คือตัวเราอ้ะไปแอบชอบรุ่นพี่ผู้ชายคนนึงที่โรงเรียนเดียวกันแต่เค้าอยู่ ม.ปลาย ส่วนเราอ้ะอยู่ ม.ต้น ตอนแรกคือเราก็ไม่ได้อะไรกับเค้าแต่พอได้มาคุยกันได้ทำความรู้จักกันก็เริ่มสนใจในตัวเค้าและคิดมาเสมอว่าเค้าอ้ะเข้ากับเราได้ดีด้วยความที่ว่าเค้าเป็นคนพูดจากวนตีนเล่นๆขำๆเป็นกันเอง เราก็รู้สึกชอบเค้าในระหว่างที่คุยกันก็เคยมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องผู้หญิงที่มาชอบเค้า ก็แบบผู้หญิงชอบแล้วพอผู้หญิงรู้ว่าเราก็ชอบก็มาตามแขวะตามด่าเราเยอะแยะสารพัด ตอนแรกตัดสินใจว่าจะห่างออกมาจากพี่เค้าแต่พี่เค้าก็กลับพูดแบบประมาณว่าอย่าเอาปัญหาของคนอื่นมาทำลายความสัมพันธ์ดีๆของเราซิอะไรประมาณนี้ จนในที่สุดเราก็ตัดสินใจที่จะถามเค้าว่าคิดยังไงกับเรา เค้าก็บอกว่าพี่ก็รู้สึกดีนะ แต่พี่แค่ยังไม่พร้อมที่จะคบกลัวทำให้เสียใจไรเงี้ยยังอยากคุยกับเราไปก่อน จนมาถึงทุกวันนี้ก็ยังคุยกันอยู่เป็นเวลาปีกว่าๆแล้วแต่ยังไม่คบกัน แต่สิ่งที่เราข้องใจในวันนี้ก็คือ ทุกวันนี้ที่คุยกันอ้ะมันไม่ได้เหมือนแต่ก่อนแล้วไง คือคุยกันก็จริงแต่เหมือนแบบทุกอย่างมันเริ่มน้อยลงมันเหมือนมันเริ่มจะค่อยๆหมดไป มันแค่เหมือนนะแต่มันก็ไม่ได้หมดไปอ้ะ พอถึงช่วงเวลาที่เรารู้สึกว่าอะไรๆก็ไม่เหมือนเดิมเราก็เริ่มพยายามถอยห่างออกมาจากเค้าหนีเค้าทุกอย่างไม่ว่าจะอยู่โรงเรียนก็หลบหน้า ปิดเฟสหนี โน่นนี่นั่นคือหนีทุกอย่างแต่เค้าก็พยายามมากคือทักไลน์เรามา โทรมาหาเราบ้างไรบ้าง อยู่โรงเรียนก็แบบเดินมาหาถึงที่ห้องแล้วถามเป็นอะไรแปลกๆไปนะช่วงนี้ คือเค้าดูสนใจเราใส่ใจเราแต่ผิดจากตอนที่เราทำตัวปกติเค้ากลับทำเหมือนเราไม่มีค่าพอจะให้เค้าสนใจอ้ะ เราเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าในตอนนี้เค้ายังรู้สึกดีกับเราเหมือนในตอนนั้นที่เค้าสารภาพมาหรือเปล่า? เค้าเองก็เป็นผู้ชายคนแรกที่เราชอบและยอมโสดมาให้นานขนาดนี้ ปกติเราเป็นคนเจ้าชู้ เลิกกับแฟนเก่ามาแป๊ปๆก็ต้องหาใหม่ผิดกับคนนี้ที่พอคุยแล้วมันกลับรู้สึกว่าไม่อยากเปิดโอกาสให้ใครอีกแล้ว เราแค่อยากรู้ว่าเราควรจะทำไงดี? เลิกคุย? ห่างออกมา? หรือยังไง เค้าไม่ค่อยมีความชัดเจนกับเราเลย
อยากรู้คำตอบ