จะง้อหรือรอต่อไป

ตอนนี้ประสบปัญหาค่ะ คบกับผู้ชายคนหนึ่งมาได้สักพัก คบในฐานะแฟนที่บ้านทั้ง2 ฝ่ายรับรู้ว่าคบกัน แต่ยังไม่เคยเปิดตัวกับบรรดาเพื่อนๆหรือคนสนิทของทั้งสองฝ่าย เค้าเป็นพวกอารมณ์ศิลปิน ไม่ชอบให้ใครไปวุ่นวายกับชีวิตเค้ามาก งานเค้าจะยุ่งตลอดเวลา เรื่องส่วนตัวบางอย่างก็จะไม่เคยบอก นอกจากว่าเกิดปัญหาขึ้นจิงๆถึงจะเล่า ยอมรับว่าแรกๆเราก็ไม่ไว้ใจเพราะเค้าชอบมีลับลมคมในและเคยโกหกในบางเรื่อง เช่น บอกเราว่าพักอยู่กับพี่สาว ไม่เคยพาเราไปที่ห้องเพราะพี่สาวเป็นคนอารมณ์ศิลปิน ไม่ชอบให้ใครไปวุ่นวาย เราก็เชื่อ แต่เราได้รู้ความจริงว่าจิงๆแล้วพี่สาวของเค้าทำมาหากินอยู่ต่างจังหวัด พอเรารู้ความจริงก็ทำเป็นโมโหว่าเราตามจับผิด จ้องหาเรื่อง ไม่ไว้ใจกัน ก็คบมาเรื่อยๆ เริ่มมีอะไรหลายๆอย่างที่น่าสงสัยแต่มีอะไรเราก็ถาม ถ้ามีเหตุผลหรืออาจไม่มีเหตุผลเราก็ยอมรับได้เพราะเราไม่อยากให้มีปัญหากัน แต่เค้าก็จะชอบมองว่าเราจ้องกับผิดตลอด ทำให้เค้าถูกมองว่าเป็นคนไม่ดี ทุกครั้งที่ทะเลาะกันก็จะมีสาเหตุว่าเราไปจ้องจับผิดเค้า เช่น เเค้าไปทำงานตจว.(คนเดียว)แต่พอเราไปที่ห้องเจอว่ามีเส้นผมผู้หญิงเต็มห้องไปหมด พอเราถามก็ไม่พอใจหาว่าเราสอดส่ายสายตาคอยจับผิดเค้าตลอด (เราลืมของไว้ที่ห้องเค้าก็หาว่าเราไม่ไว้ใจแกล้งเอาของทิ้งไว้ เผื่อสาวไหนมาจะได้เห็นของๆเรา )แล้วเค้าก็ให้เหตุผลว่าเส้นผมเหล่านั้นมาจากไหน โอเคเราก็ยอมรับในเหตุผลถึงมันจะฟังไม่ค่อยขึ้นเท่าไหร่ เล็กๆน้อยๆผ่านไป เพื่อไม่ให้เกิดปัญหา ล่าสุดคุยกันเล่นๆแต่มาเข้าเรื่องการโกหกของเค้าอีกครั้ง เกิดอาการไม่พอใจ หาว่าเราสงสัยทำไมไม่ถามตอนนั้นเลย เก็บมาคิดคนเดียวทำไม ปล่อยให้เค้าเป็นคนผิดในความคิดของเรา ทำไมไม่ถามตรงๆ หาว่าเราไม่ปกติวันๆเอาแต่คอยจ้องจับผิดแฟน ทำตัวเหมือนคนปกติได้มั้ย เอาความฉลาดไปใช้กับคนอื่นเถอะ เลิกฉลาดแล้วค่อยมาคบกัน แล้วก็บล็อคเราทุกช่องทางไม่ว่าจะเป็นไลน์ เฟสบุ๊ค ไม่รับโทรศัพท์ สรุป นี่คือเราเลิกกันแล้วเหรอ เราผิดขนาดนั้นเลยเหรอ ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่น เจอเส้นผม มีผู้หญิงโทเข้าแล้วเดินหนีไปคุยไกลๆหรือชอบโพสเฟสบุ๊คว่าตัวเองโสด ไม่มีแฟนทั้งๆที่เราก็เป็นแฟนกัน แบบนี้ผู้หญิงคนอื่นเค้าคงไม่ปล่อยผ่าน เรานิ่งขนาดนี้มาว่าเราไม่ปกติ แบบนี้เราควรง้อ ควรรอต่อไปดีมั้ย เฮ่อ