจะไม่คิดถึงพระองค์ และจะไม่พูดในพระนามของพระองค์อีก” แต่ข้าพเจ้าก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีไฟเผาอยู่ในใจ อัดอยู่ในกระดูกของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าพยายามควบคุมไฟนี้ไว้จนอ่อนเปลี้ย แต่ก็ควบคุมไว้ไม่ไหว
บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโรม รม 12:1-2
พี่น้อง เพราะเห็นแก่พระกรุณาธิคุณของพระเจ้า ข้าพเจ้าอ้อนวอนท่านทั้งหลายให้ถวายร่างกายของท่านเป็นเครื่องบูชาที่มีชีวิต ศักดิ์สิทธิ์และเป็นที่พอพระทัยแด่พระเจ้า นี่เป็นคารวกิจด้วยจิตใจของท่าน อย่าคล้อยตามความประพฤติของโลกนี้ แต่จงเปลี่ยนแปลงตนเองโดยการฟื้นฟูความคิดขึ้นใหม่ เพื่อจะได้รู้จักวินิจฉัยว่าสิ่งใดเป็นพระประสงค์ของพระเจ้า สิ่งใดดี สิ่งใดเป็นที่พอพระทัยและสมบูรณ์พร้อม
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว มธ 16:21-27
ตั้งแต่นั้นมา พระเยซูเจ้าทรงเริ่มแจ้งแก่บรรดาศิษย์ว่า พระองค์จะต้องเสด็จไปกรุงเยรูซาเล็มเพื่อรับการทรมานอย่างมากจากบรรดาผู้อาวุโส หัวหน้าสมณะและธรรมาจารย์ จะถูกประหารชีวิต แต่จะทรงกลับคืนพระชนมชีพในวันที่สาม
เปโตรนำพระองค์แยกออกไป ทูลทัดทานว่า “ขอเถิด พระเจ้าข้า เหตุการณ์นี้จะไม่เกิดขึ้นกับพระองค์อย่างแน่นอน” แต่พระองค์ทรงหันมาตรัสแก่เปโตรว่า “เจ้าซาตาน ถอยไปข้างหลังเรา เจ้าเป็นเครื่องกีดขวางเรา เจ้าไม่คิดอย่างพระเจ้า แต่คิดอย่างมนุษย์”
พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า “ถ้าผู้ใดอยากตามเรา ก็จงเลิกคิดถึงตนเอง จงแบกไม้กางเขนของตนและติดตามเรา ผู้ใดใคร่รักษาชีวิตของตนให้รอดพ้น ก็จะสูญเสียชีวิตนิรันดร แต่ถ้าผู้ใดเสียชีวิตของตนเพราะเรา ก็จะพบชีวิตนิรันดร มนุษย์จะได้ประโยชน์ใดในการที่ได้โลกทั้งโลกเป็นกำไร แต่ต้องเสียชีวิต มนุษย์จะต้องให้สิ่งใดเพื่อแลกกับชีวิตที่สูญเสียไปให้กลับคืนมา
บุตรแห่งมนุษย์จะเสด็จกลับมาในพระสิริรุ่งโรจน์ของพระบิดาพร้อมกับบรรดาทูตสวรรค์ เมื่อนั้นพระองค์จะประทานรางวัลแก่ทุกคนตามความประพฤติของเขา”
ข้อคิด
การพยายามสุดความสามารถที่จะดำเนินชีวิตอย่างดีก็คือการเอาเงินตะลันต์ที่พระทรงฝากไว้มาทำให้เกิดผล ไม่มีใครเกิดมาได้รับน้อยจนไม่สามารถทำอะไรได้แม้ผู้พิการยังสรรสร้างความดีงามแก่โลกและสังคมอย่างมากมาย การที่เราเกิดมามิใช่เรื่องบังเอิญ พระเป็นเจ้าทรงเตรียมงานใหญ่ไว้ให้แก่เรา จงค้นให้พบว่าเราทำอะไรได้ดี อย่าเชื่อคนที่ทำให้เราหมดกำลังใจเพราะเวลาที่เราลำบากเขาไม่เคยให้เราแม้สักหนึ่งบาทที่จะสู้ชีวิตต่อไป พระเป็นเจ้าต่างหากประทานพระพรบางอย่างแก่เรา จงหามันให้พบ มันอาจหลบซ่อนอยู่ ที่เรายังหามันไม่เจออาจเป็นว่าเรามัวแต่คิดถึงแต่ความสามารถที่เป็นค่านิยมของคนในโลก เช่นเรียนเก่ง เล่นกีฬาเก่ง บางทีเราลืมไปว่าความสามารถของเราที่คนอื่นไม่มีคือ เราไม่เคยพูดจาทำร้ายใคร ใครมาพูดกับเราก็มีแต่ความสงบในจิตใจ