เรากับแฟนคบกันมาหกปีแล้ว เป็นผู้หญิงด้วยกันนี่แหละ จขกท ไม่ใช่ทอมนะคะ เป็นผู้หญิงที่ชอบผู้หญิง ไม่มีความรู้สึกว่าตัวเองชอบผู้ชายเลย
คบตั้งแต่สมัยเรียนจนเข้าวัยทำงานแล้ว ไม่เคยมีปัญหาอะไรกันเลย
เรียกได้ว่าต่างคนต่างเป็นทุกอย่างของกันและกัน พูดคุยกันได้ทุกเรื่อง
เป็นเหมือนคนรัก เพื่อนสนิท เป็นครอบครัวกัน
จนเมื่อสองสามเดือนที่ผ่านมา เรารู้สึกได้ว่ามีบางอย่างแปลกไป
ไม่รู้จะอธิบายยังไง คนที่อยู่ด้วยกันตลอดจะรู้สึกได้เองว่าอีกคนเขาแปลกไปจริงๆ
จนทนไม่ไหวมันเศร้าและอึดอัด เลยนั่งถามไปตรงๆว่าตอนนี้เธอมีอะไรอยากจะบอกอยากจะพูดกันมั้ย
คำบอกเล่าจากปากเขาทำให้เรารู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่าลงมากลางหัว...
เขากำลังคุยกับผู้ชายคนนึงอยู่ เป็นเพื่อนที่รู้จักกันตั้งแต่สมัยประถม เป็นคนบ้านเดียวกัน
เราเคยเห็นเขาสองคนคุยกันบ้างในเฟสบุ๊คแต่เป็นการคุยทักทายเล็กน้อยแบบเพื่อนเก่า
ซึ่งเราก็ไม่ได้อะไร เพราะรู้ว่านิสัยเราสองคนเหมือนกันคือ
เป็นคนที่ไม่สนใจที่จะขวนขวายหาความรักต่ออีกเพราะที่เป็นอยู่มันก็ดีอยู่แล้ว
เราถามถึงเหตุผลของการกระทำของเขาครั้งนี้ เขาบอกว่า ช่วงที่เขาลาพักร้อนกลับบ้าน
ไปเห็นบ้านตัวเอง เห็นคนในครอบครัว แล้วก็มานั่งนึกว่า จริงๆแล้วตัวเองอยากมีชีวิตแบบไหน อยากรู้ว่าใจลึกๆแล้วอยากจะกลับไปใช้ชีวิตแบบคนปกติ มีครอบครัว แต่งงาน เหมือนคนอื่นๆทั่วไปหรือเปล่า
พร้อมๆกันกับที่เพื่อนคนนี้คุยมาบ่อยขึ้น ออกแนวจีบกลายๆ ซึ่งเขาก็รู้สึกดี
เลยอยากจะลองคุยกับผู้ชายคนนี้ดูว่าจะรู้สึกยังไง...
เราคุยกันแล้ว เขาบอกว่าขอเวลาสำหรับเรื่องตรงนี้3เดือน แล้วจะให้คำตอบ
ถ้าเขารู้สึกว่าไม่ใช่ ไม่โอเค ก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม และจะไม่มีความคิดแบบนี้มาในหัวอีก
ตอนนี้กำลังจะพ้นเดือนแรกแล้ว เขาก็โทรคุยกันเรื่อยๆ นัดเจอกันไปเที่ยว ไปกินข้าว
แรกๆเราเจ็บนะ โครตเจ็บเลย แต่ก็เข้าใจแหละ เพราะถ้ามัวแต่คุยกันแชทกัน มันก็ไม่ได้ศึกษานิสัยกันจริงๆซักที
ก็ต้องปล่อยให้เป็นไป และเขาไม่ปิดบัง จะไปคือบอก แชททั้งหลายไม่ปิดไม่ล็อค ให้เช็คได้
ทุกวันนี้เราก็ยังอยู่ห้องเดียวกันเพราะสะดวกทั้งสองฝ่ายในการดำรงชีวิตและทำงาน คุยกันตามปกติ เราก็ทำได้แค่รอให้ถึงวันตัดสิน ช่วงนี้ก็เผื่อใจไว้ไปพลางๆ...
หากำลังใจ...เมื่อคนที่เรารักขอไปตรวจสอบหัวใจตัวเอง
คบตั้งแต่สมัยเรียนจนเข้าวัยทำงานแล้ว ไม่เคยมีปัญหาอะไรกันเลย
เรียกได้ว่าต่างคนต่างเป็นทุกอย่างของกันและกัน พูดคุยกันได้ทุกเรื่อง
เป็นเหมือนคนรัก เพื่อนสนิท เป็นครอบครัวกัน
จนเมื่อสองสามเดือนที่ผ่านมา เรารู้สึกได้ว่ามีบางอย่างแปลกไป
ไม่รู้จะอธิบายยังไง คนที่อยู่ด้วยกันตลอดจะรู้สึกได้เองว่าอีกคนเขาแปลกไปจริงๆ
จนทนไม่ไหวมันเศร้าและอึดอัด เลยนั่งถามไปตรงๆว่าตอนนี้เธอมีอะไรอยากจะบอกอยากจะพูดกันมั้ย
คำบอกเล่าจากปากเขาทำให้เรารู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่าลงมากลางหัว...
เขากำลังคุยกับผู้ชายคนนึงอยู่ เป็นเพื่อนที่รู้จักกันตั้งแต่สมัยประถม เป็นคนบ้านเดียวกัน
เราเคยเห็นเขาสองคนคุยกันบ้างในเฟสบุ๊คแต่เป็นการคุยทักทายเล็กน้อยแบบเพื่อนเก่า
ซึ่งเราก็ไม่ได้อะไร เพราะรู้ว่านิสัยเราสองคนเหมือนกันคือ
เป็นคนที่ไม่สนใจที่จะขวนขวายหาความรักต่ออีกเพราะที่เป็นอยู่มันก็ดีอยู่แล้ว
เราถามถึงเหตุผลของการกระทำของเขาครั้งนี้ เขาบอกว่า ช่วงที่เขาลาพักร้อนกลับบ้าน
ไปเห็นบ้านตัวเอง เห็นคนในครอบครัว แล้วก็มานั่งนึกว่า จริงๆแล้วตัวเองอยากมีชีวิตแบบไหน อยากรู้ว่าใจลึกๆแล้วอยากจะกลับไปใช้ชีวิตแบบคนปกติ มีครอบครัว แต่งงาน เหมือนคนอื่นๆทั่วไปหรือเปล่า
พร้อมๆกันกับที่เพื่อนคนนี้คุยมาบ่อยขึ้น ออกแนวจีบกลายๆ ซึ่งเขาก็รู้สึกดี
เลยอยากจะลองคุยกับผู้ชายคนนี้ดูว่าจะรู้สึกยังไง...
เราคุยกันแล้ว เขาบอกว่าขอเวลาสำหรับเรื่องตรงนี้3เดือน แล้วจะให้คำตอบ
ถ้าเขารู้สึกว่าไม่ใช่ ไม่โอเค ก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม และจะไม่มีความคิดแบบนี้มาในหัวอีก
ตอนนี้กำลังจะพ้นเดือนแรกแล้ว เขาก็โทรคุยกันเรื่อยๆ นัดเจอกันไปเที่ยว ไปกินข้าว
แรกๆเราเจ็บนะ โครตเจ็บเลย แต่ก็เข้าใจแหละ เพราะถ้ามัวแต่คุยกันแชทกัน มันก็ไม่ได้ศึกษานิสัยกันจริงๆซักที
ก็ต้องปล่อยให้เป็นไป และเขาไม่ปิดบัง จะไปคือบอก แชททั้งหลายไม่ปิดไม่ล็อค ให้เช็คได้
ทุกวันนี้เราก็ยังอยู่ห้องเดียวกันเพราะสะดวกทั้งสองฝ่ายในการดำรงชีวิตและทำงาน คุยกันตามปกติ เราก็ทำได้แค่รอให้ถึงวันตัดสิน ช่วงนี้ก็เผื่อใจไว้ไปพลางๆ...