สวัสดีครับ
พอดีวันนี้มีเรื่องจะปรึกษาพี่น้องชาวพันทิพย์ ปัญหาครอบครัว ตอนนี้ตัวผมอายุ 26 ปีทำงานกับที่บ้านมาได้ สามปี พูดตรงตรงเบื่อมากครับ อยากเลิกหลายครั้งมากเเต่ก็ทำไม่ได้ เพราะคนรอบข้างมีเเต่จะด่าว่าลูกเนรคุณ เป็นคนไม่รู้จักทดเเทนบุญคุณพ่อเเม่ ไม่ยอมช่วยเหลือพ่อเเม่ ผมก็ทำไปทั้งที่ไม่ชอบ เเต่ท่าเรื่องมันจบเเค่นั้นผมก็คงทนทำไปเรื่อยเรื่อย เเต่มันไม่ใช่นะสิครับ เค้าให้ผมมาอยู่ในตำเเหน่งผู้จัดการ เเต่สั่งว่าห้ามด่า ห้ามสั่งสอนลูกน้อง ห้ามขอความร่วมมือ จะทำโปรเจค จะรับคนต้องผ่านเค้าทุกอย่าง พนักงานทุกคนนั่งจดบันทึกชีวิตผมว่ามาทำงานกี่โมง พูดอะไรกะใครบ้าง เเฮคเฟสบุคผมเเล้วเซฟไว้ในโทรศัพท์ เวลาผมออกไปข้างนอกก็มารื้อห้องทำงานผม เเต่ผมก็ทนเราต้องเปนลูกที่ดี ทุกวันนี้ก็เลยไม่มีคอมในห้องทำงาน ตอนนั้นยังไม่ถอดใจ พี่ชายผมทนไม่ไหวหนีไปไม่ทำงาน กลายเป็นคนเพี้ยนเพี้ยน เพราะพ่อผมเปนคนโมโหร้าย ด่าพี่ชายเเบบไม่มีอะไรดีตั้งเเต่เล็กจนโต พี่กลายเปนคนเก็บกดไปอยู่บ้านญาติ ผมก็ทนทำกับพี่สาวไป เพราะพ่อหกสิบกว่าเเล้ว น้องผมก็ยังไม่จบกัน ช่วยเค้าไป เเต่ท่าเเค่นี้ผมก็ยังพอทน ตอนนี้ผมได้รับการไว้วางใจมากขึ้นเค้าก็โยนโปรเจคให้ผม ให้ค่าคอม 1% ก็โอเค เพราะเงินเดือนเราก็ดีอยู่ได้
เเต่ว่าพ่อผมชอบไปสัญญาลมลมเเล้งเเล้งกับลูกค้า ลูกค้าสั่งพิเศษอะไรบอกเดือนนึงได้ เเต่ความจิงคือสองเดือน ผมโดนลูกค้าต่อว่า ไม่รักษาคำพูดบลาบลา ผมก็ทน เค้าไปสัญญาเเต่เวลาโทรมาด่าก็ให้ผมรับ เเต่มันเกิดขึ้นบ่อยครั้งมากจนผมเเบบเอือมว่าทำไมทำกับผมงี้ ผมรักพ่อรักเเม่นะครับพูดหลายครั้งว่าอย่าไปสัญญาอะไรอย่างงี้ได้มั้ย เเต่พ่อไม่ฟัง พ่ออยากได้งานจนหน้ามืดทั้งทั้งที่ท่าไม่ทำเเกก็อยู่สบายมาก ผมก็ยังพอทนได้นะครับ เเต่ลูกน้องออกไปเยอะขึ้นทุกวันออกไปเกือบสิบห้าคนเเละในสามเดือน เพราะทนเเกไม่ไหว ชอบให้สัญญาลมลมเเล้งเเล้งกับลูกคุณคิดดูทำงานมายี่สิบปีเงินเดือนหมื่นเเปด บอกจะขึ้นเงินเดือนให้ลูกน้องก็ไม่ทำ
ตั้งเเต่ผมทำงานมาเนี่ยสี่ห้าทุ่มก็ยังต้องทำ เค้าเรียกให้ทำตอนไหนก็ต้องทำ ต้องทำให้ได้ทำไม่ได้เค้าก้ใส่อารมกับผม ผมมีลูกมีเมียเเล้วผมก็คิดในใจไม่ได้เเล้วละเราเป็นพ่อคนจะให้เค้าข่มเราอย่างงี้ต่อไป ลูกเราจะเป็นไง ไม่ได้เเละก็เลยย้ายออกมา ทุกคนก็ยังด่าผมว่าลูกไม่รักพ่อเเม่
ผมก็ไม่รู้จะทำไงครับตั้งเเต่เล็กจนโตพ่อเเม่ก็ทำเเต่งาน เจอหน้าเค้าเค้าก็เมา อารมไม่ดี สะส่วนใหญ่ ทุกวันได้ยินเเต่คำพูดในหัวว่าตัวผมไม่มีอะไรดีสักอย่างลูกคนอื่นดีหมดเก่งหมด ผมคิดถึงตอนพ่อเเม่ยังไม่รวย ตอนนั้นมีความสุขมาก เเต่ตอนนี้คุยเเต่เรื่องงานวันเเม่ก็ไม่อยู่ไปทำงาน
คุณคิดดูเเล้วกันผมได้ทุนไปเรียนเมืองนอก ทั้งทั้งที่พ่อเเม่ผมส่งได้ เเต่ผมหาทุนไปเองเรียนจนจช พอถึงวันรับปริญญาเค้าไม่มาบอกลืม ทั้งทั้งที่ผมโทรไปบอกทุกวันว่าผมจะจบเเล้ว ผมก็ไม่รู้ควรทำไงดีครับ อาจจะเขียนไม่ค่อยดีเพราะผมค่อนข้างเหนื่อยใจไงก็ขอบคุณที่อ่านครับ
ทำงานกับครอบครัว
พอดีวันนี้มีเรื่องจะปรึกษาพี่น้องชาวพันทิพย์ ปัญหาครอบครัว ตอนนี้ตัวผมอายุ 26 ปีทำงานกับที่บ้านมาได้ สามปี พูดตรงตรงเบื่อมากครับ อยากเลิกหลายครั้งมากเเต่ก็ทำไม่ได้ เพราะคนรอบข้างมีเเต่จะด่าว่าลูกเนรคุณ เป็นคนไม่รู้จักทดเเทนบุญคุณพ่อเเม่ ไม่ยอมช่วยเหลือพ่อเเม่ ผมก็ทำไปทั้งที่ไม่ชอบ เเต่ท่าเรื่องมันจบเเค่นั้นผมก็คงทนทำไปเรื่อยเรื่อย เเต่มันไม่ใช่นะสิครับ เค้าให้ผมมาอยู่ในตำเเหน่งผู้จัดการ เเต่สั่งว่าห้ามด่า ห้ามสั่งสอนลูกน้อง ห้ามขอความร่วมมือ จะทำโปรเจค จะรับคนต้องผ่านเค้าทุกอย่าง พนักงานทุกคนนั่งจดบันทึกชีวิตผมว่ามาทำงานกี่โมง พูดอะไรกะใครบ้าง เเฮคเฟสบุคผมเเล้วเซฟไว้ในโทรศัพท์ เวลาผมออกไปข้างนอกก็มารื้อห้องทำงานผม เเต่ผมก็ทนเราต้องเปนลูกที่ดี ทุกวันนี้ก็เลยไม่มีคอมในห้องทำงาน ตอนนั้นยังไม่ถอดใจ พี่ชายผมทนไม่ไหวหนีไปไม่ทำงาน กลายเป็นคนเพี้ยนเพี้ยน เพราะพ่อผมเปนคนโมโหร้าย ด่าพี่ชายเเบบไม่มีอะไรดีตั้งเเต่เล็กจนโต พี่กลายเปนคนเก็บกดไปอยู่บ้านญาติ ผมก็ทนทำกับพี่สาวไป เพราะพ่อหกสิบกว่าเเล้ว น้องผมก็ยังไม่จบกัน ช่วยเค้าไป เเต่ท่าเเค่นี้ผมก็ยังพอทน ตอนนี้ผมได้รับการไว้วางใจมากขึ้นเค้าก็โยนโปรเจคให้ผม ให้ค่าคอม 1% ก็โอเค เพราะเงินเดือนเราก็ดีอยู่ได้
เเต่ว่าพ่อผมชอบไปสัญญาลมลมเเล้งเเล้งกับลูกค้า ลูกค้าสั่งพิเศษอะไรบอกเดือนนึงได้ เเต่ความจิงคือสองเดือน ผมโดนลูกค้าต่อว่า ไม่รักษาคำพูดบลาบลา ผมก็ทน เค้าไปสัญญาเเต่เวลาโทรมาด่าก็ให้ผมรับ เเต่มันเกิดขึ้นบ่อยครั้งมากจนผมเเบบเอือมว่าทำไมทำกับผมงี้ ผมรักพ่อรักเเม่นะครับพูดหลายครั้งว่าอย่าไปสัญญาอะไรอย่างงี้ได้มั้ย เเต่พ่อไม่ฟัง พ่ออยากได้งานจนหน้ามืดทั้งทั้งที่ท่าไม่ทำเเกก็อยู่สบายมาก ผมก็ยังพอทนได้นะครับ เเต่ลูกน้องออกไปเยอะขึ้นทุกวันออกไปเกือบสิบห้าคนเเละในสามเดือน เพราะทนเเกไม่ไหว ชอบให้สัญญาลมลมเเล้งเเล้งกับลูกคุณคิดดูทำงานมายี่สิบปีเงินเดือนหมื่นเเปด บอกจะขึ้นเงินเดือนให้ลูกน้องก็ไม่ทำ
ตั้งเเต่ผมทำงานมาเนี่ยสี่ห้าทุ่มก็ยังต้องทำ เค้าเรียกให้ทำตอนไหนก็ต้องทำ ต้องทำให้ได้ทำไม่ได้เค้าก้ใส่อารมกับผม ผมมีลูกมีเมียเเล้วผมก็คิดในใจไม่ได้เเล้วละเราเป็นพ่อคนจะให้เค้าข่มเราอย่างงี้ต่อไป ลูกเราจะเป็นไง ไม่ได้เเละก็เลยย้ายออกมา ทุกคนก็ยังด่าผมว่าลูกไม่รักพ่อเเม่
ผมก็ไม่รู้จะทำไงครับตั้งเเต่เล็กจนโตพ่อเเม่ก็ทำเเต่งาน เจอหน้าเค้าเค้าก็เมา อารมไม่ดี สะส่วนใหญ่ ทุกวันได้ยินเเต่คำพูดในหัวว่าตัวผมไม่มีอะไรดีสักอย่างลูกคนอื่นดีหมดเก่งหมด ผมคิดถึงตอนพ่อเเม่ยังไม่รวย ตอนนั้นมีความสุขมาก เเต่ตอนนี้คุยเเต่เรื่องงานวันเเม่ก็ไม่อยู่ไปทำงาน
คุณคิดดูเเล้วกันผมได้ทุนไปเรียนเมืองนอก ทั้งทั้งที่พ่อเเม่ผมส่งได้ เเต่ผมหาทุนไปเองเรียนจนจช พอถึงวันรับปริญญาเค้าไม่มาบอกลืม ทั้งทั้งที่ผมโทรไปบอกทุกวันว่าผมจะจบเเล้ว ผมก็ไม่รู้ควรทำไงดีครับ อาจจะเขียนไม่ค่อยดีเพราะผมค่อนข้างเหนื่อยใจไงก็ขอบคุณที่อ่านครับ