ขอเกริ่นเรื่องยาวหน่อยนะคะ
บ้านเรารับน้องหมาพันธุ์ไทยตัวเมียสองตัวมาเลี้ยงจากวัด เพราะพระที่วัดบอกว่าชาวบ้านเอามาปล่อยเยอะเกิน เลี้ยงไม่ไหว
สมมติน้องหมาชื่อ เอ กับ บี
เราก็เลี้ยงเค้าตามประสาชาวบ้าน แม่ไม่ยอมให้หมาเข้ามาในบ้าน ปล่อยให้วิ่งเล่นในสวน
ช่วงทั้งคู่เริ่มเป็นสาว เราก็จะพามันไปฉีดยาคุมทุก 3 เดือน แต่หลัง ๆ พ่อเราย้ายไปทำงานต่างจังหวัด ตัวเราก็เรียนไกลบ้าน ปิดเทอมถึงจะกลับมาที
แม่เราเลยไม่ค่อยได้ดูแลเรื่องยาคุม เอก็เลยท้อง คลอดลูกออกมาเจ็ดตัว
ที่บ้านเราก็แจกจ่ายให้คนรู้จัก แล้วก็เก็บลูกหมาตัวผู้ไว้ตัวนึง สมมติว่าชื่อ ดี
(หลังจากที่เอคลอดลูกออกมา บ้านเราก็กลัวบีจะท้องอีก ก็เลยรีบพาไปฉีดยาคุม แต่ช่วงนั้นทั้งคู่กำลังจะเป็นสัด หมอเลยไม่ฉีดให้
หมอแนะนำให้ทำหมันถาวร แต่ด้วยความที่นางทั้งสองตัวชอบเกลือกกลิ้งในป่าในสวน เราคิดว่าแผลน่าจะติดเชื้อได้ง่ายเลยไม่ทำ)
พอดีอายุได้ประมาณ 4 เดือน นางเอแม่ของดีก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย พ่อกับแม่เราตามหาแล้วก็ไม่เจอ
ตอนแรกๆ บีกับดีก็อยู่กันอย่างสงบสุข (ตอนลูกของเอยังเด็กๆ ดูป้าบีจะรักหลานๆ ตัวน้อยมากกว่าเอผู้เป็นแม่ด้วยซ้ำ... ตอนเราอุ้มลูกหมา บีจะเดินตาม แล้วครางหงิงๆ แบบอ้อนวอน)
แต่พอผ่านไปสองสามเดือน บีผู้เป็นป้าของดี เริ่มอารมณ์เกรี้ยวกราด ทำเสียงขู่ไม่ให้ดีมากินอาหาร
ถึงเราวางจานอาหารไว้ห่างกัน บีก็จะวิ่งไปวิ่งมาระหว่างจานอาหารสองจาน ทำให้ดีเกรง ไม่กล้ากินทั้งสองจาน
ยิ่งตอนหลัง บีเริ่มท้องมั่ง นางก็ยิ่งโมโหง่าย โหดกว่าเดิมมาก พอนางคลอดลูก เราสังเกตุว่าดีจะไม่กล้ามากินอาหารเลย ดูซึมๆ ไม่กล้าเข้าใกล้บี แบบว่าบีนอนหลังบ้าน ดีจะหนีมานอนหน้าบ้าน
เราก็เข้าใจว่าหมาแม่ลูกอ่อนจะหิวและต้องการพลังงานมากกว่าปกติ เราก็เพิ่มปริมาณอาหารของบีให้มากขึ้น แต่ก็ดูเหมือนว่าเท่าไหร่ก็ไม่พอ
เราต้องหาโอกาสตอนที่บีไม่เห็น แล้วแอบเอาอาหารให้ดีกิน
แล้วทีนี้ ช่วงวันแม่ที่ผ่านมา เราไปเยี่ยมญาติที่ต่างจังหวัดสี่วัน เราก็ฝากญาติแถวบ้าน เอาอาหารให้บีกับดี
ญาติเราก็คงเทอาหารใส่จานสองจาน แล้วก็กลับ ไม่ได้สนใจว่าใครจะได้กินไม่ได้กิน
พอเรากลับมาจากต่างจังหวัด เราก็หาดีไม่เจอ ตามหาจนทั่วก็ยังไม่เจอ จนเราถอดใจ
จนกระทั่งเมื่อวานตอนเย็น เราไปเซเว่นแถวบ้าน ซึ่งห่างออกไปประมาณ 200-300 เมตร ปรากฎว่าเราเจอดีนอนอยู่ที่นั่น
พอมันเห็นเรา มันก็ดีใจมาก ส่ายหางใหญ่เลย เราเลยเรียกมันกลับบ้าน แล้วมันก็ค่อยๆ วิ่งตามมอไซต์กลับมา
พอกลับมาถึงบ้าน เราก็รีบเอาอาหารมาเทให้ดีกิน แต่ก็ตามคาด บีนางมาแย่งกิน ขนาดเราเทอาหารไว้สามกอง ห่างๆ กัน ดีก็ยังไม่กล้าเข้ามาใกล้ พ่อเราเลยจับตัวบีไว้ แล้วให้เราเรียกดีไปให้อาหารอีกที่นึงแทน
ดีกินอาหารเหมือนอดอยากมาหลายวัน เห็นแล้วสงสารมากกกก เราก็ดีใจคิดว่าดีน่าจะอุ่นใจที่ได้เจอเราแล้ว
แต่พอวันนี้ เราตื่นเช้ามา ดีก็หายตัวไปอีกแล้ว เราไปตามหาที่หน้าเซเว่นก็ไม่เจอ คิดว่าอาจจะไปหาอาหารที่อื่น
มีใครพอจะให้คำแนะนำเรื่องนี้ได้บ้างมั้ยคะ เราสงสารดีมาก ไม่รู้จะช่วยยังไง
ถ้าตามตัวดีกลับมาได้อีกที ก็อยากจะแก้ปัญหานี้ เพื่อให้น้องหมาบ้านเราอยู่ด้วยกันได้อย่างสงบสุข
ปัญหาแม่เลี้ยงใจร้าย (เวอร์ชั่นน้องหมา)
บ้านเรารับน้องหมาพันธุ์ไทยตัวเมียสองตัวมาเลี้ยงจากวัด เพราะพระที่วัดบอกว่าชาวบ้านเอามาปล่อยเยอะเกิน เลี้ยงไม่ไหว
สมมติน้องหมาชื่อ เอ กับ บี
เราก็เลี้ยงเค้าตามประสาชาวบ้าน แม่ไม่ยอมให้หมาเข้ามาในบ้าน ปล่อยให้วิ่งเล่นในสวน
ช่วงทั้งคู่เริ่มเป็นสาว เราก็จะพามันไปฉีดยาคุมทุก 3 เดือน แต่หลัง ๆ พ่อเราย้ายไปทำงานต่างจังหวัด ตัวเราก็เรียนไกลบ้าน ปิดเทอมถึงจะกลับมาที
แม่เราเลยไม่ค่อยได้ดูแลเรื่องยาคุม เอก็เลยท้อง คลอดลูกออกมาเจ็ดตัว
ที่บ้านเราก็แจกจ่ายให้คนรู้จัก แล้วก็เก็บลูกหมาตัวผู้ไว้ตัวนึง สมมติว่าชื่อ ดี
(หลังจากที่เอคลอดลูกออกมา บ้านเราก็กลัวบีจะท้องอีก ก็เลยรีบพาไปฉีดยาคุม แต่ช่วงนั้นทั้งคู่กำลังจะเป็นสัด หมอเลยไม่ฉีดให้
หมอแนะนำให้ทำหมันถาวร แต่ด้วยความที่นางทั้งสองตัวชอบเกลือกกลิ้งในป่าในสวน เราคิดว่าแผลน่าจะติดเชื้อได้ง่ายเลยไม่ทำ)
พอดีอายุได้ประมาณ 4 เดือน นางเอแม่ของดีก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย พ่อกับแม่เราตามหาแล้วก็ไม่เจอ
ตอนแรกๆ บีกับดีก็อยู่กันอย่างสงบสุข (ตอนลูกของเอยังเด็กๆ ดูป้าบีจะรักหลานๆ ตัวน้อยมากกว่าเอผู้เป็นแม่ด้วยซ้ำ... ตอนเราอุ้มลูกหมา บีจะเดินตาม แล้วครางหงิงๆ แบบอ้อนวอน)
แต่พอผ่านไปสองสามเดือน บีผู้เป็นป้าของดี เริ่มอารมณ์เกรี้ยวกราด ทำเสียงขู่ไม่ให้ดีมากินอาหาร
ถึงเราวางจานอาหารไว้ห่างกัน บีก็จะวิ่งไปวิ่งมาระหว่างจานอาหารสองจาน ทำให้ดีเกรง ไม่กล้ากินทั้งสองจาน
ยิ่งตอนหลัง บีเริ่มท้องมั่ง นางก็ยิ่งโมโหง่าย โหดกว่าเดิมมาก พอนางคลอดลูก เราสังเกตุว่าดีจะไม่กล้ามากินอาหารเลย ดูซึมๆ ไม่กล้าเข้าใกล้บี แบบว่าบีนอนหลังบ้าน ดีจะหนีมานอนหน้าบ้าน
เราก็เข้าใจว่าหมาแม่ลูกอ่อนจะหิวและต้องการพลังงานมากกว่าปกติ เราก็เพิ่มปริมาณอาหารของบีให้มากขึ้น แต่ก็ดูเหมือนว่าเท่าไหร่ก็ไม่พอ
เราต้องหาโอกาสตอนที่บีไม่เห็น แล้วแอบเอาอาหารให้ดีกิน
แล้วทีนี้ ช่วงวันแม่ที่ผ่านมา เราไปเยี่ยมญาติที่ต่างจังหวัดสี่วัน เราก็ฝากญาติแถวบ้าน เอาอาหารให้บีกับดี
ญาติเราก็คงเทอาหารใส่จานสองจาน แล้วก็กลับ ไม่ได้สนใจว่าใครจะได้กินไม่ได้กิน
พอเรากลับมาจากต่างจังหวัด เราก็หาดีไม่เจอ ตามหาจนทั่วก็ยังไม่เจอ จนเราถอดใจ
จนกระทั่งเมื่อวานตอนเย็น เราไปเซเว่นแถวบ้าน ซึ่งห่างออกไปประมาณ 200-300 เมตร ปรากฎว่าเราเจอดีนอนอยู่ที่นั่น
พอมันเห็นเรา มันก็ดีใจมาก ส่ายหางใหญ่เลย เราเลยเรียกมันกลับบ้าน แล้วมันก็ค่อยๆ วิ่งตามมอไซต์กลับมา
พอกลับมาถึงบ้าน เราก็รีบเอาอาหารมาเทให้ดีกิน แต่ก็ตามคาด บีนางมาแย่งกิน ขนาดเราเทอาหารไว้สามกอง ห่างๆ กัน ดีก็ยังไม่กล้าเข้ามาใกล้ พ่อเราเลยจับตัวบีไว้ แล้วให้เราเรียกดีไปให้อาหารอีกที่นึงแทน
ดีกินอาหารเหมือนอดอยากมาหลายวัน เห็นแล้วสงสารมากกกก เราก็ดีใจคิดว่าดีน่าจะอุ่นใจที่ได้เจอเราแล้ว
แต่พอวันนี้ เราตื่นเช้ามา ดีก็หายตัวไปอีกแล้ว เราไปตามหาที่หน้าเซเว่นก็ไม่เจอ คิดว่าอาจจะไปหาอาหารที่อื่น
มีใครพอจะให้คำแนะนำเรื่องนี้ได้บ้างมั้ยคะ เราสงสารดีมาก ไม่รู้จะช่วยยังไง
ถ้าตามตัวดีกลับมาได้อีกที ก็อยากจะแก้ปัญหานี้ เพื่อให้น้องหมาบ้านเราอยู่ด้วยกันได้อย่างสงบสุข