ใครมีปัญหาครอบครัวแล้วต้องอยู่ตัวคนเดียวบ้างคะ

สวัสดีค่ะ เรื่องที่ฉันจะเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในชีวิตจริงนะค่ะ เราเครียดมากค่ะจนไม่รู้จะทำอย่างไร เราชื่อว่า แนนว่าค่ะ ตอนนี้อายุ18ปีค่ะ เราเป็นลูกคนที่4ตอนที่เราเกิดมาและจำความได้ ฉันไปโตที่ต่างจังหวัดค่ะอยู่กับยาย สองคนเราเป็นคนที่ไม่เกเรนะค่ะ แต่ก็มีออกนอกทางบ้าง ตอนเราอยู่ ม 2 เราติดเกมเนื่องจากฉันตามเพื่อนค่ะ เราอาจทำตัวไม่ดีบ้างแต่เราไม่เคยทำให้ใครเดือดร้อนเลยนะค่ะ ตั้งแต่เราจำความได้แม่ไม่เคยพูดกับเราดีสักครั้งเลยค่ะ แม่เป็นคนดุมาก และตีเราตลอดเวลาเราทำอะไรไม่ได้ดังใจ เคยจับเรากดน้ำด้วยค่ะ ตอนนั้นเราอยู่เตรียมอนุบาล อ้อเราลืมบอกไปว่าเราย้ายไปเรียนที่ ต่างจังหวัดไปเข้า ป2ที่นั่น แต่ตอนอนุบาลถึงป1เราอยู่ที่นนทบุรีค่ะ แม่เคยพูดดีๆกับเราแค่ครั้งเดียว ตอนนั้นเรานั่งรถเมล์ด้วยกันฉันเห็นฝนกำลังจะตก ฉันจึงชี้อะไปที่หน้าต่าง แล้วบอกแม่ว่า แม่ค่ะฝนกำลังจะตกแล้ว คำตอบที่แม่ให้ฉันมามันช่างอบอุ่นแม้สั้นมาก คือ ฝนยังไม่ตกหรอกลูก นั่นเป็นครั้งเดียวครั้งแรกในชีวิตที่ฉันเคยได้ยิน เพราะแค่ได้กอดแม่สักครั้งฉันก็ไม่เคยได้ บางทีฉันอยากรู้เหตุผลหลายๆว่าเพราะอะไรทำไมแม่ถึงทำกับเราแบบนี้ มีอยู่วันหนึ่งตอนนั้นเราอยู่อนุบาล2 แม่กำลังทอดไข่ พี่ชายคนที่3แกล้งฉัน ฉันวิ่งไปหลบหลังแม่และบอกว่าพี่ชายแกล้งฉัน แม่กลับดันฉันออก และเอาตะหลิวมาแนบที่หน้าฉัน ตอนนั้นแม่บอกว่าฉันซนเองตะหลิวมันไปโดนเอง แต่ฉันว่าบางทีแม่อาจจะตั้งใจพราะตอนนั้นฉันตัวเล็กและครัวสูงตัวฉันยังไม่ถึงสะโพกแม่เลยด้วยซ้ำ และตอนนี้มันก็ยังมีรอยอยู่ที่หน้าฉันถึงแม้ว่ามันจะจางๆบ้างแล้ว ฉันเป็นลูกคนเดียวที่พูดเพราะกับแม่ และทำตามที่แม่สั่งถึงบางทีจะสั่งเหมือนทาส พอทำไม่ถูกฉันก็ถูกตี จนวันหนึ่งที่เราไปเยี่ยมยายที่ต่างจังหวัด ยายดูใจดีกว่าแม่มาก ตีฉันแต่ก็มีเหตุผล แม่ถามฉันว่าจะเลือกอยู่กับใคร ฉันตอบแบบไม่ลังเลใจว่าเลือกอยู่กับยาย ฉันจึงย้ายไปเรียน ป2ที่นั่นตั้งแต่นั้นมา พอ  (เดียวมีต่อนะค่ะ)