สมัยม.ปลาย เคยคิดว่าชีวิตมหาวิทยาลัยจะต้องได้เจอสิ่งที่แปลกใหม่ สมัยนั้นรู้สึกอยากเข้ามหาวิทยาลัยมากๆ
แต่พอได้เข้ามาจริงๆ เรารู้สึกว่า ชีวิตม.ปลายมีความสุขมากกว่าเยอะเลย ถึงแม้ว่าจะต้องอ่านหนังสือหนักหน่วง เพื่อสอบentrance
พอดีว่า คณะที่เราอยากเข้ามันคะแนนไม่ถึง ก็เลยเปลี่ยนคณะมาเป็นอีกคณะนึง จริงๆ มันก็ไม่ได้แย่นะ แต่ไม่รู้สิ มันรู้สึกเฉยๆมากกว่า
อีกอย่างนึงคือเรื่องเพื่อน เรามีเพื่อนนะ ก็เป็นกลุ่มๆใช่ไหม แต่เรารู้สึกว่า มันไม่สนิทเลย อยู่แล้วไม่เป็นตัวของตัวเอง บางทีเดินกันเป็นกลุ่ม แต่กลับรู้สึกเหมือนเดินคนเดียว ก็พยายามปรับตัว ก็ต้องอยู่ๆกันไป คิดซะว่ายังไงก็ดีกว่าอยู่คนเดียว แต่ถ้าเทียบกับเพื่อนม.ปลาย เราคุยได้ทุกเรื่อง ปรึกษาได้หมด รู้สึกสบายใจมากกว่า ตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยอนาคตต่อไปยังไง เพราะเพิ่งเปิดเทอมได้แค่2เดือนเอง ทุกคนที่เข้ามาอ่านเคยรู้สึกมีโมเมนต์แบบนี้กันบ้างมั้ย ?
ชีวิตมหาวิทยาลัยมันเหนื่อย
แต่พอได้เข้ามาจริงๆ เรารู้สึกว่า ชีวิตม.ปลายมีความสุขมากกว่าเยอะเลย ถึงแม้ว่าจะต้องอ่านหนังสือหนักหน่วง เพื่อสอบentrance
พอดีว่า คณะที่เราอยากเข้ามันคะแนนไม่ถึง ก็เลยเปลี่ยนคณะมาเป็นอีกคณะนึง จริงๆ มันก็ไม่ได้แย่นะ แต่ไม่รู้สิ มันรู้สึกเฉยๆมากกว่า
อีกอย่างนึงคือเรื่องเพื่อน เรามีเพื่อนนะ ก็เป็นกลุ่มๆใช่ไหม แต่เรารู้สึกว่า มันไม่สนิทเลย อยู่แล้วไม่เป็นตัวของตัวเอง บางทีเดินกันเป็นกลุ่ม แต่กลับรู้สึกเหมือนเดินคนเดียว ก็พยายามปรับตัว ก็ต้องอยู่ๆกันไป คิดซะว่ายังไงก็ดีกว่าอยู่คนเดียว แต่ถ้าเทียบกับเพื่อนม.ปลาย เราคุยได้ทุกเรื่อง ปรึกษาได้หมด รู้สึกสบายใจมากกว่า ตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยอนาคตต่อไปยังไง เพราะเพิ่งเปิดเทอมได้แค่2เดือนเอง ทุกคนที่เข้ามาอ่านเคยรู้สึกมีโมเมนต์แบบนี้กันบ้างมั้ย ?