zzz ขิงก็รา ข่าก็แรง แข่งกันร้อน zzz

โกรธครั้งใด จิตใจ ก็เป็นทุกข์ เกลียดไร้สุข ทุกเวลา พาให้หมอง กลัวทำไม ให้เศร้า เข้าครอบครอง กลุ้มขัดข้อง ต้องตรอมตรม ระทมใจ ดั่งความร้อน รุมเร้า เผาดวงจิต ไฟร้อนริด รอนสุข ทุกข์เหลือหลาย สุมทรวงอยู่

ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว เขาว่าไว้ ดีชั่วได้ ใจเท่านั้น ที่หวั่นไหว เป็นศรีสุข แสนเศร้า รวดร้าวใจ แก่ตัวได้ ดั่งใจ เข้าใจตัว ใจจะสุข หรือทุกข์ สนุกนัก หมองมัวจัก มักพาใจ ให้สลัว ตัวจะเป็น อย่างไร เพราะใ

อยู่อย่างไร ให้ใจ ได้ความสุข เย็นดีทุก วันคืน ยืนยงได้ เป็นความสุข ทุกคนหวัง ทุกครั้งไป สุขทั้งกาย และใจ ไปนิรันดร์ อยู่อย่างไม่ ทุกข์ร้อน ผ่อนคลายได้ ร้อนเพียงใด ไม่ทุกข์ คือสุขสันต์ นอนใจได้ ไม่ทุก

อย่าทำตัว มัวเมา เอาแต่ได้ เห็นอะไร ก็มุ่งหวัง นั่งยึดถือ แก่ได้นัก คนเขาจัก มักร่ำลือ ตัวตนคือ ยื้อทุกอย่าง สร้างทุกข์ใจ อย่าอยากได้ สีงใด ไปทั้งหมด รู้จักลด ละเลิก เบิกบานได้ อยากมากนัก มักมีทุกข์

O รูปเอย .. รูปแพงเจ้า ค่ำจดเช้าแต่ละห้อยเฝ้าคอยเห็น ในดวงจิตเหงาเงียบก็เพียบเพ็ญ ความเอื้อเอ็นดูล้ำ .. คอยค้ำคา O เคยหรือใจ-หยุดคิด-แม้นิดหนึ่ง หยุดซาบซึ้งความวอน .. ออดอ้อนหา ทุกหลับฝัน .. คำนึงก็ตร

ไฟว่าร้อน ก็ไม่ เท่าใจร้อน ในแน่นอน ร้อนใจ มากหลายเท่า ไม่รู้แยก ดีชั่ว ตัวของเรา นำออกเขา รู้กัน น่าหวั่นใจ ไฟคือไฟ ใช้เป็น ไม่เห็นทุกข์ นอกในสุข ร่มเย็น เป็นไปได้ ไม่นำออก บอกกล่าว ให้เขลาไป นำเข้าใ

อย่าดึงลง คงไม่ดี มีไม่ได้ ฟ้าต่ำไม่ มีทาง อย่างผิดที่ อย่าทำสิ่ง สร้างเรื่อง เฟื่องสิ้นดี หินแตกนี้ จะทำไป ทำไมกัน อย่าแยกอย่าง สร้างปัญหา มามากนัก แผ่นดินจัก ร้อนรุ่ม สุ่มไฟนั่น จะแบ่งแยก คนไทย ทำไ

ถือดีได้ ไร้เหตุผล คนไม่ชอบ อวดดีตอบ ต่อกัน นั้นเหลวไหล ดีเดือดดุจ หลุดโลก โศกเหลือใจ ไม่ดีใคร ไม่คบ จบสิ้นดี หวังดีได้ ให้กัน นั้นดีนัก ทำดีจัก มักพา หาสุขขี แข่งดีได้ ให้กัน หมั่นทำดี ยีงดีมี มุ่งห

วีงวุ่นวาย หลายเรื่อง ให้เคืองจิต วนจนคิด ขุ่นข้อง หม่นหมองหมาง จนเจ็บจิต คิดไม่ได้ ไม่เห็นทาง ทุกข์ทนห่าง จางจิต คิดได้ดี เป็นอย่างไร อยู่ที่ใจ ใช่ใดอื่น สุขสดชื่น สมหวัง ทั้งสุขขี ปล่อยไปได้ ทุกข์ใจ