แบบว่า ผมเคยรู้สึกดีกับคนๆนึงผูกพันมากขาดเขาไม่ได้แล้วจู่ๆก็มีเรื่องเกิดทำให้เราต้องห่างกันไป กลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้ ทั้งๆที่เราอยู่ใกล้กันตลอดเวลาทุกๆวัน เจอหน้ากันทุกวัน คิดถึงเขามาก อยากพูด อยากคุย อยากทำทุกๆเรื่องอยากทำทุกๆอย่างที่เราเคยใช้เวลาร่วมกันแล้วมีความสุข แต่ก็ทำไม่ได้เลย ได้แต่มองหน้ากัน แม้แต่ไลน์ก็ยังทักไปไม่ได้เลย ทำอะไรไม่ได้เลยจริงๆ รู้สึกเจ็บปวดจังครับ เหมือนต้นไม้ที่ขาดน้ำที่กำลังจะตาย มันไม่สดใสเหมือนเมื่อก่อน กินไม่ได้นอนก็ไม่หลับ เวลาก่อนข้าวก็ต้องนึกถึงตอนที่เรานั่งกินข้าวกันอีก ต้องกินข้าวพร้อมน้ำตา เวลาว่างๆไม่มีอะไรทำก็นึกแต่เรื่องของเขา อยากหายไปไกลๆจังครับตอนนี้เห็นหน้าเขาทีไรผม .. ยอมรับความจริงไม่ได้
เคยเป็นแบบนี้ไหมครับเวลาคิดถึงใคร