ทนอยู่ หรือ อยู่ทน

สวัสดีค่ะ  อันนี้เป็นกระทู้แรกของชั้น  กระทู้นี้ต้องการแค่ระบายความในใจของลูกผู้หญิงคนหนึง
ก่อนอื่นขอเริ่มเรื่องนิดนึงนะคะ  เราอายุ 24 ปี มีลูก 1 คน อายุ 4 ขวบนิดๆ  แฟนเราก็อายุ 24ปีเท่ากัน  เราคบกันตั้งแต่สมัยเรียนหนังสือ จนกระทั้งตั้งท้องแล้วก็ได้แต่งงานอยู่กินกันมาค่ะ  สิ่งที่เราอยากมาระบายคือว่า  แฟนเราไม่ชอบทำงาน ไม่อยากทำงาน รักสบาย ตรงกันข้ามกับเรา ทำงานประจำ ขายครีม ขายยาลดนน เป็นอาชีพเสริม  เพื่อนำเงินมาใช้ทำงานไปวันๆ เพราะลำพังเงินเดือนเราไม่พอใช้แน่ ไหนจะค่าเทอมลูก ค่านม ค่าบ้าน ทุกอย่างเราจ่ายหมดคนเดียว  วันก่อนที่ทำงานแฟนเราตามให้แฟนเรากลับไปทำงาน  แต่แฟนเราปฎิเสธ คือเราไม่เข้าใจ ทำไมถึงไม่ยอมทำงาน จะอยู่แบบนี้ไปตลอดหรือไง ปากบอกว่าไม่ได้ทำใครเดือดร้อน  แต่คนที่เดือดร้อนคือเราเต็มๆค่าใช้จ่ายทุกอย่างเราเป็นคนจ่าย  แบบนี้ไหวไหมค่ะ  แฟนเราชอบบอกว่ามีไรทำไมชอบประจานให้คนอื่นรู้  แต่ในทางกลับกัน เราเหนื่อยจนไม่รู้จะพูดกลับใคร  เหนื่อยนะเป็นแบบนี้ เราไม่เคยสัมผัสได้ถึงคำว่าหัวหน้าครอบครัว เราไม่เคยได้รับ เราเป็นแต่ผู้ให้  ขอถามว่าเป็นเพื่อนๆ เพื่อนๆจะทนอยู่แบบนี้ต่อไปไหม  หรือจะกลับไปอยู่บ้านตัวเองแล้วเอาลูกไปด้วย


**กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก มีอะไรผิดพลาดตั้งขออภัย ณ.ที่นี้ด้วยค่ะ