เจ็บจนเกินจะรับไหว

ผมโดนแฟนบอกเลิกแต่ต้องอยู่ด้วยกันเพื่อเคียสิง่ต่างๆ แต่เขากับคุยกับคนไหมที่เ้ขารีก ผมต้องรอเขาคุยเสร็จก่อนผมถึงจะขึ้นไปนอนได้ ผมร้องให้ทุกวันทุกครังที่เห็นเขา ผมไม่สามารถปรึกษาใครได้เลยได้แต่คุยกันสองคน เขาบอกว่าผมดีทุกอย่างแต่ผมไม่ใช เจ็บยิ้ม ได้แต่รอ เขายังไมรู้จักคำว่าครอบคัวเลยด้วยซำ ผมพยายามทำทุกอย่างให้กลับเหมือนเดิม แต่สุดท้ายก็เปล่าประโยช ความดีไม่มีค่าอะไรเลยแม้ทำด้วยหัวใจทำทั้งนำ้ตา ก็ไม่มีค่าอะไรเลยมีแต่อ้างเหตุผลเป็นร้อยเป็นพัน ผมโครตเจ็บ หาทางออกไม่เจอเลย
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
อย่าทนเลยคับ ผมเข้าใจความรู้สึกนี้ดี  ออกจ่กตรงนั้นมาอนู่กับตัวเองก่อนคับ คิด ตั้งสติ คิดให้ดีนะคับ
จะทนทรมานทำไม เพื่ออะไร ในเมื่อเขาไม่ได้รัก
    ผมคบกับแฟนมา10ปี ผมทำดีทุกอย่าง ผมกับเขาเริ่มมาจาก ศูนย์ ตั้งแต่เรียนมหาลัย ผมทำทุกอย่าง ให้แฟน ให้เขามีความสุข ผมเคยอดข้าว  เดินไปทำงาน เพื่อให้เขามีตังไปเรียน ตอนนั้นลำบากมาก ส่งเสียเธอ เรียนจนจบ  พอวันนี้เขามีเงินเดือน30000เยอะพอสมควร แล้วเขาเจอเพื่อนร่วมงาน เธอบอกเลิกผม บอกว่าผมดีเกินไป   เจ็บปวดมากคับ แต่จะทำไรได้  ก็ต้องเดินออกมา
    ผ่านมาเดือนกว่าๆ วันนี้ ผมดีขึ้นเยอะแล้วคับ เวลาช่วยได้จิงๆ
ผมมานึกอีกที เงินเดือนผมเยอะกว่าเขา3เท่า ทำไมผมต้องง้อเขา  ทำไมผมจะต้องเสียใจ ที่เสียคนที่ไม่รักเรา  
เป็นกำลังใจให้คับ รู้ว่าทรมาน ก็ออกมาเถอะคับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่