ผมก็เลี้ยงหมานะ ตั้งแต่รับเค้ามาเลี้ยง ก็อยู่ด้วยกันตลอด 24 ชั่วโมงแทบไม่ได้ห่างกันเลย
คงไม่ต้องบอกว่ารักน้องมากแค่ไหน แบบว่าจะไปไหนก็ต้องเปิดเน็ตเลือกสถานที่เลยว่า
สถานที่นั้นน้องต้องไปด้วยได้ ไม่เป็นการรบกวน หรือ ผิดกติกาของสถานที่นั้นๆ
การพาน้องไปเที่ยวทุกๆ ครั้งจึงมีแต่รอยยิ้มและความทรงจำที่ดีทั้งของตัวผมเอง ตัวหมา
และผู้คนที่ไปเที่ยวในสถานที่แห่งนั้นกลับมา
ผมเชื่อว่าคนเลี้ยงหมาส่วนมากมีจิตสำนึกและตระหนักในเรื่องมารยาทกันค่อนข้างสูง
ทว่า... ในทางกลับกัน มันก็ต้องมีคนเลี้ยงอีกกลุ่มนึงที่ขาดจิตสำนึกในเรื่องนี้อย่างสูงเช่นกัน
ผมไปเจอกระทู้ๆ นึงในกลุ่มเฟส สาวกคนรักปอม
https://www.facebook.com/groups/pomeranian.thailand/
เป็นเรื่องของเจ้าของแอบพาหมาหลบยามเข้าโลตัส ถ่ายรูปมาโชว์สมาชิกคนอื่นๆ
แทนที่จะอาย เจ้าของหมากลับรู้สึกว่าดีจัง ตัวเองเก่งแอบพาลูกมาเที่ยวห้างด้วยกันได้
สมาชิกท่านนึงออกมาเตือน
ฝ่ายคนรักหมาที่เห็นด้วยกับ จขกท. ก็ออกมาให้ความเห็น
พอเห็นว่ามีพวก จขกท.ก็ได้ที ตอกสมาชิกท่านนั้นเชิงว่า
อย่ามาเผือกกกกกก เดี๊ยนจะทำ มีอะไรมั๊ยยยย ห๊าาาา
พอสมาชิกท่านนั้นได้อ่าน ผมคิดว่าเค้าคงเอือมระอากับคนเลี้ยงเอาแต่ใจแบบนี้
เพราะรู้ว่าเถียงไปก็เท่านั้น ก็ขอบายดีกว่า
จากนั้นก็มีสมาชิกอีกท่าน เข้ามาจัดชุดใหญ่อีกชุด
ประมาณว่า ถ้ารู้ว่าจะต้องไปสถานที่ที่เค้าห้ามเอาหมาเข้า แล้วจะเอาหมาไปด้วยทำไม
ไอ้ข้ออ้างที่ว่า จะทิ้งให้หมาอยู่ตัวเดียวในรถได้หรือไม่นั้น มันควรจะคิดได้ตั้งแต่ก่อนนำหมาออกมาจากบ้านแล้วด้วยซ้ำ !!!!
และก็เหมือนเดิม จขกท. ยังไม่สำนึกอะไรทั้งสิ้น มาถึงประโยคเด็ดที่ทำผมถึงกับขำก๊าก
"สิทธิส่วนบุคคลไม่ได้ทำให้ใครเดือนร้อนมีความสุขกะเด็กฯเข้าใจตรงกันน่ะ"
สมาชิกอีกท่านก็แสดงความเห็นโต้กลับว่า
"คุณละเมิดพื้นที่ของห้างค่ะ ห้างเค้าไม่อนุญาตให้สุนัขเข้า พื้นที่ส่วนบุคคลของคุณคือที่บ้านค่ะ"
หลังจากที่โดนต้อนจนหมดทาง จขกท. ก็เริ่มมีอารมณ์ ยกตัวอย่างที่คนอื่นทำบ้างล่ะ
ไล่สมาชิกท่านนั้นให้ไปไล่จับพวกที่ทำแบบตัวเองให้หมดบ้างล่ะ
อ่านจนถึงตรงนี้ ผมรู้สึกเพลียกับคนเลี้ยงหมาแบบนี้มากๆ
ก็ได้แต่เตือนตัวเองว่า จะไม่เป็นคนเลี้ยงหมาที่ขาดจิตสำนึก มารยาทต่อสังคมเช่นนี้
เพื่อสะสมรอยยิ้ม ความสุขทั้งของเรา น้องหมาและคนรอบข้าง
เป็นความทรงจำดีๆ ของชีวิตต่อๆ ไป
เบื่อคนเลี้ยงหมาขาดจิตสำนึกแบบนี้จริงๆ กรณีพาหมาเข้าห้าง
คงไม่ต้องบอกว่ารักน้องมากแค่ไหน แบบว่าจะไปไหนก็ต้องเปิดเน็ตเลือกสถานที่เลยว่า
สถานที่นั้นน้องต้องไปด้วยได้ ไม่เป็นการรบกวน หรือ ผิดกติกาของสถานที่นั้นๆ
การพาน้องไปเที่ยวทุกๆ ครั้งจึงมีแต่รอยยิ้มและความทรงจำที่ดีทั้งของตัวผมเอง ตัวหมา
และผู้คนที่ไปเที่ยวในสถานที่แห่งนั้นกลับมา
ผมเชื่อว่าคนเลี้ยงหมาส่วนมากมีจิตสำนึกและตระหนักในเรื่องมารยาทกันค่อนข้างสูง
ทว่า... ในทางกลับกัน มันก็ต้องมีคนเลี้ยงอีกกลุ่มนึงที่ขาดจิตสำนึกในเรื่องนี้อย่างสูงเช่นกัน
ผมไปเจอกระทู้ๆ นึงในกลุ่มเฟส สาวกคนรักปอม
https://www.facebook.com/groups/pomeranian.thailand/
เป็นเรื่องของเจ้าของแอบพาหมาหลบยามเข้าโลตัส ถ่ายรูปมาโชว์สมาชิกคนอื่นๆ
แทนที่จะอาย เจ้าของหมากลับรู้สึกว่าดีจัง ตัวเองเก่งแอบพาลูกมาเที่ยวห้างด้วยกันได้
สมาชิกท่านนึงออกมาเตือน
ฝ่ายคนรักหมาที่เห็นด้วยกับ จขกท. ก็ออกมาให้ความเห็น
พอเห็นว่ามีพวก จขกท.ก็ได้ที ตอกสมาชิกท่านนั้นเชิงว่า
อย่ามาเผือกกกกกก เดี๊ยนจะทำ มีอะไรมั๊ยยยย ห๊าาาา
พอสมาชิกท่านนั้นได้อ่าน ผมคิดว่าเค้าคงเอือมระอากับคนเลี้ยงเอาแต่ใจแบบนี้
เพราะรู้ว่าเถียงไปก็เท่านั้น ก็ขอบายดีกว่า
จากนั้นก็มีสมาชิกอีกท่าน เข้ามาจัดชุดใหญ่อีกชุด
ประมาณว่า ถ้ารู้ว่าจะต้องไปสถานที่ที่เค้าห้ามเอาหมาเข้า แล้วจะเอาหมาไปด้วยทำไม
ไอ้ข้ออ้างที่ว่า จะทิ้งให้หมาอยู่ตัวเดียวในรถได้หรือไม่นั้น มันควรจะคิดได้ตั้งแต่ก่อนนำหมาออกมาจากบ้านแล้วด้วยซ้ำ !!!!
และก็เหมือนเดิม จขกท. ยังไม่สำนึกอะไรทั้งสิ้น มาถึงประโยคเด็ดที่ทำผมถึงกับขำก๊าก
"สิทธิส่วนบุคคลไม่ได้ทำให้ใครเดือนร้อนมีความสุขกะเด็กฯเข้าใจตรงกันน่ะ"
สมาชิกอีกท่านก็แสดงความเห็นโต้กลับว่า
"คุณละเมิดพื้นที่ของห้างค่ะ ห้างเค้าไม่อนุญาตให้สุนัขเข้า พื้นที่ส่วนบุคคลของคุณคือที่บ้านค่ะ"
หลังจากที่โดนต้อนจนหมดทาง จขกท. ก็เริ่มมีอารมณ์ ยกตัวอย่างที่คนอื่นทำบ้างล่ะ
ไล่สมาชิกท่านนั้นให้ไปไล่จับพวกที่ทำแบบตัวเองให้หมดบ้างล่ะ
อ่านจนถึงตรงนี้ ผมรู้สึกเพลียกับคนเลี้ยงหมาแบบนี้มากๆ
ก็ได้แต่เตือนตัวเองว่า จะไม่เป็นคนเลี้ยงหมาที่ขาดจิตสำนึก มารยาทต่อสังคมเช่นนี้
เพื่อสะสมรอยยิ้ม ความสุขทั้งของเรา น้องหมาและคนรอบข้าง
เป็นความทรงจำดีๆ ของชีวิตต่อๆ ไป