ตอนนี้ผม ก็ อายุ 18 ปี แล้ว
คือผม เป็นโรควิตกจริตมากๆ เป็นคนกังวลอยู่ทุกวันตลอดเวลา กังวลมากจนเกินไป บางที กังวลจนอยู่ไม่ไหว คิดฆ่าตัวตาย ก็มี
เพราะ ผมกลัวมันจะเกิดขึ้นจริง ก็เลยขึ้นคิดก่อนล่วงหน้า เพื่อหาทางออก ผมปวดหัวมากๆครับ ผมจะมีอาการที่เกี่ยวกับจิตใจอยู่หลายอย่างมากๆ อย่างเช่น
ผมมีอาการ ที่ คิดฆ่า พ่อแม่ ตัวเองครับ คือผม โทษพ่อแม่ ที่ทำให้ผมเกิดมาอ่ะครับ ผมเคยด่า พ่อแม่ ว่า มุงเกิดกุมาทำไม กุเกิดมาเพราะความของมุง
ผมเคยกล่าวด่า พ่อแม่ แบบนี้ครับ บางทีผมอาจจะเหนื่อยมากจนเกิดไป เป็นคนคิดมาก ตอนนี้ผมก็ทำงานแล้ว ผมเคยทำงาน เป็น รปภ.มา 40 วัน แล้วก็ลาออก มาทำงาน ปั๊มน้ำมัน ผมก็ทำได้ 1 เดือน แล้วผมก็ออก เพราะเงินที่ปั๊มขาดบ่อยมาก ผมก็เลยโดนหักเงิน เงินที่ปั๊มผมขาดเยอะมากๆ
จะมีเงินขาดเติมน้ำมันเกินให้ลูกค้า บางราย ลูกค้าเติม ดีเซล 1000 แต่ผมดันลืมเก็บตังลูกค้า แล้ว แคชเชีย เขาก็บ่นเถียงๆกัน เพราะอยู่กะเดียวกับผม เพราะถ้าเงินขาด คนที่อยู่ในกะ ก็ต้องหารกันจ่าย แต่ผมก็บอกเขาไปว่า ผมรับผิดชอบเอง เพราะผมผิดเองที่ลืมเก็บตังลูกค้า แล้วพอผมกลับมาบ้าน
ผมก็มาขอตังพ่อแม่ ที่ผมเงินขาดที่ปั๊ม 1000 บาท เพราะผมไม่อยากทำงานฟรี 3 วัน เพราะได้วันล่ะ 300 บาทเอง พอพ่อแม่ไม่ให้ เขาก็ว่าผม ไม่ยอม
รอบคอบเอง ผมก็รู้เสียใจหนิดหนึง แล้วผมก็ด่า พ่อแม่ เลยว่า พวกมุงทำให้กุเกิดมา ให้กุเกิดมาเหนื่อยมาใช้กรรม ทำไมมุงต้องเยสกันด้วย ผมด่าไปแบบนี้จริงๆ แต่ผมก็เสียใจภายหลังที่ผมด่า แต่ทุกวันนี้ผมก็ยัง ทะเลาะกับ พ่อแม่ อยู่บ่อยๆ ผมปวดหัวมาก คิดฆ่าตัวตายทุกวัน ผมเคยลองไปพบ จิตแพทย์แล้ว
จิตแพทย์ บอกว่า ผมเป็นโรคซึมเศร้า เครียด วิตกกังวล แล้วเขาให้ยามากิน แต่พอกินยา มันก็ไม่หายครับ มันยังเหมือนเดิม คือ ผมอยากหาทางออกมากๆครับ คือผมโทษพ่อแม่ ที่ให้ผมเกิดมา เพราะผมคิดว่า คนเราเกิดจากความของมนุษย์ คุณลองคิดดู ผมยังไม่มีแฟนเลย ผมยังไม่สร้างใครเกิดมาเหนื่อยเลย ผมว่า ทุกสิ่งทุกอย่างมันเกิดขึ้นได้กับทุกคน ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม คือผม อยากหาทางออกมากๆเลยครับ ใครๆก็ได้ ได้โปรด ช่วยผมที ผมคิดฆ่าตัวตายอยู่ทุกวัน เพราะชีวิต ผม มันเหนื่อยจริงๆ ผม เป็น คน ไม่ใช่ วัตถุ
จะผิดไหมที่ ผมโทษ พ่อแม่ ที่ทำให้ผม เกิดมาเป็นมนุษย์
คือผม เป็นโรควิตกจริตมากๆ เป็นคนกังวลอยู่ทุกวันตลอดเวลา กังวลมากจนเกินไป บางที กังวลจนอยู่ไม่ไหว คิดฆ่าตัวตาย ก็มี
เพราะ ผมกลัวมันจะเกิดขึ้นจริง ก็เลยขึ้นคิดก่อนล่วงหน้า เพื่อหาทางออก ผมปวดหัวมากๆครับ ผมจะมีอาการที่เกี่ยวกับจิตใจอยู่หลายอย่างมากๆ อย่างเช่น
ผมมีอาการ ที่ คิดฆ่า พ่อแม่ ตัวเองครับ คือผม โทษพ่อแม่ ที่ทำให้ผมเกิดมาอ่ะครับ ผมเคยด่า พ่อแม่ ว่า มุงเกิดกุมาทำไม กุเกิดมาเพราะความของมุง
ผมเคยกล่าวด่า พ่อแม่ แบบนี้ครับ บางทีผมอาจจะเหนื่อยมากจนเกิดไป เป็นคนคิดมาก ตอนนี้ผมก็ทำงานแล้ว ผมเคยทำงาน เป็น รปภ.มา 40 วัน แล้วก็ลาออก มาทำงาน ปั๊มน้ำมัน ผมก็ทำได้ 1 เดือน แล้วผมก็ออก เพราะเงินที่ปั๊มขาดบ่อยมาก ผมก็เลยโดนหักเงิน เงินที่ปั๊มผมขาดเยอะมากๆ
จะมีเงินขาดเติมน้ำมันเกินให้ลูกค้า บางราย ลูกค้าเติม ดีเซล 1000 แต่ผมดันลืมเก็บตังลูกค้า แล้ว แคชเชีย เขาก็บ่นเถียงๆกัน เพราะอยู่กะเดียวกับผม เพราะถ้าเงินขาด คนที่อยู่ในกะ ก็ต้องหารกันจ่าย แต่ผมก็บอกเขาไปว่า ผมรับผิดชอบเอง เพราะผมผิดเองที่ลืมเก็บตังลูกค้า แล้วพอผมกลับมาบ้าน
ผมก็มาขอตังพ่อแม่ ที่ผมเงินขาดที่ปั๊ม 1000 บาท เพราะผมไม่อยากทำงานฟรี 3 วัน เพราะได้วันล่ะ 300 บาทเอง พอพ่อแม่ไม่ให้ เขาก็ว่าผม ไม่ยอม
รอบคอบเอง ผมก็รู้เสียใจหนิดหนึง แล้วผมก็ด่า พ่อแม่ เลยว่า พวกมุงทำให้กุเกิดมา ให้กุเกิดมาเหนื่อยมาใช้กรรม ทำไมมุงต้องเยสกันด้วย ผมด่าไปแบบนี้จริงๆ แต่ผมก็เสียใจภายหลังที่ผมด่า แต่ทุกวันนี้ผมก็ยัง ทะเลาะกับ พ่อแม่ อยู่บ่อยๆ ผมปวดหัวมาก คิดฆ่าตัวตายทุกวัน ผมเคยลองไปพบ จิตแพทย์แล้ว
จิตแพทย์ บอกว่า ผมเป็นโรคซึมเศร้า เครียด วิตกกังวล แล้วเขาให้ยามากิน แต่พอกินยา มันก็ไม่หายครับ มันยังเหมือนเดิม คือ ผมอยากหาทางออกมากๆครับ คือผมโทษพ่อแม่ ที่ให้ผมเกิดมา เพราะผมคิดว่า คนเราเกิดจากความของมนุษย์ คุณลองคิดดู ผมยังไม่มีแฟนเลย ผมยังไม่สร้างใครเกิดมาเหนื่อยเลย ผมว่า ทุกสิ่งทุกอย่างมันเกิดขึ้นได้กับทุกคน ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม คือผม อยากหาทางออกมากๆเลยครับ ใครๆก็ได้ ได้โปรด ช่วยผมที ผมคิดฆ่าตัวตายอยู่ทุกวัน เพราะชีวิต ผม มันเหนื่อยจริงๆ ผม เป็น คน ไม่ใช่ วัตถุ