มีมหากาพย์เรื่องยาวมากมาย ที่ตรึงตราตรึงใจประทับไว้มิรู้หายในหัวอกของคนนิยมฟุตบอล ซึ่งในชีวิตอันแห้งเหี่ยวของผู้เขียนเอง วิธีที่จะหย่อนอารมณ์และปล่อยให้เลยเถิดกับตัวตนในโลกเบี้ยวๆ ใบนี้ได้บ้าง.... ก็คงไม่พ้น ๙๐ นาที ในสนามหญ้าของสโมสรฟุตบอลสุดที่รัก
ไม่ว่าจะแค่เกมอุ่นเครื่อง ปรีซีซั่น ถ้วยอุปโลก ถ้วยมิคกี้เมาส์ แต่ถ้าทีมรักลงเล่น ต่อให้เป็นชุด U ไหนๆ หากมันมีถ่ายทอดสดให้เห็นก็พร้อมจะดู หรือนักเตะใหม่คนไหนที่เพิ่งชูเสื้อกับทีม ขอแค่ตามไปฟินกับคลิปไฮไลท์เก่าๆ หรือช็อตเด็ดคัดเฉพาะของพวกเขาก็เพลินในอารมณ์ดิบ แม้ส่วนใหญ่จะเป็นแค่ SS ที่เด็ดเกินจริงหลายเท่าก็ตาม แต่ทันทีที่นักเตะจรดปากกาเซ็นสัญญากับสโมสร ก็เหมือนกับว่าเขาคนนั้นได้กลายเป็นบุคคลในครอบครัว เป็นที่รักและผูกพันยิ่งโดยไม่จำเป็นต้องสนใจมาก่อนว่า อดีตคุณเป็นใคร อนาคตจะไปไหน ขอแค่ปัจจุบันคุณคือส่วนหนึ่งของชีวิตฉัน ภายใต้สีเสื้อและโลโก้สโมสรอันศักดิ์สิทธิ์อันเดียวอันนี้ของฉันก็พอ
เกมพรีเมียร์ลีกเปิดฤดูกาลไปอย่างตื่นเต้น และอาจจะตื่นตระหนกเล็กน้อยกับแฟนบอลบางทีม แต่ไม่เป็นไร นี่แค่นัดแรกของฤดูกาล แต่แม้มันจะเป็นแค่ครั้งแรกแผ่นแรก เป็น "เดบิวท์" ของซีซั่นใหม่เท่านั้น ...แต่เชื่อเถอะว่า เพียงเท่านี้ก็ทำให้เลือดในกายของชายหนุ่มหญิงสาวชาวห้องศุภฯ ร้อนผ่าวเหมือนถูกฟลอร์เพลย์ที่ติ่งหู
"เชส" ทำให้แฟนเชลซี "ถึง" ได้ตั้งแต่เกมแรกที่เปิดสนาม ผู้เขียนเองในฐานะคู่ขาเก่าที่เคยร่วมฟินกับรอยจูบจากปลายสตั๊ดของหนุ่มกระทิงดุดันคนนี้มาก่อน ทำได้แค่ยิ้มที่มุมปาก ...ใช่ ที่ผ่านมาเชสเคยทำให้แฟนปืนใหญ่ "ฉ่ำ" มามากแล้ว ถึงแม้จะไปอีหลั่กอีเหลื่อ ขึ้นไม่สุด ลงไม่มิด กับสาวชาวคาตาลันอยู่พักใหญ่ ...ทว่าตอนนี้ คนเคยใกล้ชิดมาอยู่ชิดใกล้กับสโมสรคู่ปรับร่วมเมือง ...ก็ โอเค๊! เธอยังเร่าร้อนไม่เปลี่ยนอ่ะนะ
ครั้งหนึ่งผู้เขียนเคยมีโปสเตอร์ขนาดยักษ์รูป เดนนิส เบิร์กแคมป์ เธียร์รี่ อองรี เดวิด แบ็คแฮม (แต่ไม่ได้ผูกพันอะไรกับตัวที่ถือสามง่ามแดงๆ ) และ Vivian Hsu อยู่ในห้องนอน.... แน่นอนว่า จุดขายของนางแบบหญิง(ที่เคย)สาวของเธออยู่ที่ริมฝีปากอมชมพู แต่ของนักรบบนพื้นหญ้าที่เหลือ พวกเขาใช้ปลายสตั๊ดและความพริ้วไหวในโลกลูกหนัง ลงจูบแบบแลกลิ้นให้แฟนบอลและแฟนคลับหลงใหลกันหัวปักหัวปำ ชนิดหลับยังฝันถึงตื่นยังตราตรึงอยู่ในหัวใจอยู่อย่างนั้น เฮ้อ ... คิดถึงเดวิด มอยส์ ทีไรผู้เขียนก็รู้สึกผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก
ดูอย่างแฟนหงส์สิ เคยมีคู่ขาเป็นแบดเกิร์ลหญิงดื้อฟันเหยิน ที่ทำให้อดนึกถึงน้อง Sakura Aida ไม่ได้ แน่นอนว่าซัวเรสไม่ได้น่ารักแสนซนขนาดนั้น แต่กระนั้นเขาก็เร่าร้อนไม่แพ้เธอ แม้จะทำตัวน่าชังแต่แฟนหงส์ก็ต้องยอมรับตรงๆ มิดด้ามว่า ลีลาของหลุยส์เขาถึงใจจนลืมไม่ลงจริงๆ นี่ก็ว้าเหว่หาคนมาแทนที่กันอยู่... แต่พูดถึงลิเวอร์พูลทีไร ผู้เขียนอดนึกถึงเฟอร์นานโด ตอเรส ไม่ได้ ...สาวใบหน้ากระที่แฟนหงส์หลงใหลและแฟนสิงห์ได้ปลื้ม ถึงช่วงหลังจะคลำดูรู้สึกไม่ประทับใจมานานแล้ว แต่กลิ่นออดิโคโลญจน์ที่ติดจมูกและรสชาติเฉพาะตัวของหล่อนที่ติดอยู่ที่ปลายลิ้นนี้ ก็ยังทำให้แฟนทั้งสองทีมอดย้อนฟินถึงครั้งวันวานตอนเธอกำลังแฉะฉ่ำแย้มบานและสู้ลิ้นกับนมตราหมีและถิ่นนกลมมิได้ (ขออภัยแฟนลิเวอร์พูลในท่อนนี้ พอดีสำนวนและความสามแง่สี่ง่ามมันกำลังได้ที่อ่ะนะ)
ลองนึกถึงของ "ดำ" อย่าง ยอร์ด-โคล ดูสิ ทำให้รู้สึกอึดอัดคับแน่นแต่มันส์ในอารมณ์อย่างบอกไม่ถูกของแฟนผี และดำขนเยอะลีลาดีอย่างดร็อกบ้าของเชลซี ที่แรกทีแม้จะดูน่าหวั่นไหว แต่ดำแบบ "ถึงใจ" อย่างเธอเหล่านั้น กี่ยกก็ต้องยอมให้ ก็อวัยวะส่วนนั้นที่ปลายท่อนล่างของเธอมันถึงใจจริงๆ นี่นา (เอ่อ... ผู้เขียนหมายถึงปลายสตั๊ดนะฮะ)
"ผู้หญิงอาจจะจูบคุณด้วยริมฝีปาก แต่นักฟุตบอลเขาใช้ปลายสตั๊ด" ประโยคนี้หลุดเข้ามาในหัวของผู้เขียน หลังจากที่ ออรั่ล เอ้ย! อารอน แรมซี่ย์ ทำงานหนักและขึ้นลงอย่างอุตส่าหะจนนาทีสุดท้ายให้แฟนปืนได้ "เสร็จ" สมอารมณ์สามแต้มในนาทีสุดท้ายก่อนหมดแผ่น และแล่นเข้ามาซ้ำอีกหนให้หน่วงหัวใจอีกที เมื่อเห็น เชส ฟาเบรกัส อวดแอ่นลีลาเร่าร้อนอันเป็นเครื่องหมายการค้าหนึบหนับคับแน่นของเขาต่อหน้าแฟนสิงห์บลู
... แม้แต่หลุยส์ ฟาน กัล ยังส่งสายตาพร้อมกัดริมฝีปากอย่างยั่วยวน ให้กับแฟนบอลอีก ๑๙ สโมสร... คิดดูละกัน.
๑๙.๐๘.๕๗
๑๑๑...... "ผู้หญิงจูบคุณด้วยริมฝีปาก แต่นักฟุตบอลเขาใช้ปลายสตั๊ด" ........๑๑๑
มีมหากาพย์เรื่องยาวมากมาย ที่ตรึงตราตรึงใจประทับไว้มิรู้หายในหัวอกของคนนิยมฟุตบอล ซึ่งในชีวิตอันแห้งเหี่ยวของผู้เขียนเอง วิธีที่จะหย่อนอารมณ์และปล่อยให้เลยเถิดกับตัวตนในโลกเบี้ยวๆ ใบนี้ได้บ้าง.... ก็คงไม่พ้น ๙๐ นาที ในสนามหญ้าของสโมสรฟุตบอลสุดที่รัก
ไม่ว่าจะแค่เกมอุ่นเครื่อง ปรีซีซั่น ถ้วยอุปโลก ถ้วยมิคกี้เมาส์ แต่ถ้าทีมรักลงเล่น ต่อให้เป็นชุด U ไหนๆ หากมันมีถ่ายทอดสดให้เห็นก็พร้อมจะดู หรือนักเตะใหม่คนไหนที่เพิ่งชูเสื้อกับทีม ขอแค่ตามไปฟินกับคลิปไฮไลท์เก่าๆ หรือช็อตเด็ดคัดเฉพาะของพวกเขาก็เพลินในอารมณ์ดิบ แม้ส่วนใหญ่จะเป็นแค่ SS ที่เด็ดเกินจริงหลายเท่าก็ตาม แต่ทันทีที่นักเตะจรดปากกาเซ็นสัญญากับสโมสร ก็เหมือนกับว่าเขาคนนั้นได้กลายเป็นบุคคลในครอบครัว เป็นที่รักและผูกพันยิ่งโดยไม่จำเป็นต้องสนใจมาก่อนว่า อดีตคุณเป็นใคร อนาคตจะไปไหน ขอแค่ปัจจุบันคุณคือส่วนหนึ่งของชีวิตฉัน ภายใต้สีเสื้อและโลโก้สโมสรอันศักดิ์สิทธิ์อันเดียวอันนี้ของฉันก็พอ
เกมพรีเมียร์ลีกเปิดฤดูกาลไปอย่างตื่นเต้น และอาจจะตื่นตระหนกเล็กน้อยกับแฟนบอลบางทีม แต่ไม่เป็นไร นี่แค่นัดแรกของฤดูกาล แต่แม้มันจะเป็นแค่ครั้งแรกแผ่นแรก เป็น "เดบิวท์" ของซีซั่นใหม่เท่านั้น ...แต่เชื่อเถอะว่า เพียงเท่านี้ก็ทำให้เลือดในกายของชายหนุ่มหญิงสาวชาวห้องศุภฯ ร้อนผ่าวเหมือนถูกฟลอร์เพลย์ที่ติ่งหู
"เชส" ทำให้แฟนเชลซี "ถึง" ได้ตั้งแต่เกมแรกที่เปิดสนาม ผู้เขียนเองในฐานะคู่ขาเก่าที่เคยร่วมฟินกับรอยจูบจากปลายสตั๊ดของหนุ่มกระทิงดุดันคนนี้มาก่อน ทำได้แค่ยิ้มที่มุมปาก ...ใช่ ที่ผ่านมาเชสเคยทำให้แฟนปืนใหญ่ "ฉ่ำ" มามากแล้ว ถึงแม้จะไปอีหลั่กอีเหลื่อ ขึ้นไม่สุด ลงไม่มิด กับสาวชาวคาตาลันอยู่พักใหญ่ ...ทว่าตอนนี้ คนเคยใกล้ชิดมาอยู่ชิดใกล้กับสโมสรคู่ปรับร่วมเมือง ...ก็ โอเค๊! เธอยังเร่าร้อนไม่เปลี่ยนอ่ะนะ
ครั้งหนึ่งผู้เขียนเคยมีโปสเตอร์ขนาดยักษ์รูป เดนนิส เบิร์กแคมป์ เธียร์รี่ อองรี เดวิด แบ็คแฮม (แต่ไม่ได้ผูกพันอะไรกับตัวที่ถือสามง่ามแดงๆ ) และ Vivian Hsu อยู่ในห้องนอน.... แน่นอนว่า จุดขายของนางแบบหญิง(ที่เคย)สาวของเธออยู่ที่ริมฝีปากอมชมพู แต่ของนักรบบนพื้นหญ้าที่เหลือ พวกเขาใช้ปลายสตั๊ดและความพริ้วไหวในโลกลูกหนัง ลงจูบแบบแลกลิ้นให้แฟนบอลและแฟนคลับหลงใหลกันหัวปักหัวปำ ชนิดหลับยังฝันถึงตื่นยังตราตรึงอยู่ในหัวใจอยู่อย่างนั้น เฮ้อ ... คิดถึงเดวิด มอยส์ ทีไรผู้เขียนก็รู้สึกผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก
ดูอย่างแฟนหงส์สิ เคยมีคู่ขาเป็นแบดเกิร์ลหญิงดื้อฟันเหยิน ที่ทำให้อดนึกถึงน้อง Sakura Aida ไม่ได้ แน่นอนว่าซัวเรสไม่ได้น่ารักแสนซนขนาดนั้น แต่กระนั้นเขาก็เร่าร้อนไม่แพ้เธอ แม้จะทำตัวน่าชังแต่แฟนหงส์ก็ต้องยอมรับตรงๆ มิดด้ามว่า ลีลาของหลุยส์เขาถึงใจจนลืมไม่ลงจริงๆ นี่ก็ว้าเหว่หาคนมาแทนที่กันอยู่... แต่พูดถึงลิเวอร์พูลทีไร ผู้เขียนอดนึกถึงเฟอร์นานโด ตอเรส ไม่ได้ ...สาวใบหน้ากระที่แฟนหงส์หลงใหลและแฟนสิงห์ได้ปลื้ม ถึงช่วงหลังจะคลำดูรู้สึกไม่ประทับใจมานานแล้ว แต่กลิ่นออดิโคโลญจน์ที่ติดจมูกและรสชาติเฉพาะตัวของหล่อนที่ติดอยู่ที่ปลายลิ้นนี้ ก็ยังทำให้แฟนทั้งสองทีมอดย้อนฟินถึงครั้งวันวานตอนเธอกำลังแฉะฉ่ำแย้มบานและสู้ลิ้นกับนมตราหมีและถิ่นนกลมมิได้ (ขออภัยแฟนลิเวอร์พูลในท่อนนี้ พอดีสำนวนและความสามแง่สี่ง่ามมันกำลังได้ที่อ่ะนะ)
ลองนึกถึงของ "ดำ" อย่าง ยอร์ด-โคล ดูสิ ทำให้รู้สึกอึดอัดคับแน่นแต่มันส์ในอารมณ์อย่างบอกไม่ถูกของแฟนผี และดำขนเยอะลีลาดีอย่างดร็อกบ้าของเชลซี ที่แรกทีแม้จะดูน่าหวั่นไหว แต่ดำแบบ "ถึงใจ" อย่างเธอเหล่านั้น กี่ยกก็ต้องยอมให้ ก็อวัยวะส่วนนั้นที่ปลายท่อนล่างของเธอมันถึงใจจริงๆ นี่นา (เอ่อ... ผู้เขียนหมายถึงปลายสตั๊ดนะฮะ)
"ผู้หญิงอาจจะจูบคุณด้วยริมฝีปาก แต่นักฟุตบอลเขาใช้ปลายสตั๊ด" ประโยคนี้หลุดเข้ามาในหัวของผู้เขียน หลังจากที่ ออรั่ล เอ้ย! อารอน แรมซี่ย์ ทำงานหนักและขึ้นลงอย่างอุตส่าหะจนนาทีสุดท้ายให้แฟนปืนได้ "เสร็จ" สมอารมณ์สามแต้มในนาทีสุดท้ายก่อนหมดแผ่น และแล่นเข้ามาซ้ำอีกหนให้หน่วงหัวใจอีกที เมื่อเห็น เชส ฟาเบรกัส อวดแอ่นลีลาเร่าร้อนอันเป็นเครื่องหมายการค้าหนึบหนับคับแน่นของเขาต่อหน้าแฟนสิงห์บลู
... แม้แต่หลุยส์ ฟาน กัล ยังส่งสายตาพร้อมกัดริมฝีปากอย่างยั่วยวน ให้กับแฟนบอลอีก ๑๙ สโมสร... คิดดูละกัน.
๑๙.๐๘.๕๗