สวัสดีครับเพื่อนๆชาวพันทิพ นี้เป้นกระทุ้แรกของผมเลย ผมได้อ่านกระทุ้เกี่ยวกับการใช้ชีวิต สุ้ชีวิต จากพันทิพเยอะพอสมควรเลยอยากจะลองมาแบ่งปันดุบ้าง ต้องเล่าก่อนเลยว่าสมัยผมเด็กๆ ครอบครัวของผมไม่ได้มีฐานะร่ำรวยอะไร เป็นครอบครัวที่เรียกได้ว่า ไม่ใช่ครอบครัวตัวอย่างและหาความสุขแถบจะไม่ได้ พ่อผมเป็นคนกินเหล้าหนักมาก ชอบเที่ยวคาราโอเกะแล้วพอเมากลับมาก็จะมาโวยวาย อาละวาด ปลุกทุกคนที่บ้านซึ่งตั้งแต่เกิดมาผมจำได้เสมอว่า ถ้าพ่อกลับมาก็จะมาทะเลาะกับแม่ ตีกันทุกคืน ผมต้องตื่นมาดูห้ามนอน อย่างนี้ตั้งแต่จำความได้ แต่ลืมบอกไปว่าพ่อของผมนั้นท่านเป็นคนเก่ง ถ้าเวลาไม่เมาท่านทำงานหาเงินเก่งมาก ทุนมี 10 บ ท่านสามารถทำกำไรได้ตากทุนเป็น 10 เท่า ท่านเก่งจิง ๆแต่เสียเวลากินเหล้าอย่างเดียวเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ส่วนแม่ผมท่านก็เป็นแม่บ้านทำงานบ้านอยู่บ้าน เวลากลางคืนก็นอนเที้ยงคืนตื่นมาตี 3 เพื่อทำความสะอาดบ้าน ผมตอนนั้นก็เป้นเด็กน้อยอายุไม่กี่ขวบมีพี่สาว 1 คน แล้วเวลาก็ผ่านไปจนผมอายุ 9 ขวบแม่ก็เสีย ผมเป็นคนเจอศพคนแรก ท่านนอนชัก แล้วก้เสียชีวิต ผมก้ใช้ชีวิตเลื่อยมาหลังจากนั้นพ่อผมก้ยัง คงกินเหล้าหนักกว่าเดิม มาทะเลาะกับผมและพี่แทนแม่ทุกคืน จนผมอายุ19 พ่อของผมก็เสียไปเหมือนกัน ตอนนี้ผมก็อยุ่กับพี่สองคน พี่ผมอานุ 25 ตอนนี้ผมออกจากที่เรียน พี่ผมตกงาน แต่พ่อผมท้านมีบ้านอยุ่สองหลัง แต่ปัญหาคือภาระหนี้สินที่มูลจากธนาคารเป็นล้าน ทั้งบ้าน บัตร 7 8 ใบยอดกว่าสองแสน รวมนอกระบบก้ราว 5 ล้านได้ แต่ประเด็นอยุ่ที่ว่าใครจะเป็นผู้จัดการมรดก เพราะถ้าเป้นต้องรับทรัพสินและหนี้สิน ผมคุยกับพี่และญาติ(ตอนนี้มาอยุ่กับญาติแต่ผมนอนบ้านผมนะ) เขาบอกให้ผมเป้นผู้รับเพราะพี่ผมใช้เงินเก่งมาก เหมือนพ่อ ผมก็รับ แต่อายุแค่19ไม่สามรถรับได้ ต้องรอ 20 แต่ดอกเบี้ยธนาคารไม่รอ ยิ่งเพิ่มทวีคูณ พอผมอายุ 20 ดอกเบี้ยก้บาน ผมได้เป้นผู้จัดการมรดก (1ปีผมไม่ได้เรียนทำงานเป็นช่างตัดขนหมาแล้วหาดงินจ่ายน้ำไฟ เน้ต กิน เอง เหนื่อยท้อ ลำบาก จากเป้นคนใช้เงินเก่งเหมือนพ่อต้องมา งก จากเป็นคนมีเพื่อนกินเหล้า เป็นคนปาตี้ หยุดทุกอย่างเลิกเหล้า เพื่อนนนานๆเจอที กินข้าวจบ)ได้ต่อรองกับธนาคารเฉพาะเรื่องบ้าน (บัตรเคดิสไม่จ่ายสักใบเพราะไม่ใช่ชื่อผม) ก็หนี้ 6 แสนกว่า เยอะนะสำหรับคนทำงานได้เงิน 6500 พ่อไม่ทิ้งมรดกไรให้เลยนอกจากเงิน 3หมื่นและหนี้6แสน ตอนนี้ผมขายของทุกอย่างที่พอเคยทำกินก้ได้มาอีกสามหมื่น รวมเป้น 6หมื่น ก้ต่อรองกับธนาคารเรียบร้อยสินปีจ่าย คือผมเอาเงินที่เหลือ6หมื่นไปเรียนตัดขนหมาให้เก่งขึ้น แล้วกลับมาทำงานได้เป้น 12000(ผมทำอยุ่ร้านน้าซึ่งค่ากินเขาออกให้เพราะน้าหลานได้รับเต็ม 12000) แล้วพอใกล้ถึงเวลาจ่ายธนาคารก้คุยกับน้าคนที่เป้นเจ้าของร้าน เขาช่วยกุ้ให้ แต่ผมผ่อน กุ้มาก่ได้ 8แสน (ได้เขาช่วยชีวิต บุญคุณล้นหัว) ก้จ้ายธนาคารไป เหลือกลับมา นิดหน่อยๆ คือตอนนี้ผมเครียดมากนะ เหงาเศร้า ทุกอย่าง เด้กอายุ 19-20 มีหนี้ไม่มีรายได้หลายอย่าง ไม่มีพ่อแม่ ร์โลโก้ทุกอย่าง ทำหมดคือคิดจนบ้า วางแผนเป้าหมาย กลุ่มลุกค้า ตีตลาด อย่างกับเรียนมา แต่ไม่ได้เรียนดูเขาทั้งนั้น แล้วก้จนสำเร็จได้ครบทุกอย่าง ให้เอาไปใช้กับหมาที่ร้านน้า น้าเป็นคนเทสคนน้าบอกโอเค นานมากอะเป็นปีกว่าจะโอเค โอเคผมก็มองต่อจะขายยังไง ทางไหน คือที่อยากจะบอกนะ ชีวิตบางคนเขาอาจจะแย่กว่าผมระแต่ผมเป็นคนที่มองไกลเพ้อฝัน ไม่หยุด ไม่สน ทำ ๆ จนได้ ท้อบ้าง ร้องไห้บ้าง เงินหมดย้าง แต่ถ้าไม่เสี่ยงบ้านถูกยึด ไม่มีที่สุกหัวนอนทำจนสำเร็จ ผมเ้นคนคิดแบบว่าถ้า ผมเป็้นคนส่งพิซซ่าสักวันหนึ่ง คือจะเป็นเจ้าของร้าน คิดใหญ่ บางทีก็เกินตัว แต่มันเ็้นเป้าหมาย
ตอนนี้ผมอายุ 22 ผมก้มีแขมพุสุนัขที่เป็นแบรนของตัวเองกำลังจะออกจำหน่าย จากร้านน้าเริ่มต้น(ใจเย็นๆนะครับเดียวผมจะไปวางขายแถวบ้านทุกคน555) มีเป้าหมายคือเลี้ยงน้า เลี้ยงแม่อีกคนที่เคยเลี้ยงผมตอนเด็ก ๆ เขาเป็นป้านั้นละ หลายอย่างเขาสอนผมเยอะ มีร้านตัดขนหมาของตัวเองส่งแชมพุขายทั่วประเทศ 555555 ผมคิดว่าผมต้องรวย และต้องเลี้ยงทุกคนได้ ตอนนี้ก็มีครื่องผลิตจากที่เคยผลิตที่ละเหยือก เหนื่อยมากครับกว่าจะมีวันนี้ พี่ๆเชื่อไหมผมดูหนังเรื่องเถ้าแก่น้อยเป็นสิบรอบ เพื่อจะเป็นอย่างเขา เขาทำยังไงถึงได้รวย แล้วก้พบหลายอย่างที่ไม่เป็นอย่างหนัง
1.เขาอายุพอกับผมตอนเริ่มทำสาหร่าย แต่เขาเอาเงินจากไหนมากินอยุ่ ขับไปไหนมาไหน แล้วก้ของที่เขาทำมันเยอะนะครับดุจากในหนังพี่ๆลองคำนวนดุนะ จากหนังเลย
2.กุ้ธนาคาร ธนาคารเขาไม่คุยกับคนที่ไม่มีสเตดเม้นนะ ผมเคยเข้าไปถามนะหน้าพนักงานแบบว่าเป็นใคร ถามไรกุเนี่ย ไม่มีปัญญาหรอก ผมถามว่าผมจะจอกุ้เงินแค่นั้น เขาตอบกลับมาว่า น้องจะกุ้เงินอะไรมีสเตดเม้นหรอ ผมบอกไม่มี เขาบอกว่าต้องมีสเตดเม้นเงินเข้าออกอยุ่ที่ 15000 บลา ๆ ผมรุ้อยุ่แล้วละ แต่หนังแมร่งคุยได้เป้นชัวโมงๆ 5555
3.ซื้อเครื่องผมไปถามเขาพี่เครื่องทำแชมพุเท่าไร เขามองหน้าผมหัวจรดตีนแล้วบอกว่า เป็นแสนน้อง แค่นั้นเดินเข้าร้าน โห ๆๆๆ แต่
นะ แค้นมาก ๆๆๆๆๆ (เจ้าหน้าที่ธนาคารก้มองผมแบบนั้น นะ)
ซึ่งชีวิตจริงแมร่งไม่เหมือนหนังอะ หลังจากวันนั้นผมคิดนะรอกุก่อนเถอะมืง5555
ผมไม่รุ้จะเล่าอาไรละ ตอนนี้ผมก่วางแผนทำงาน ตั้งใจตัดขนหมา ประหยัด เลิกเหล้า คิดคำนวนให้รอบคอบ ตอบแทนบุญคุณผู้มีพระคุณ อายุ 22 แต่บางครั้งคิดว่า 30 40 ละ 5555 ก้อยากจะฝากกับคนที่ท้อนะครับว่า พยายามสุ้ มิองแง่ดีไว้ อย่าลืมบุญคุณคน ซื้อสัตย์ สู้ ๆ ครับ เดียวเพื่อกระทู้หน้าจะเอายี้ห้อมาบอกนะ 5555 ตอนนี้ผมก้ผ่อนบ้านมีบ้านอยุ่มีเงินใช้แต่ไม่มีเงินลงทุนก้ยืมเอา 555555 สู้ ครับ ฝากถึงพี่ต๊อบเถ้าแก่น้อย ถ้าได้มีโอกาสอ่านกระทู้ผม ผมจะบอกว่าผมจะเป็นเหมือนพี่ เพราะเราเริ่มคล้ายกันแล้วเราก้ มีอายุเริ่มธุรกิจพอๆ กัน ผมอยากเจอพี่สักครั้ง(เพื่อขาวพันทิพช่วยผมได้)ผมอยากคุยกับพี่หลายเรื่องนะ 55555 ฝันอยุ่
ปล.เป็นกระทู้แรกนะ ผิดพลาดอะไรผมขอโทษครับ แม๊กห้องไม่เป้นทำไรไม่เป้นไร พิมไปก่ทำแชมพุไป 5555 สู้ๆครับทุกคน^^
ส่วนพี่สาวเขาก็มีงานทำของเขา มีคอนโด ต่างคนต่างอยู่ครับ พึ่งตัวเองดีที่สุดครับ
ตอนนี้อายุ 22 ชีวิตนั้นลำบาก เพื่อพี่ต๊ิปเถ้าแก่น้อยมาเห็น 555555
ตอนนี้ผมอายุ 22 ผมก้มีแขมพุสุนัขที่เป็นแบรนของตัวเองกำลังจะออกจำหน่าย จากร้านน้าเริ่มต้น(ใจเย็นๆนะครับเดียวผมจะไปวางขายแถวบ้านทุกคน555) มีเป้าหมายคือเลี้ยงน้า เลี้ยงแม่อีกคนที่เคยเลี้ยงผมตอนเด็ก ๆ เขาเป็นป้านั้นละ หลายอย่างเขาสอนผมเยอะ มีร้านตัดขนหมาของตัวเองส่งแชมพุขายทั่วประเทศ 555555 ผมคิดว่าผมต้องรวย และต้องเลี้ยงทุกคนได้ ตอนนี้ก็มีครื่องผลิตจากที่เคยผลิตที่ละเหยือก เหนื่อยมากครับกว่าจะมีวันนี้ พี่ๆเชื่อไหมผมดูหนังเรื่องเถ้าแก่น้อยเป็นสิบรอบ เพื่อจะเป็นอย่างเขา เขาทำยังไงถึงได้รวย แล้วก้พบหลายอย่างที่ไม่เป็นอย่างหนัง
1.เขาอายุพอกับผมตอนเริ่มทำสาหร่าย แต่เขาเอาเงินจากไหนมากินอยุ่ ขับไปไหนมาไหน แล้วก้ของที่เขาทำมันเยอะนะครับดุจากในหนังพี่ๆลองคำนวนดุนะ จากหนังเลย
2.กุ้ธนาคาร ธนาคารเขาไม่คุยกับคนที่ไม่มีสเตดเม้นนะ ผมเคยเข้าไปถามนะหน้าพนักงานแบบว่าเป็นใคร ถามไรกุเนี่ย ไม่มีปัญญาหรอก ผมถามว่าผมจะจอกุ้เงินแค่นั้น เขาตอบกลับมาว่า น้องจะกุ้เงินอะไรมีสเตดเม้นหรอ ผมบอกไม่มี เขาบอกว่าต้องมีสเตดเม้นเงินเข้าออกอยุ่ที่ 15000 บลา ๆ ผมรุ้อยุ่แล้วละ แต่หนังแมร่งคุยได้เป้นชัวโมงๆ 5555
3.ซื้อเครื่องผมไปถามเขาพี่เครื่องทำแชมพุเท่าไร เขามองหน้าผมหัวจรดตีนแล้วบอกว่า เป็นแสนน้อง แค่นั้นเดินเข้าร้าน โห ๆๆๆ แต่
ซึ่งชีวิตจริงแมร่งไม่เหมือนหนังอะ หลังจากวันนั้นผมคิดนะรอกุก่อนเถอะมืง5555
ผมไม่รุ้จะเล่าอาไรละ ตอนนี้ผมก่วางแผนทำงาน ตั้งใจตัดขนหมา ประหยัด เลิกเหล้า คิดคำนวนให้รอบคอบ ตอบแทนบุญคุณผู้มีพระคุณ อายุ 22 แต่บางครั้งคิดว่า 30 40 ละ 5555 ก้อยากจะฝากกับคนที่ท้อนะครับว่า พยายามสุ้ มิองแง่ดีไว้ อย่าลืมบุญคุณคน ซื้อสัตย์ สู้ ๆ ครับ เดียวเพื่อกระทู้หน้าจะเอายี้ห้อมาบอกนะ 5555 ตอนนี้ผมก้ผ่อนบ้านมีบ้านอยุ่มีเงินใช้แต่ไม่มีเงินลงทุนก้ยืมเอา 555555 สู้ ครับ ฝากถึงพี่ต๊อบเถ้าแก่น้อย ถ้าได้มีโอกาสอ่านกระทู้ผม ผมจะบอกว่าผมจะเป็นเหมือนพี่ เพราะเราเริ่มคล้ายกันแล้วเราก้ มีอายุเริ่มธุรกิจพอๆ กัน ผมอยากเจอพี่สักครั้ง(เพื่อขาวพันทิพช่วยผมได้)ผมอยากคุยกับพี่หลายเรื่องนะ 55555 ฝันอยุ่
ปล.เป็นกระทู้แรกนะ ผิดพลาดอะไรผมขอโทษครับ แม๊กห้องไม่เป้นทำไรไม่เป้นไร พิมไปก่ทำแชมพุไป 5555 สู้ๆครับทุกคน^^
ส่วนพี่สาวเขาก็มีงานทำของเขา มีคอนโด ต่างคนต่างอยู่ครับ พึ่งตัวเองดีที่สุดครับ