เรื่องมีอยู่ว่า
เราเดินตรงไป โดยมีคนคนหนึ่งเดินตามหลังเราเพื่อจะตรงไปข้างหน้าเหมือนกัน
เวลาเราเดินตรงไป สายตาเราต้องมองไปข้างหน้าเป็นปกติ เพื่อไม่ให้ชนกับอะไรๆ
แต่วันนี้สายตาเรากลับมองเอียง 45 องศาให้กับคนคนหนึ่งที่เดินสวนทางกับเรามาทางด้านขวามือ
เพราะนั่นเองที่เราไม่ได้มองไปข้างหน้าเช่นปกติ เราจึงชนกับคนคนหนึ่งที่เดินสวนเรามาทางตรงกลาง(ปกติถ้ามองไปข้างต้องหลบเพื่อไม่ให้ชน)
เราล้มลงทันทีที่โดนชน
***เราล้มลงแล้วใครที่เป็นคนช่วยให้เราลุกขึ้น***
1. คนที่เราเดินชนเขา
2. คนที่สายตาเรามองเขา
3. คนที่เดินตามหลังเรา
เพราะเหตุใด...
เรื่องมีอยู่ว่า
เราเดินตรงไป โดยมีคนคนหนึ่งเดินตามหลังเราเพื่อจะตรงไปข้างหน้าเหมือนกัน
เวลาเราเดินตรงไป สายตาเราต้องมองไปข้างหน้าเป็นปกติ เพื่อไม่ให้ชนกับอะไรๆ
แต่วันนี้สายตาเรากลับมองเอียง 45 องศาให้กับคนคนหนึ่งที่เดินสวนทางกับเรามาทางด้านขวามือ
เพราะนั่นเองที่เราไม่ได้มองไปข้างหน้าเช่นปกติ เราจึงชนกับคนคนหนึ่งที่เดินสวนเรามาทางตรงกลาง(ปกติถ้ามองไปข้างต้องหลบเพื่อไม่ให้ชน)
เราล้มลงทันทีที่โดนชน
***เราล้มลงแล้วใครที่เป็นคนช่วยให้เราลุกขึ้น***
1. คนที่เราเดินชนเขา
2. คนที่สายตาเรามองเขา
3. คนที่เดินตามหลังเรา
เพราะเหตุใด...