สวัสดีค่ะ ดิฉันเรียนจบจากมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง วันนี้แค่อยากจะมาเล่าเรื่องราวบางส่วนที่ได้พบเจอมาในรั้วมหาลัยค่ะ จริงๆแล้ว ส่วนที่ดีก็มีมากค่ะ แต่ส่วนที่หยิบมาเล่าให้ฟังวันนี้ เป็นเรื่องที่ดิฉันรู้สึก คับข้องใจ แล้วอยากระบายอยากฟังความเห็นของหลายๆคนค่ะ
เรื่องแรก เมื่อตอนที่ดิฉันได้เข้าฝึกงาน รายละเอียดการฝึกงาน คือต้องฝึกงานตามวันเวลาที่กำหนด และตัดเกรดออกมาเหมือนวิชาเรียนเลยค่ะ
แต่แบ่งเป็น คะแนนจากฝ่ายที่เราเข้าฝึกงานประเมินมา 50 % ส่วนที่เหลือ คือคะแนนจากการพรีเซ้นงานให้อาจารย์ 3 ท่านฟัง คืออาจารย์หัวหน้าระดับของสาขาค่ะ นักศึกษาที่เข้าฝึกงานจะได้รับเอกสาร เพื่อแจงรายละเอียด และแจ้งเวลาวันว่า จะได้เข้าพรีเซ้นตอนไหน ทุกๆคนมีเวลา 5 นาที และกำหนดเวลาอย่างชัดเจน คือ จะเริ่มตั้งแต่เช้าคือ 8.00 - 17.00 ดิฉันได้คิวเวลา 16.30 - 16.35 เพื่อแสดงพรีเซ้นงานอย่างเต็มที่ จัดทำพาวเวอร์พ้อยมาให้เรียบร้อยเพื่อนำเสนอ อ่อ เสริมนิดนึงนะค่ะว่า ดิฉันฝึกงานกับเพื่อนอีก 1 คนค่ะ ฝึกที่เดียวกันเรย เพื่อนดิฉันได้คิวก่อนดิฉัน นั่นก็คือเวลา 16.25-16.30 คือเพื่อนเสร็จปุ๊ป ก็คิวดิฉันต่อพอดี พอถึงวันดิฉันก็ทำตามทุกอย่าง มานั่งรอพรีเซ้นตามเวลา ดิฉัน จัดทำพาวพ้อยมาพร้อมมาก ฝึกนั่งพรีเซ้นและจับเวลาดูว่าเกิน 5 นาทีไหม แล้วพูดไวไปรึป่าว ซ้ำแล้วซ้ำอีก จนรูมเมทถามว่าบ้าป่ะ 5555 (คือ ก็อยากได้เกรดดีดีนะค่ะ ตั้งใจนิดนึง) หัดแล้วหัดอีก แบบว่ามั่นใจมาก เพราะบริษัทที่ดิฉันฝึก คือเป็นบริษัทใหญ่ค่ะ ได้ความรู้และเนื้อหามากเรยทีเดียว เรียกได้ว่าได้ฝึกงานอย่างจริงจังและลงมือปฎิบัติจริง คือนิสัยส่วนตัวดิฉันเป็นคนชอบพรีเซ้นงานอยู่แล้วค่ะ เพราะอาจารย์มักจะชื่นชม ว่าเป็นคนที่พูดจาชัดเจน ฉากฉานดี และรู้เรื่อง และดิฉันจะเตรียมข้อมูลมาพร้อมเสมอ เรื่องพรีเซ้นงานเลยเป็นอะไรที่ดิฉันไม่ค่อยประมาทเท่าไร่ เพราะชอบเป็นทุนเดิมอยู่แล้วด้วย ^^
แต่ปัญหามันอยู่ตรงนี้ค่ะ พอถึงเวลาเพื่อนดิฉันก็เข้าไปก่อนตามคิว แต่อาจารย์อีกท่านหนึ่ง ก็เดินมาเรียกดิฉันว่า เข้ามาๆเรา ฝึกที่เดียวกับเพื่อนคนนี้ใช่ไหม ดิฉันก็ค่ะๆ แล้วเดินเข้าไป แต่คิดว่าคงให้เข้าไปฟังคอมเม้น หรืออะไรสักอย่าง เพราะยังไม่ถึงเวลาสอบของดิฉันเรย ผลปรากฏว่า คือเพื่อนคนนนี้ เขาเป็นคนที่ เรียบร้อยค่ะ แล้วก็นิ่งมากๆ คือเป็นคนพูดไม่เก่งนะคะ เขาจะมีปัญหาเรื่องพรีเซ้นงาน คือก่อนเข้าไปเขาก็กังวลมาก หันมาคุยกับดิฉันว่า พรีเซ้นทีไรเขาพูดไม่ได้ทุกที (แต่เรียนดีและนิสัยน่ารักมากค่ะ ) เราก็บอกสู้ๆ แบบให้กำลังใจเขาไป เพราะรู้ว่าเขาเป็นคนพูดไม่เก่ง แบบว่าเขาตื่นเต้นด้วย
พอพรีเซ้นออกมา อาจารย์ก็ถามเพื่อนดิฉันว่า ทำแค่นี้เองหรอ ได้แค่นี้เนี่ยนะไปฝึกงาน เพื่อนดิฉันก็พูดน้อยและเงียบๆ อีกตามสเต็ปเขา พูดแต่ว่าค่ะ ๆ อาจารย์ส่ายหัว แล้วเขียนอะไรลงไปไม่รู้บนกระดาษ ดิฉันนั่งฟังอยู่คิดในใจว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวถึงคิวเรา เราจะช่วยพูดให้อาจารย์เข้าใจ อาจารย์ท่านคงเข้าใจ เพราะเราฝึกงานที่เดียวกัน จะได้ช่วยเพื่อนได้ด้วย เพราะเพื่อนแทบจะยังไม่ได้อะธิบายงานที่ได้ทำมาเรย พอถึงคิวดิฉัน กำลังลงไปเสียบปลั๊กคอมเพื่อเปิดพาวพ้อยและอธิบาย อาจารย์ถามว่า นี่เทอ ฝึกงานที่เดียวกันไม่ใช่หรอ ดิฉันก็บอกไปว่า ใช่ค่ะ อ่อ งั้นจะมาอธิบายอะไรอีกเพื่อน อธิบายไปแล้ว
(ดิฉันก็ อ้าววเห้ยย คิดในใจ คือหนูเตรียมตัวมานานมากนะค่ะเนี่ย และคิวเวลาหนู หนูก็ยังได้พรีเซ้นเรยอ่ะ แต่ไม่ได้พูดนะค่ะอันนี้คิดในใจ>< )
ดิฉันด้วยความที่มองเห็นเพื่อนแล้วน่าเศร้ามากที่โดนอาจารย์ตำหนิว่าฝึกงานไม่ได้เรื่อง และบวกกับการที่ดิฉันรู้ดี ว่ามีอะไรอีกมากที่ต้องอธิบาย จึงพูดกับอาจารย์ไปว่า คือหนูขอพรีเซ้นได้ไหมค่ะ เผื่อมีบางส่วนเพื่มเติม อาจารย์ก็เรยบอก เอ้าๆ งั้นก็เร็วๆ (คิดในใจ เอ๊ มีเร่งด้วยหรอ ยังไม่ได้เริ่มเรย TT ) พอพร้อมปุ๊ป ดิฉันเริ่มคำแรกคือ '' ที่ดิฉันได้ฝึกงานมานะค่ะ ดิฉันได้ทำ………………………. พูดไป 1 ประโยค อาจารย์ท่านหนึ่งเป็นผู้หญิง และเป็นหัวหน้าใหญ่ที่สุดในสาขา บอกว่า '' นี่เทอ จะมาพูดซ้ำกับเพื่อนทำไม เพื่อนเขาพูดไปแล้วเรื่องการทำงานอ่ะ ไม่เข้าใจหรอ และก็กุมขมับ พูดต่อว่า โอ้ยยยยยยย นี่ฉันนั่งฟังมาทั้งวันตั้งแต่เช้า กินพาราไปไม่รู้กี่เม็ด จะให้มาฟังนักศึกษาพูดซ้ำๆ จะบ้าตาย คือตอนนั้นดิฉันแบบ จุกมากแล้วก็จากคนมั่นใจ เริ่มกลายเป็นคนที่พูดไม่เป็นเลยค่ะ ดิฉันต้องหยุดพรีเซ้น โดยที่ได้พูดเพียงแค่ 1 ประโยค และอาจารย์ไม่ได้ดูสไลค์ของหนูเรยแม้สไลค์เดียว อ่อ ได้ดูหน้าแรก 1 สไลค์ค่ะ อาจารย์หันมาบอกหนู และเพื่อนว่า เทอสองคนนี่นะ ไปทำมาใหม่ให้หมดเรยนะไม่ผ่าน ทั้งรายงาน ค่อยมาคุยกับครูใหม่ และนัดวันมาอีกที
ดิฉันหิ้วคอมออกจากห้อง ออกมาเจอหน้าเพื่อนอีกคน ดิฉันน้ำตาคลอเบาๆเลยค่ะ คือไม่ได้โกดใคร แต่ทำไม ดิฉันรู้สึก มันถูกต้องแล้วหรือ กับสิ่งที่อาจารย์ตัดสินแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้พูดกับใครหรอกค่ะ ได้แต่ระบายกับเพื่อนๆ และโทรไปเล่าให้พี่ชายฟัง ดิฉันบอกกับพี่ชายว่า ถ้าหนูจะไปหาอาจารย์แล้วถามคำถามอาจารย์ได้ไหมค่ะว่า ทำไมในใบรายระเอียดการฝึกงานที่เรียกว่าเป็นระเบียบมหาลัย ถึงระบุว่า นักศึกษามีเวลา 5 นาที และใช้เวลาของตัวเองได้อย่างเต็มที่ แต่ทำไมหนู ไม่ได้ใช้เวลาของหนูแม้แต่นาทีเดียว ที่สำคัญหนูและเพื่อน ต้องมาทำรายงาน ใหม่ทั้งหมด และคำติติงมากมาย ว่าฝึกงานไม่ได้เรื่อง โดยที่ตัดสินจากเพื่อนอีกคนที่เขา เป็นคนพูดไม่ค่อยเก่ง แล้วคนอีก 1 คนที่ยังไม่แม้แต่จะได้พูดอะไรเลย ทำไมเขาตัดสินว่าเหมือนกันละค่ะ อันนี้ น้ำตาไหล 55555555 ดิฉันจะเจ็บอะไรมากมายก็ไม่รู้ พี่ก็แนะนำว่า อย่า ทำแบบนั้นเรย เราเป็นนักศึกษา พูดแบบนั้น มันไม่ดีหรอกเขาเป็นอาจารย์ บลาๆๆๆ…………. สุดท้าย ดิฉันก็ไม่ได้พูดอะไร ทำรายงานใหม่ ตามที่อาจารย์สั่ง แต่รอบแก้นี่ไม่มีอธิบายแล้วนะคะ คือแค่เอารายงานไปวางที่โต๊ะอาจารย์ ส่วนคะแนนพรีเซ้นคือ ตัดสินไปตั้งแต่พรีเซ้นครั้งนั้นแล้ว ไม่ได้มีโอกาสได้แก้ตัวอีกเรย
ดิฉันก็จบ และผ่านมาแล้วล่ะค่ะ แค่อยากจะมาเล่าแชร์ประสบการณ์ให้ฟังค่ะ ถ้าเพื่อนจะแนะนำ
หรือมีความเห็นอะไร ยินดีรับฟังอย่างยิ่งค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
นี่หรือ ทัศนคติของอาจารย์มหาวิทยาลัย
เรื่องแรก เมื่อตอนที่ดิฉันได้เข้าฝึกงาน รายละเอียดการฝึกงาน คือต้องฝึกงานตามวันเวลาที่กำหนด และตัดเกรดออกมาเหมือนวิชาเรียนเลยค่ะ
แต่แบ่งเป็น คะแนนจากฝ่ายที่เราเข้าฝึกงานประเมินมา 50 % ส่วนที่เหลือ คือคะแนนจากการพรีเซ้นงานให้อาจารย์ 3 ท่านฟัง คืออาจารย์หัวหน้าระดับของสาขาค่ะ นักศึกษาที่เข้าฝึกงานจะได้รับเอกสาร เพื่อแจงรายละเอียด และแจ้งเวลาวันว่า จะได้เข้าพรีเซ้นตอนไหน ทุกๆคนมีเวลา 5 นาที และกำหนดเวลาอย่างชัดเจน คือ จะเริ่มตั้งแต่เช้าคือ 8.00 - 17.00 ดิฉันได้คิวเวลา 16.30 - 16.35 เพื่อแสดงพรีเซ้นงานอย่างเต็มที่ จัดทำพาวเวอร์พ้อยมาให้เรียบร้อยเพื่อนำเสนอ อ่อ เสริมนิดนึงนะค่ะว่า ดิฉันฝึกงานกับเพื่อนอีก 1 คนค่ะ ฝึกที่เดียวกันเรย เพื่อนดิฉันได้คิวก่อนดิฉัน นั่นก็คือเวลา 16.25-16.30 คือเพื่อนเสร็จปุ๊ป ก็คิวดิฉันต่อพอดี พอถึงวันดิฉันก็ทำตามทุกอย่าง มานั่งรอพรีเซ้นตามเวลา ดิฉัน จัดทำพาวพ้อยมาพร้อมมาก ฝึกนั่งพรีเซ้นและจับเวลาดูว่าเกิน 5 นาทีไหม แล้วพูดไวไปรึป่าว ซ้ำแล้วซ้ำอีก จนรูมเมทถามว่าบ้าป่ะ 5555 (คือ ก็อยากได้เกรดดีดีนะค่ะ ตั้งใจนิดนึง) หัดแล้วหัดอีก แบบว่ามั่นใจมาก เพราะบริษัทที่ดิฉันฝึก คือเป็นบริษัทใหญ่ค่ะ ได้ความรู้และเนื้อหามากเรยทีเดียว เรียกได้ว่าได้ฝึกงานอย่างจริงจังและลงมือปฎิบัติจริง คือนิสัยส่วนตัวดิฉันเป็นคนชอบพรีเซ้นงานอยู่แล้วค่ะ เพราะอาจารย์มักจะชื่นชม ว่าเป็นคนที่พูดจาชัดเจน ฉากฉานดี และรู้เรื่อง และดิฉันจะเตรียมข้อมูลมาพร้อมเสมอ เรื่องพรีเซ้นงานเลยเป็นอะไรที่ดิฉันไม่ค่อยประมาทเท่าไร่ เพราะชอบเป็นทุนเดิมอยู่แล้วด้วย ^^
แต่ปัญหามันอยู่ตรงนี้ค่ะ พอถึงเวลาเพื่อนดิฉันก็เข้าไปก่อนตามคิว แต่อาจารย์อีกท่านหนึ่ง ก็เดินมาเรียกดิฉันว่า เข้ามาๆเรา ฝึกที่เดียวกับเพื่อนคนนี้ใช่ไหม ดิฉันก็ค่ะๆ แล้วเดินเข้าไป แต่คิดว่าคงให้เข้าไปฟังคอมเม้น หรืออะไรสักอย่าง เพราะยังไม่ถึงเวลาสอบของดิฉันเรย ผลปรากฏว่า คือเพื่อนคนนนี้ เขาเป็นคนที่ เรียบร้อยค่ะ แล้วก็นิ่งมากๆ คือเป็นคนพูดไม่เก่งนะคะ เขาจะมีปัญหาเรื่องพรีเซ้นงาน คือก่อนเข้าไปเขาก็กังวลมาก หันมาคุยกับดิฉันว่า พรีเซ้นทีไรเขาพูดไม่ได้ทุกที (แต่เรียนดีและนิสัยน่ารักมากค่ะ ) เราก็บอกสู้ๆ แบบให้กำลังใจเขาไป เพราะรู้ว่าเขาเป็นคนพูดไม่เก่ง แบบว่าเขาตื่นเต้นด้วย
พอพรีเซ้นออกมา อาจารย์ก็ถามเพื่อนดิฉันว่า ทำแค่นี้เองหรอ ได้แค่นี้เนี่ยนะไปฝึกงาน เพื่อนดิฉันก็พูดน้อยและเงียบๆ อีกตามสเต็ปเขา พูดแต่ว่าค่ะ ๆ อาจารย์ส่ายหัว แล้วเขียนอะไรลงไปไม่รู้บนกระดาษ ดิฉันนั่งฟังอยู่คิดในใจว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวถึงคิวเรา เราจะช่วยพูดให้อาจารย์เข้าใจ อาจารย์ท่านคงเข้าใจ เพราะเราฝึกงานที่เดียวกัน จะได้ช่วยเพื่อนได้ด้วย เพราะเพื่อนแทบจะยังไม่ได้อะธิบายงานที่ได้ทำมาเรย พอถึงคิวดิฉัน กำลังลงไปเสียบปลั๊กคอมเพื่อเปิดพาวพ้อยและอธิบาย อาจารย์ถามว่า นี่เทอ ฝึกงานที่เดียวกันไม่ใช่หรอ ดิฉันก็บอกไปว่า ใช่ค่ะ อ่อ งั้นจะมาอธิบายอะไรอีกเพื่อน อธิบายไปแล้ว
(ดิฉันก็ อ้าววเห้ยย คิดในใจ คือหนูเตรียมตัวมานานมากนะค่ะเนี่ย และคิวเวลาหนู หนูก็ยังได้พรีเซ้นเรยอ่ะ แต่ไม่ได้พูดนะค่ะอันนี้คิดในใจ>< )
ดิฉันด้วยความที่มองเห็นเพื่อนแล้วน่าเศร้ามากที่โดนอาจารย์ตำหนิว่าฝึกงานไม่ได้เรื่อง และบวกกับการที่ดิฉันรู้ดี ว่ามีอะไรอีกมากที่ต้องอธิบาย จึงพูดกับอาจารย์ไปว่า คือหนูขอพรีเซ้นได้ไหมค่ะ เผื่อมีบางส่วนเพื่มเติม อาจารย์ก็เรยบอก เอ้าๆ งั้นก็เร็วๆ (คิดในใจ เอ๊ มีเร่งด้วยหรอ ยังไม่ได้เริ่มเรย TT ) พอพร้อมปุ๊ป ดิฉันเริ่มคำแรกคือ '' ที่ดิฉันได้ฝึกงานมานะค่ะ ดิฉันได้ทำ………………………. พูดไป 1 ประโยค อาจารย์ท่านหนึ่งเป็นผู้หญิง และเป็นหัวหน้าใหญ่ที่สุดในสาขา บอกว่า '' นี่เทอ จะมาพูดซ้ำกับเพื่อนทำไม เพื่อนเขาพูดไปแล้วเรื่องการทำงานอ่ะ ไม่เข้าใจหรอ และก็กุมขมับ พูดต่อว่า โอ้ยยยยยยย นี่ฉันนั่งฟังมาทั้งวันตั้งแต่เช้า กินพาราไปไม่รู้กี่เม็ด จะให้มาฟังนักศึกษาพูดซ้ำๆ จะบ้าตาย คือตอนนั้นดิฉันแบบ จุกมากแล้วก็จากคนมั่นใจ เริ่มกลายเป็นคนที่พูดไม่เป็นเลยค่ะ ดิฉันต้องหยุดพรีเซ้น โดยที่ได้พูดเพียงแค่ 1 ประโยค และอาจารย์ไม่ได้ดูสไลค์ของหนูเรยแม้สไลค์เดียว อ่อ ได้ดูหน้าแรก 1 สไลค์ค่ะ อาจารย์หันมาบอกหนู และเพื่อนว่า เทอสองคนนี่นะ ไปทำมาใหม่ให้หมดเรยนะไม่ผ่าน ทั้งรายงาน ค่อยมาคุยกับครูใหม่ และนัดวันมาอีกที
ดิฉันหิ้วคอมออกจากห้อง ออกมาเจอหน้าเพื่อนอีกคน ดิฉันน้ำตาคลอเบาๆเลยค่ะ คือไม่ได้โกดใคร แต่ทำไม ดิฉันรู้สึก มันถูกต้องแล้วหรือ กับสิ่งที่อาจารย์ตัดสินแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้พูดกับใครหรอกค่ะ ได้แต่ระบายกับเพื่อนๆ และโทรไปเล่าให้พี่ชายฟัง ดิฉันบอกกับพี่ชายว่า ถ้าหนูจะไปหาอาจารย์แล้วถามคำถามอาจารย์ได้ไหมค่ะว่า ทำไมในใบรายระเอียดการฝึกงานที่เรียกว่าเป็นระเบียบมหาลัย ถึงระบุว่า นักศึกษามีเวลา 5 นาที และใช้เวลาของตัวเองได้อย่างเต็มที่ แต่ทำไมหนู ไม่ได้ใช้เวลาของหนูแม้แต่นาทีเดียว ที่สำคัญหนูและเพื่อน ต้องมาทำรายงาน ใหม่ทั้งหมด และคำติติงมากมาย ว่าฝึกงานไม่ได้เรื่อง โดยที่ตัดสินจากเพื่อนอีกคนที่เขา เป็นคนพูดไม่ค่อยเก่ง แล้วคนอีก 1 คนที่ยังไม่แม้แต่จะได้พูดอะไรเลย ทำไมเขาตัดสินว่าเหมือนกันละค่ะ อันนี้ น้ำตาไหล 55555555 ดิฉันจะเจ็บอะไรมากมายก็ไม่รู้ พี่ก็แนะนำว่า อย่า ทำแบบนั้นเรย เราเป็นนักศึกษา พูดแบบนั้น มันไม่ดีหรอกเขาเป็นอาจารย์ บลาๆๆๆ…………. สุดท้าย ดิฉันก็ไม่ได้พูดอะไร ทำรายงานใหม่ ตามที่อาจารย์สั่ง แต่รอบแก้นี่ไม่มีอธิบายแล้วนะคะ คือแค่เอารายงานไปวางที่โต๊ะอาจารย์ ส่วนคะแนนพรีเซ้นคือ ตัดสินไปตั้งแต่พรีเซ้นครั้งนั้นแล้ว ไม่ได้มีโอกาสได้แก้ตัวอีกเรย
ดิฉันก็จบ และผ่านมาแล้วล่ะค่ะ แค่อยากจะมาเล่าแชร์ประสบการณ์ให้ฟังค่ะ ถ้าเพื่อนจะแนะนำ
หรือมีความเห็นอะไร ยินดีรับฟังอย่างยิ่งค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ