ผมอยากรู้ว่าผมผิดตรงไหน!

ปัญหามีอยู่ว่า  ผมคบกะแฟนมา 9 เดือนละครับ ระหว่าง9เดือนนนี้ช่วงที่ผ่านมา  เราสองคนต่างมีความสุขกันบ้างถึงจะทะเลาะกันบ้างนิดหน่อยแต่ไม่เคยคิดจะเลิกจะลากันเลย
ผมจะบอกว่า  แฟนผมเป็นคนนิสัยยังไง
-แคร์เพื่อนมากกว่าผมซะอีก
-เอาแต่ใจ
-ขี้หงุดหงิด
-เฟรนลี่
ส่วนนิสัยผม--
-ขี้น้อยใจ (บ่อยมาก)
-งอลบ้างบางเวลา
-ไม่ค่อยพูด
เอาแบบขร้าวๆ (มาเข้าเรื่องกันเลย)
เรื่องเกิดเมื่อไม่กี่วันมานี่เองครับ ผมและแฟนได้เปิดเทอมกันวันแรก แฟนผมเป็นคนเฟรนลี่ค่อนข้างมา แฟนผมได้รู้จักกะเพื่อนใหม่ซึ่งเป็นผู้ชาย  ที่มหาลัยแห่งหนึ่ง แฟจผมเรียนภาคค่ำเพราะต้องทำงาน ในส่วนตัวผมเรียนภาคปกติ จึงไม่ค่อยได้มีเวลาได้อยู่ด้วยกันเหมือนแต่ก่อน แฟนผมได้เพื่อนใหม่ซึ่งเป็นผู้ชาย แล้วได้คุยกันทางไลน์แบบพึ่งรู้จักพูดคุยกันเหมือนสนิทกันมาก (ที่ผมรู้เพราะผมเปิดอ่านครับ) ตอนแรกผมไม่ได้คิดอะไรหรอกมันก็เป็นอย่างนี้มาเรื่อยๆ จนวันหนึ่งผมกะแฟนทะเลาะกันเรื่องการสนใจ ผมสัญญากะแฟนไว้ว่าผมเรียนเสร็จผมจะมารอรับส่งขึ้นเรียนในระหว่างนั้นก็ขอให้มีเวลาได้อยู่ด้วยกันซักหน่อย แฟนผมก็ตอบตกลงว่าจะอยู่ด้วยกันก่อนคุยกันก่อนขึ้นเรียนหลังจากนั้น ผมก็ไปรับแฟนมาเพื่อจะมาส่งขึ้นเรียน แฟนผมก็มัวแต่กดโทรศัพท์มัวแต่คุยอยู่กะเพื่อนใหม่ที่เป็นผู้ชาย โดยไม่สนใจผมเลยซักนิด พอถึงผมกะจะนั่งคุยกันซักหน่อยแฟนผมก็บอกให้พาไปหาเพื่อนผมก็พาไป  (อารมตอนนั้นผมเริ่มหงุดหงิด) แล้วพอแฟนผมไปเจอเพื่อน  แฟนผมก็คุยแต่กับเพื่อนเล่นแต่โทรศัพท์คุยกับเพื่อนใหม่ โดยทีไม่สนใจผมเลยซักนิดผมดูไร้ค่ามากเหมือนกับว่า  เห้ยกูหมดความหมายแล้วใช่ใหม พอเจอเพื่อนแล้วดูเป็นขยะทันที ผมเริ่มน้อยใจแล้วผมก็ส่งขึ้นเรียนไปปกติโดยที่อารมผมยังไม่หายน้อยใจ พอเรียนได้ซักแป๊ปแฟนผมก็โพสรูปถ่ายคู่กะเพื่อนใหม่ๆที่เป็นผู้ชาย  ทำให้ผมรู้สึกน้อยใจอย่างมาก ผมรอรับรอส่งแฟน แต่ไม่เคยได้มีสเตตัสหรือรูปภาพอะไรที่เกี่ยวข้องกะเค้า ณ ตอนนนั้นเลย เมื่อแฟนผมเรียนเสร็จผมก็รอรับแฟนตอนกลับ ผมใช้เวลารอแฟนหลายชั่วโมงมาก ผมเลิกเรียน 15:00  รอแฟนถึง 17:30 ส่งแฟนขึ้นเรียน 18:00  นั่งรอรับไปส่งที่บ้านถึง 21:00 eพอแฟนผมเรียนเสร็จแฟนผมก็ลงมากะเพื่อนใหม่ทำอย่างกะสนิทกันนานมาก จนผมต้องขอคุยกับแฟนผมหลังจากไปส่งที่บ้านเรียบร้อยแล้ว ผมก็บอกกกะแฟนผมลอยๆว่า  "นี่ระวังตัวหน่อยนะอย่าไปไว้ใจมากผู้ชายยังไงก็คือผู้ชาย" ที่ผมอัคติเพราะผมดูข่าวผมกลัวแฟนผมจะเป็นอัตราย  ถ้าไว้ใจเพื่อนมากๆโดยที่พึ่งรู้จัก  แฟนผมก็เถียงกลับมาว่า  " ก็เพื่อนอะ"  หลังจากนั้นก็ทะเลาะกันยาวเพราะเรื่องเพื่อนผู้ชาย หลังจากนั้นผมก็เป็นคนขอโทษเธอเพราะผมอาจจะงี่เง่าผมก็ขอโทษไป
วันต่อมา
วันนนี้ทะเลาะกันอีกแล้วเรื่องไม่สนใจผมมัวแต่คุยไลน์กะเพื่อนใหม่ ไม่สนใจผมเลยซักนิด หลังจากนั้นเราก็เริ่มทะเลาะกันเหมือนวันแรกเลย แต่อันนนี้ผมไปปรึกษาเพื่อนเรื่องพวกนี้  เพื่อนผมก็บอกว่า  เห้ยแฟนสนิทกับผู้ชายมากไปมันก็ไม่ดีนะ ก็เกิดการดราม่าระหว่างผมกะเพื่อนผม  ยาวมากจนบางทีผมก็อึดอัดที่ผมไม่ได้รับความสนใจจากคนที่ผมรัก ผมให้เค้าทุกอย่างยอมทุกอย่างที่เค้าอยากได้ หลังจากนั้น แฟนผมก็มาเปิดดูข้อความที่ผมคุยกับเพื่อนแบบนี้นะแบบบนี้นะแฟนผมก็โกรธผมเพราะหาว่าผมไม่เชื่อใจเขา ตอนนั้นผมตื้อไปหมดเพราะผมไม่รู้จะทำยังไง จนคืนวันนั้นหลังจากที่ผมนั่งรอแฟนเลิกเรียนแฟนผมก็บอกมาว่า  เนี่ยเดี๋ยวจะไปกินข้าวนะ ผมก็ตกในโอเค  (ผมไม่ชอบให้แฟนไปร้านเหล้า  ผับบลาต่างๆ) แล้วผมก็ถามกลับไปว่าไปกินที่ไหน   แฟนผมก็บอกร้านเหล้า  ซึ่งทำให้ผมโกรธมากถึงที่สุด  เพราะผมไม่ชอบคนผิดคำพูด (คือแฟนผมสัญญากะผมว่าจะไม่มาพวกนี้)
ทำให้ผมโกรธ  และที่โกรธไปกว่านั้น คือไปกะเพื่อนผู้ชาย (เพื่อนใหม่)  4คน  หญิง1  ชาย4  ทำให้ผมยิ่งคิดมากว่า  ถ้ามันเกิดไรขึ้นมาใครจะช่วยเอาตัวไปเสี่ยงในสถานที่แบบบบนั้น  ผมก็ไปที่ร้านเหล้า  ภาพที่ผมเห็นคือ แฟจผมนั่งอยู่ในวงเหล้า มีผู้ชายทั้งหมด 4 คน หญิง1 นั้นคือแฟนผม ทำให้ผมโคตรเสียใจที่เห็นแฟนผมอยู่ในที่แบบบบนี้ ผมก็เลยคุยกับเพื่อนแฟนผม ว่า
ผม: เนี่ยผมไม่ชอบให้แฟนผมมาในที่แบบบนี้
เพื่อน: เห้ยนายไม่เห็นเป็นไรเลยเพื่อนกันหนิไม่เห็นเป็นไร
ผม: ผมไม่ชอบให้แฟนผมมาในที่แบบบบนี้แล้วผู้ชายตั้งหลายคนผู้หญิงคนเดียว มันดูไม่เหมาะสม
เพื่อน: เราเข้าใจนายแต่แค่มากินข้าวไม่ได้กินเหล้านี่
ผม:  แล้วทำไมไม่ไปกินข้าวข้างนอกที่ไม่ใช่ร้านเหล้าละครับ
เพื่อน: เนี่ยก็เพื่อนกันพามาจะเป็นไร
ผม:  แต่แฟนผมเป็นผู้หญิงคนเดียวไงครับ
เพื่อน: อ้อเราเข้าใจนายๆ ถ้านายไม่ชอบเราก็จะไม่พามา

หลังจากนั้นผมก็พาแฟนพากลับไปส่งที่บ้าน
ผมก็ทะเลาะกันหนักเพราะเรื่องแบบบนี้ถ้าเกิดโดนมอมยาขึ้นมาใครจะช่วยได้เป็นผู้หญิงคนเดียว
ทะเลาะกันหนักมากครับสุดท้ายผมก็ต้องขอโทษแฟนเพราะผมรักเขามาก
แฟนผมบอกว่า  : เขาอยากมีสังคมอยากไปเที่ยวกะเพื่อนบราๆ
ผม:โอเคอยากไปก็ได้แต่ต้องไม่ใช่ร้านเหล้า  ผับบลา
แฟน:  ไม่พอใจ อยากให้ผมเข้าใจเขาว่าเขาอยากมีสังคม
ผม: งั้นเราขอโทษเราจะไม่ทำแบบบนี้อีกแล้ว กลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ

#หลังจากนั้นไม่กี่วัน เหมือนว่ามันจะดีขึ้นแต่มันก็ไม่ดีขึ้นเลย เมื่อถึงวันต่อมา แฟนผมฝากโทรศัพท์ไว้แฟนผมขึ้นไปเรียนผมก็เปิดข้อความดูนะหว่างเพื่อนผู้ชายที่ผมบอกในตอนต้นกับแฟนผม ซึ่งที่ทำให้ผมช็อคมากคือ ผมโดนหาว่า
เพื่อนแฟน: เนี่ยแฟนเธอเยอะแอคมาก  ไม่เข้าใจสังคม ใจแคบ บลาๆ
แฟนผม: ใช่แฟนเราเยอะ เราขอโทษด้วยนะ (ซึ่งผมไม่น่าเห็นคำนี้อออกมาทำให้ผมเสียใจมากผมน้ำตาซึม )
เพื่อนแฟน:  เนี่ยแฟนเธอแอคมากทำอย่างกะจะมาหาเรื่องไม่เข้าสังคมแล้วยังมาห้ามนู้นห้ามนี้
แฟนผม:ใช่แฟนเราไม่ชอบไปร้านพวกนี้  บราๆ

ผมช็อคกับบทสนทนาเหล่านี้มากมีอีกเยอะแต่ผมไม่สามารถนำมาพิมได้ ผมรู้สึกว่า  ตัวผมโคตรไร้ค่า  คือผมเป็นห่วงแฟนมากอยู่ท่ามกลางผู้ชายเยอะแยะแถมในร้านเหล้า  สังคมสมัยนี้มันแย่ลงทุกวันเราไม่รู้หรอกว่ามันจะเกิดไรขึ้นกะตัวเรารึเปล่าเราควรป้องกันตัวไม่ให้อยู่ในสถานที่เสี่ยงแบบบนั้น
ผมได้แต่โทษตัวเองว่า  เอ้ยนี่เราไม่เข้าใจแฟนเราหรอ แฟนเราอยากเข้าสังคม ผมก็ได้แต่นั่งคิดนี่เราเป็นคนใจแคบหรอ ที่เราทำเพราะเราเป็นห่วงปะวะ ผมจะบอกอีกอย่างหนึ่งผมไม่กินเหล้าสูบบุหรี่ แฟนผมไม่ชอบและแฟนผมขอไว้  ว่าอย่าไปกินเหล้ากะเพื่อน อย่าไปเที่ยวกะเพื่อน ซึ่งผมทำให้เธอได้เธอขอผมมา  ผมก็ไม่ไปผมก็อยู่แต่กะแฟนไม่ได้ไปเที่ยวไหนกะเพื่อนเลย การที่ผมไม่เที่ยวกินเหล้าเมายากับเพื่อน เพราะแฟนผมขอไว้ไม่ใช่ผมไม่มีสังคมใจแคบ ถ้าแฟนผมไม่ขอผมคงเที่ยวเล่นไปตามภาษาผู้ชายแล้วครับ ผมได้แต่คิดว่าคุณเป็นคนนอกคุณไม่รู้เรื่องของผมหรอก
และ แฟนผมคุยกับเพื่อนสนิท แบบสนิทเกินไปอะคือผมอ่านแล้วผมรู้สึกว่า  คุยงี้ทุกคนปะวะ  อยู่ไหนก็บอก ถึงไหนก็บอก โทรมาหาด้วยถ้าถึงแล้ว แบบบว่า  มันสนิทกันแปลกๆคือผมรู้สึกไม่ชอบอย่างมากผมเคยพูดกะแฟนผมไปแล้ว  แฟนผมก็บอกว่า"ก็เพื่อน"  ผมก็จุกผมพูดไรไม่อออกได้แต่รับชะตากรรม  ผมรู้สึกท้อมากครับเลยอยากจะถาม
เพื่อนๆพี่ๆชาวพันทิพให้ช่วยออกความคิดเห็นหน่อยนะครับ
-การที่ผมเป็นห่วงแฟนผมไม่อยากให้ไปไหนมาไหนกะเพื่อนผู้ชายผมผิดมากใช่ใหมครับเพราะดูเหมือนแฟนผมจะให้ความสำคัญเพื่อนมากกว่าผมซะอีก ผมรู้สึกน้อยใจ ผมไม่อยากให้แฟนผมเดินเข้าไปเหยียบในที่เหล่านั้นผมผิดใช่ใหมครับ   จะว่าผมเห็นแก่ตัวก็ได้  เพราะแฟนผมเป็นคนสัญญากะผมว่าจะไม่เข้าร้านพวกนี้ แย่ครับ