ผมอายุ 34ปี แฟนผมอายุ 39 ปี อยู่ด้วยกันมา 2-3ปีแล้ว เธอเป็นข้าราชการครู
วันหนึ่งรับรู้ว่า แฟนเก่าของเธอ โทรมาหาเธอ ส่งข้อความมาเสมอ เวลาที่เธอไปทำงาน จ-ศ ส่วนตัวผมทำงานที่บ้าน แทบไม่ได้รับรู้อะไรเลย จนวันหนึ่งผมก็รับรู้และเข้าใจอะไรได้มากมายบ่อยครั้ง จากการโทรมาของคนอื่น และข้อความอันส่อเจตนาอย่างอื่น ในวันที่เธอไม่ได้ไปทำงาน ในหลายๆครั้งหลายๆโอกาส ผมได้ขอให้เธอทำอะไรสักอย่างเพื่อให้แน่ใจว่า เขาไม่มาก้าวก่ายในชีวิตเราแล้ว เธอบอกเพียงว่า เธอสงสารเขา เขาแค่ส่งความห่วงใยมาเท่านั้นเอง มันผิดหรือ?
ผมต้องแสร้งมีความสุขตลอดเวลาที่อยู่กับเธอ แสร้งเห็นใจอีกฝ่ายของเธอ ว่างั้นไม่เป็นไร ผมต้องทนแบบนี้ต่อไปเพื่อให้เขาเห็นถึงความรักที่ผมมีใช่ใหมผมอยากจะเปิดปากโป้งไปเลยว่า จะให้ผมทำอย่างไร แต่ด้วยความรัก ความกลัวว่าเธอจะเลือกเขา ผมยังคิดต่อ ผมรักเธอจริงๆ ทุกๆคนอย่างว่าผมเลยนะ
ผมเคยได้โทรพูดคุยกับ ผช ของเธอคนนี้ก่อนเราจะตัดสินใจอยู่ร่วมกันแล้ว ซึ่ง ผช ก็ไม่ได้อยู่ร่วมกับ ผญ ผมยิงคำถามไปว่า คุณคิดจะทำอะไรบ้างใหม เพื่อให้คนที่รักมาอยู่กับเรา ใช้ชีวิตร่วมกัน แล้วคุณคิดอย่างไร หากคนรักของคุณมีตัวเลือกที่ไม่ใช่คุณคนเดียว ในขณะที่ ผญ คนนี้เป็นแฟนคุณอยู่
เขาตอบกลับมาว่า เขาไม่ใส่ใจมือที่ 3 หรอก หากแต่ทุกอย่างอยู่ที่ ผญ คนนี้เลือก และเวลาไม่ใช่ตัวกำหนด ผมฟังดูแล้วช่างหดหู่สิ้นดี ผช เขาไม่ได้ใส่ใจที่อยากจะใช้ชีวิตร่วมกันเลย หรือเพราะเขามีลูกอีก 2 คนที่ต้องดูแล หรือเค้ามีเหตุผลที่บอกผมไม่ได้ ความคิดส่วนตัวของผมนะ
............แต่ผิดกับผมจัง ที่พยายามเกินไป พยายามจนได้ใช้ชีวิตอย่างทุกวันนี้ ใช้เวล 2-3 ปี ผมทุ่มเททุกอย่าง ทั้งกำลังแรงใจ ความพยายาม ความเสมอต้นเสมอปลาย อันหลัง ผมไม่ได้ตั้งใจกำหนด แต่มันเป็นของมันเองจริงๆ ผมอยู่สมุทรปราการ ส่วนเธออยู่ พิษณุโลก
ผมนั่งรถทัวร์มาหาเธอทุกๆเดือน เดือนหนึ่ง มา 1-2 ครั้ง ทุกวันหยุดของผม ค่าใช้จ่ายต่อครั้ง 3500 ไปกลับ เงินเดือน 12,500 ผมทำอย่างนี้มา ตลอด 1 ปีเต็ม แต่ไม่รู้ว่าด้วยเหตุผลอันใด วันหนึ่งเธอตกลงจะให้ผมย้ายมาอยู่กับเธอ กำหนดล่วงหน้า 8 เดือน ผมก็เลยเก็บสะสมเงินตั้งแต่วันนั้น ได้เงิน 1แสน 2หมื่นบาทเศษๆ มาเปิดร้านของ Accessory PC เล็กๆ
........แต่มาปัจจุบันทุกวันนี้ ผช คนนั้นของเธอ ที่เคยพูดออกจากปากตัวเองว่า สิ่งที่ ผญ คนนี้เลือกคืออันสิ้นสุด ในขณะที่ผมพยายามดึงเธอให้มารักผม
ผช.คนนั้นเขาได้เพียงแค่เงียบ และส่งเพลงที่ใช้คนร้องเพลงคนอื่น มาแทนความในใจของตนเอง สรุปทุกวันนี้ ก็ยังเปรียบเสมือนเช่นว่า เธอ ผู้หญิงที่ผมรัก ยังต้องการตัวเลือกอยู่ใช่ใหม จะเรียกได้ใหมครับว่า ชีวิต ครอบครัวของผม กำลังถูกก้าวก่าย ผมควรทำอย่างไรดี หรือผมควรตัดใจทำใจ กับสิ่งที่เผชิยอยู่ แล้วก้าวเดินไปด้วยหัวใจอันโดดเดี่ยว
ทุกๆอย่างที่ผมคิดไว้ ไม่กล้าที่จะออกปากถาม เพราะผมรัก ผญ คนนี้มาก ผมรักเธอ แต่ผมไม่อยากสูญเสียเธอไป ผมจะมีความสุขกว่านี้ถ้าหากเธอไม่เปิดรับคนอื่นเข้ามาในชีวิตเราอีก ทำให้ผมแอบน้อยใจอยู่ทุกเวลา อยากให้เธอรู้จักการเอาใจเขา มาใส่ใจเรา หากเธอไม่มั่นใจ ทำใมต้องปล่อยเลยมาถึงขนาดนี้ จนเข้าขั้นการเริ่มต้นของปัญหาชีวิต
ถ้าถามว่าใครผิดตั้งแต่ต้น ผมไม่กล้าออกปากเลยว่า เธอ ผู้หญิง ผิด ที่มี ผช.ในใจอยู่แล้ว ที่สามารถเข้านอกออกในได้ในบ้านของเธอ แต่กลับไม่บอกผม ซึ่งกว่าผมจะมารู้ก็ต่อเมื่อเรื่องมันเดินยาวมาไกลเกินแล้ว จนถึงตอนนั้น ผมก็คงต้องสู้เพื่อคนรัก แต่สุดท้าย ผมคงบกพร่อง ทุกคนมีข้อบกพร่อง ไม่มี ผช ที่ไม่บกพร่อง แต่ข้อบกพร่องของผม มันร้ายแรงขนาดใหนนั้น เธอ กำลังตัดสินอีกรอบ
ขอความเห็นใจจากเพื่อนๆ ช่วยพิจารณาแทนตัวผู้หญิงคนนี้ของผม และตัวผมที ผมสับสนจังเลยครับ
วันนี้วัน พุธ ที่ 27 สิงหาคม เวลาเที่ยงที่จะถึงนี้ผมจะโทรไปหาเธอ และบอกเธอว่า "ผมทุกข์ใจจังครับ พอมีเวลาคุยกับผมใหม"
หากแฟนของคุณ ถูกแฟนเก่าเธอโทรมาขอคืนดี เช่นผม
วันหนึ่งรับรู้ว่า แฟนเก่าของเธอ โทรมาหาเธอ ส่งข้อความมาเสมอ เวลาที่เธอไปทำงาน จ-ศ ส่วนตัวผมทำงานที่บ้าน แทบไม่ได้รับรู้อะไรเลย จนวันหนึ่งผมก็รับรู้และเข้าใจอะไรได้มากมายบ่อยครั้ง จากการโทรมาของคนอื่น และข้อความอันส่อเจตนาอย่างอื่น ในวันที่เธอไม่ได้ไปทำงาน ในหลายๆครั้งหลายๆโอกาส ผมได้ขอให้เธอทำอะไรสักอย่างเพื่อให้แน่ใจว่า เขาไม่มาก้าวก่ายในชีวิตเราแล้ว เธอบอกเพียงว่า เธอสงสารเขา เขาแค่ส่งความห่วงใยมาเท่านั้นเอง มันผิดหรือ?
ผมต้องแสร้งมีความสุขตลอดเวลาที่อยู่กับเธอ แสร้งเห็นใจอีกฝ่ายของเธอ ว่างั้นไม่เป็นไร ผมต้องทนแบบนี้ต่อไปเพื่อให้เขาเห็นถึงความรักที่ผมมีใช่ใหมผมอยากจะเปิดปากโป้งไปเลยว่า จะให้ผมทำอย่างไร แต่ด้วยความรัก ความกลัวว่าเธอจะเลือกเขา ผมยังคิดต่อ ผมรักเธอจริงๆ ทุกๆคนอย่างว่าผมเลยนะ
ผมเคยได้โทรพูดคุยกับ ผช ของเธอคนนี้ก่อนเราจะตัดสินใจอยู่ร่วมกันแล้ว ซึ่ง ผช ก็ไม่ได้อยู่ร่วมกับ ผญ ผมยิงคำถามไปว่า คุณคิดจะทำอะไรบ้างใหม เพื่อให้คนที่รักมาอยู่กับเรา ใช้ชีวิตร่วมกัน แล้วคุณคิดอย่างไร หากคนรักของคุณมีตัวเลือกที่ไม่ใช่คุณคนเดียว ในขณะที่ ผญ คนนี้เป็นแฟนคุณอยู่
เขาตอบกลับมาว่า เขาไม่ใส่ใจมือที่ 3 หรอก หากแต่ทุกอย่างอยู่ที่ ผญ คนนี้เลือก และเวลาไม่ใช่ตัวกำหนด ผมฟังดูแล้วช่างหดหู่สิ้นดี ผช เขาไม่ได้ใส่ใจที่อยากจะใช้ชีวิตร่วมกันเลย หรือเพราะเขามีลูกอีก 2 คนที่ต้องดูแล หรือเค้ามีเหตุผลที่บอกผมไม่ได้ ความคิดส่วนตัวของผมนะ
............แต่ผิดกับผมจัง ที่พยายามเกินไป พยายามจนได้ใช้ชีวิตอย่างทุกวันนี้ ใช้เวล 2-3 ปี ผมทุ่มเททุกอย่าง ทั้งกำลังแรงใจ ความพยายาม ความเสมอต้นเสมอปลาย อันหลัง ผมไม่ได้ตั้งใจกำหนด แต่มันเป็นของมันเองจริงๆ ผมอยู่สมุทรปราการ ส่วนเธออยู่ พิษณุโลก
ผมนั่งรถทัวร์มาหาเธอทุกๆเดือน เดือนหนึ่ง มา 1-2 ครั้ง ทุกวันหยุดของผม ค่าใช้จ่ายต่อครั้ง 3500 ไปกลับ เงินเดือน 12,500 ผมทำอย่างนี้มา ตลอด 1 ปีเต็ม แต่ไม่รู้ว่าด้วยเหตุผลอันใด วันหนึ่งเธอตกลงจะให้ผมย้ายมาอยู่กับเธอ กำหนดล่วงหน้า 8 เดือน ผมก็เลยเก็บสะสมเงินตั้งแต่วันนั้น ได้เงิน 1แสน 2หมื่นบาทเศษๆ มาเปิดร้านของ Accessory PC เล็กๆ
........แต่มาปัจจุบันทุกวันนี้ ผช คนนั้นของเธอ ที่เคยพูดออกจากปากตัวเองว่า สิ่งที่ ผญ คนนี้เลือกคืออันสิ้นสุด ในขณะที่ผมพยายามดึงเธอให้มารักผม
ผช.คนนั้นเขาได้เพียงแค่เงียบ และส่งเพลงที่ใช้คนร้องเพลงคนอื่น มาแทนความในใจของตนเอง สรุปทุกวันนี้ ก็ยังเปรียบเสมือนเช่นว่า เธอ ผู้หญิงที่ผมรัก ยังต้องการตัวเลือกอยู่ใช่ใหม จะเรียกได้ใหมครับว่า ชีวิต ครอบครัวของผม กำลังถูกก้าวก่าย ผมควรทำอย่างไรดี หรือผมควรตัดใจทำใจ กับสิ่งที่เผชิยอยู่ แล้วก้าวเดินไปด้วยหัวใจอันโดดเดี่ยว
ทุกๆอย่างที่ผมคิดไว้ ไม่กล้าที่จะออกปากถาม เพราะผมรัก ผญ คนนี้มาก ผมรักเธอ แต่ผมไม่อยากสูญเสียเธอไป ผมจะมีความสุขกว่านี้ถ้าหากเธอไม่เปิดรับคนอื่นเข้ามาในชีวิตเราอีก ทำให้ผมแอบน้อยใจอยู่ทุกเวลา อยากให้เธอรู้จักการเอาใจเขา มาใส่ใจเรา หากเธอไม่มั่นใจ ทำใมต้องปล่อยเลยมาถึงขนาดนี้ จนเข้าขั้นการเริ่มต้นของปัญหาชีวิต
ถ้าถามว่าใครผิดตั้งแต่ต้น ผมไม่กล้าออกปากเลยว่า เธอ ผู้หญิง ผิด ที่มี ผช.ในใจอยู่แล้ว ที่สามารถเข้านอกออกในได้ในบ้านของเธอ แต่กลับไม่บอกผม ซึ่งกว่าผมจะมารู้ก็ต่อเมื่อเรื่องมันเดินยาวมาไกลเกินแล้ว จนถึงตอนนั้น ผมก็คงต้องสู้เพื่อคนรัก แต่สุดท้าย ผมคงบกพร่อง ทุกคนมีข้อบกพร่อง ไม่มี ผช ที่ไม่บกพร่อง แต่ข้อบกพร่องของผม มันร้ายแรงขนาดใหนนั้น เธอ กำลังตัดสินอีกรอบ
ขอความเห็นใจจากเพื่อนๆ ช่วยพิจารณาแทนตัวผู้หญิงคนนี้ของผม และตัวผมที ผมสับสนจังเลยครับ
วันนี้วัน พุธ ที่ 27 สิงหาคม เวลาเที่ยงที่จะถึงนี้ผมจะโทรไปหาเธอ และบอกเธอว่า "ผมทุกข์ใจจังครับ พอมีเวลาคุยกับผมใหม"