ผู้หญิงสมัยนี้เค้าชอบผู้ชายที่รูปร่าง หน้าตา ฐานะ หรือความดี กันแน่ ผมคนหนึ่งที่ยังมองหาผู้หญิงที่มองผู้ชายในความดี ให้เกียรติและเอาใจใส่
หลายคนมากที่ผมมีโอกาศได้พบได้เจอ ทั้งมีโอกาศได้เที่ยวได้อยู่ด้วยกันทั้งคืน แต่คิดเสมอว่าการมีอะไรกันไม่ใช่การแสดงความจริงใจ ผมคิดว่าเป็นการให้เกียรติเค้าแต่หลังจากนั้น ผู้หญิงบางคนกลับเปลี่ยนไป ไม่อยากคุยไม่โทรมา ทักไลน์ไปอ่านแต่ไม่ตอบ
มีเคสหนึ่งไปเที่ยวกันเจอในผับ เค้าเป็นคนขอเข้ามาทำความรู้จักกับผมเอง อยู่ดีๆมาขอนั่งด้วยผมไปกับเพื่อนอีก 1 คนส่วนเค้าสาวๆมาเพียบ ไอ้เราก็นึกว่าจะมาขอเเดรก ป่าววะ แต่กลับกันเค้าดันเลี้ยงผมจ่ายให้ แม่เจ้า ผู้หญิงเเบบนี้ไม่เคยเจอ หน้าตาก็ถือว่าไม่ขี้เหร่เลย หลังจากคืนนั้นเราไม่ได้ไปต่อกันแต่ผมขอเบอร์เธอไว้ แล้วเราก็โทรคุยกัน 2-3 วันเค้านัดเจอผมไปทานข้าวด้วยกันคราวนี้ 2 ต่อ 2 ไอ้เราก็ให้เกียรติเค้ามาตลอด เลี้ยงเค้าเเต่เค้าก็ไม่อยากให้เราจ่ายแต่เราชิงจ่ายตลอด หลังจากนั้นก็นัดเที่ยวกัน อีกหลายครั้ง บางทีเที่ยวกันทั้งคืนกลับตีสี่ ตีห้า อยู่ด้วยกัน มาบ้านผมแต่ผมก็ไม่เคยชวนเขาเข้าห้อง ถึงเวลาก็กลับเป็นแบบนี้อยู่ 3-4 เดือน แต่ก็ไม่ได้ตกลงคบกัน สุดท้ายเค้าก็มีแฟนเป็นเพื่อนผมนี่แหละ รู้จักกัน อาทิตย์เดียวได้กันผมก็ไม่ได้อะไรมากเพราะไม่ได้รักเค้าแค่รู้สึกดีด้วยแถมผู้หญิงก็รักเค้ามากด้วย นี่อีกหนึ่งสาเหตุที่ทำให้ผมคิดมองผู้หญิงในทางที่ไม่ดีอีกข้อหนึ่ง
คนที่สองรู้จักทางเฟสบุคนี่แหละคนนี้น่ารักมาก ขาว สวยหุ่นดี เราคุยกันได้ประมาณเดือนนึงเราก็นัดเจอกันไปดูหนังที่ห้างแห่งหนึ่ง ผมไปเจอเค้าตอนห้าโมงเย็นละ ผมนั่งรถตู้ไปนะเพราะผมยังไม่มีรถเค้าก็นั่งรถแทกซี่มาเช่นกัน เจอครั้งเเรกเค้าผิดนัดผมประมาณครึ่ง ชม. หนังก็กำลังจะฉายอีก 5 นาทีเค้าหิวข้าวขอทานข้าวก่อนผมก็ บอกทานฟูดเซนเตอร์ละกันเร็วดี เค้ามองหน้าแบบหมิ่นๆ แล้วบอกไม่เอาๆ เเล้วเค้าก็พาไปเข้าร้านอาหารในห้างทานแปบเดียวเสียไปตั้งหลายร้อย คือต้องแบบรีบกินรีบดูหนังอะไรประมานนี้ฟิวส์มันก็เลยไม่ได้ในใจคิด กืนฟูดส์เซนเตอร์ไม่ได้รึไง ดูหนังจบแยกย้ายกลับบ้าน เจอกันครั้งที่สอง นัดดูหนังอีกเช่นเคยเจอกันที่เดิมหลังเลิกงานคราวนี้เค้ามาก่อนบอกผมให้ซื้อตั๋วหนังรอไว้เลยเค้าจะไปเข้าห้องน้ำ ในใจคิด เหมือนบังคับให้ผมเลี้ยง พอดูหนังจบเราทั้งสองต่างก็หิวข้าวใจผมคิดขอทานง่ายๆข้างทางก็ได้เพราะมันค่อนข้างดึกมากเเล้วไม่อยากกลับบ้านดึก เเต่เค้าไม่เอาพาผมนั่งแทกซี่ไปร้านอาหารแห่งหนึ่งแถวบางแค ไกลมากๆ ร้านอาหารก็ค่อนข้างหรูมื้อเดียวอีกพันกว่าบาท เงินผมก็ไม่ได้เยอะอะไรมากมายแต่ผมเป็นคนปฏิเสธคนไม่ค่อยเก่งเรากลับบ้านกันเที่ยงคืนกว่าๆผมต้องเลี้ยงอีกเช่นเคย ในใจก็คิดไปส่งห้องเขาเเล้วอยากเข้าไปเหมือนกันไหนๆก็ไหนๆแล้ว แต่ก็คิดกลัวโดนมองว่าไม่ดีก็เลยไม่เข้าขอตัวกลับบ้านดีกว่า ครั้งที่สามเค้าชวนผมไปเที่ยวดูหนังนั่งเอเชียทีคคราวนี้ผมไม่ค่อยมีเงินจริงๆทั้งตัวเหลืออยู่ไม่ถึงสามพัน เลยบอกเค้าไปตรงๆ ว่าถ้าไปคราวนี้แชร์กันนะเราไม่ค่อยมีเงิน เล้วคราวหน้าเดี๋ยวเราเลี้ยง (เป็นคนดีสะอีก) แต่เค้าโต้กลับทันควัน คราวหน้าก็ได้ ผ่านไปไม่ถึงเดือนเค้าก็เอ่ยปากชวนผมไปเดินซื้อของที่แพลทตินั่ม มาชวนสิ้นเดือนอีกก็เลยบอกตรงๆวา่เงินไม่ค่อยมีนะเราไม่มีเงินซื้อให้อะเค้าก็โอเคร ให้เราไปเดินเป็นเพื่อนครั้งนั้นผมรู้เเล้วผูหญิงชอปปิ้งมันเป็นยังไง เดินตั้งเเต่บ่ายโมงยันหกโมงเธอเดินอย่างเดียวไม่คุยกับผมเลยตามไม่ทันหายกัน 2-3 ครั้ง เดินเสร็จผมก็เลี้ยงข้าวเธอคราวนี้กินฟูดเซนเตอร์เป็นด้วย +555+ แต่หลังจากนั้นเธอคงเบื่อผม ทักไลน์ไปอ่านไม่ตอบ 2-3 ครั้งผมจึงเลิกติดต่อกัน
และก็มีอีกหลายครั้งหลายคน ที่มีโอกาศได้พบเจอผู้หญิงมากหน้าหลายตาไปเที่ยวกัน อยู่ด้วยกันจนดึกแต่ผมก็ไม่เคยมัดใจเขาด้วยการมีอะไรกัน ทั้งๆที่มีโอกาศ แต่ผู้หญิงเหล่านั้นหายไปแทบทุกคนเเล้วเค้าก็จะเจอแบบมีอะไรกันเเล้วถึงรักกันคบกัน เพื่อนๆผมหลายคนก้มีแต่เพลย์บอยฟันเเล้วทิ้งหรือไม่ก็ฟันเเล้วเก็บเอาไว้ฟันเล่น เห็นผู้หญิงเป็นดอกไม้ริมทางให้เค้ารักเบื่อเเล้วก็ทิ้งกันไป แต่ชีวิตมันนี่โคตรมีความสุขแต่กลับกันผมเป็นคนแบบนี้ผมเคยมีแฟนไม่คิดนอกใจ ทำดีทุกอย่างไม่มีตัวสำรองเหมือนคนอื่นแต่แฟนมาทิ้งเราไป เศร้ามากไม่มีความสุขเลยแต่เพื่อนๆผมแฟนทิ้ง เหอะๆ ไม่รู้สึกไรเลยมันกลับกันทุกอย่าง หรือจริงที่ว่าผู้หญิงไม่ชอบคนดี ควรมีเลวบ้างปะปนบ้างเป็นรสชาติของชีวิต
ผู้หญิงสมัยนี้เค้าชอบผู้ชายที่รูปร่าง หน้าตา ฐานะ หรือความดี กันแน่
หลายคนมากที่ผมมีโอกาศได้พบได้เจอ ทั้งมีโอกาศได้เที่ยวได้อยู่ด้วยกันทั้งคืน แต่คิดเสมอว่าการมีอะไรกันไม่ใช่การแสดงความจริงใจ ผมคิดว่าเป็นการให้เกียรติเค้าแต่หลังจากนั้น ผู้หญิงบางคนกลับเปลี่ยนไป ไม่อยากคุยไม่โทรมา ทักไลน์ไปอ่านแต่ไม่ตอบ
มีเคสหนึ่งไปเที่ยวกันเจอในผับ เค้าเป็นคนขอเข้ามาทำความรู้จักกับผมเอง อยู่ดีๆมาขอนั่งด้วยผมไปกับเพื่อนอีก 1 คนส่วนเค้าสาวๆมาเพียบ ไอ้เราก็นึกว่าจะมาขอเเดรก ป่าววะ แต่กลับกันเค้าดันเลี้ยงผมจ่ายให้ แม่เจ้า ผู้หญิงเเบบนี้ไม่เคยเจอ หน้าตาก็ถือว่าไม่ขี้เหร่เลย หลังจากคืนนั้นเราไม่ได้ไปต่อกันแต่ผมขอเบอร์เธอไว้ แล้วเราก็โทรคุยกัน 2-3 วันเค้านัดเจอผมไปทานข้าวด้วยกันคราวนี้ 2 ต่อ 2 ไอ้เราก็ให้เกียรติเค้ามาตลอด เลี้ยงเค้าเเต่เค้าก็ไม่อยากให้เราจ่ายแต่เราชิงจ่ายตลอด หลังจากนั้นก็นัดเที่ยวกัน อีกหลายครั้ง บางทีเที่ยวกันทั้งคืนกลับตีสี่ ตีห้า อยู่ด้วยกัน มาบ้านผมแต่ผมก็ไม่เคยชวนเขาเข้าห้อง ถึงเวลาก็กลับเป็นแบบนี้อยู่ 3-4 เดือน แต่ก็ไม่ได้ตกลงคบกัน สุดท้ายเค้าก็มีแฟนเป็นเพื่อนผมนี่แหละ รู้จักกัน อาทิตย์เดียวได้กันผมก็ไม่ได้อะไรมากเพราะไม่ได้รักเค้าแค่รู้สึกดีด้วยแถมผู้หญิงก็รักเค้ามากด้วย นี่อีกหนึ่งสาเหตุที่ทำให้ผมคิดมองผู้หญิงในทางที่ไม่ดีอีกข้อหนึ่ง
คนที่สองรู้จักทางเฟสบุคนี่แหละคนนี้น่ารักมาก ขาว สวยหุ่นดี เราคุยกันได้ประมาณเดือนนึงเราก็นัดเจอกันไปดูหนังที่ห้างแห่งหนึ่ง ผมไปเจอเค้าตอนห้าโมงเย็นละ ผมนั่งรถตู้ไปนะเพราะผมยังไม่มีรถเค้าก็นั่งรถแทกซี่มาเช่นกัน เจอครั้งเเรกเค้าผิดนัดผมประมาณครึ่ง ชม. หนังก็กำลังจะฉายอีก 5 นาทีเค้าหิวข้าวขอทานข้าวก่อนผมก็ บอกทานฟูดเซนเตอร์ละกันเร็วดี เค้ามองหน้าแบบหมิ่นๆ แล้วบอกไม่เอาๆ เเล้วเค้าก็พาไปเข้าร้านอาหารในห้างทานแปบเดียวเสียไปตั้งหลายร้อย คือต้องแบบรีบกินรีบดูหนังอะไรประมานนี้ฟิวส์มันก็เลยไม่ได้ในใจคิด กืนฟูดส์เซนเตอร์ไม่ได้รึไง ดูหนังจบแยกย้ายกลับบ้าน เจอกันครั้งที่สอง นัดดูหนังอีกเช่นเคยเจอกันที่เดิมหลังเลิกงานคราวนี้เค้ามาก่อนบอกผมให้ซื้อตั๋วหนังรอไว้เลยเค้าจะไปเข้าห้องน้ำ ในใจคิด เหมือนบังคับให้ผมเลี้ยง พอดูหนังจบเราทั้งสองต่างก็หิวข้าวใจผมคิดขอทานง่ายๆข้างทางก็ได้เพราะมันค่อนข้างดึกมากเเล้วไม่อยากกลับบ้านดึก เเต่เค้าไม่เอาพาผมนั่งแทกซี่ไปร้านอาหารแห่งหนึ่งแถวบางแค ไกลมากๆ ร้านอาหารก็ค่อนข้างหรูมื้อเดียวอีกพันกว่าบาท เงินผมก็ไม่ได้เยอะอะไรมากมายแต่ผมเป็นคนปฏิเสธคนไม่ค่อยเก่งเรากลับบ้านกันเที่ยงคืนกว่าๆผมต้องเลี้ยงอีกเช่นเคย ในใจก็คิดไปส่งห้องเขาเเล้วอยากเข้าไปเหมือนกันไหนๆก็ไหนๆแล้ว แต่ก็คิดกลัวโดนมองว่าไม่ดีก็เลยไม่เข้าขอตัวกลับบ้านดีกว่า ครั้งที่สามเค้าชวนผมไปเที่ยวดูหนังนั่งเอเชียทีคคราวนี้ผมไม่ค่อยมีเงินจริงๆทั้งตัวเหลืออยู่ไม่ถึงสามพัน เลยบอกเค้าไปตรงๆ ว่าถ้าไปคราวนี้แชร์กันนะเราไม่ค่อยมีเงิน เล้วคราวหน้าเดี๋ยวเราเลี้ยง (เป็นคนดีสะอีก) แต่เค้าโต้กลับทันควัน คราวหน้าก็ได้ ผ่านไปไม่ถึงเดือนเค้าก็เอ่ยปากชวนผมไปเดินซื้อของที่แพลทตินั่ม มาชวนสิ้นเดือนอีกก็เลยบอกตรงๆวา่เงินไม่ค่อยมีนะเราไม่มีเงินซื้อให้อะเค้าก็โอเคร ให้เราไปเดินเป็นเพื่อนครั้งนั้นผมรู้เเล้วผูหญิงชอปปิ้งมันเป็นยังไง เดินตั้งเเต่บ่ายโมงยันหกโมงเธอเดินอย่างเดียวไม่คุยกับผมเลยตามไม่ทันหายกัน 2-3 ครั้ง เดินเสร็จผมก็เลี้ยงข้าวเธอคราวนี้กินฟูดเซนเตอร์เป็นด้วย +555+ แต่หลังจากนั้นเธอคงเบื่อผม ทักไลน์ไปอ่านไม่ตอบ 2-3 ครั้งผมจึงเลิกติดต่อกัน
และก็มีอีกหลายครั้งหลายคน ที่มีโอกาศได้พบเจอผู้หญิงมากหน้าหลายตาไปเที่ยวกัน อยู่ด้วยกันจนดึกแต่ผมก็ไม่เคยมัดใจเขาด้วยการมีอะไรกัน ทั้งๆที่มีโอกาศ แต่ผู้หญิงเหล่านั้นหายไปแทบทุกคนเเล้วเค้าก็จะเจอแบบมีอะไรกันเเล้วถึงรักกันคบกัน เพื่อนๆผมหลายคนก้มีแต่เพลย์บอยฟันเเล้วทิ้งหรือไม่ก็ฟันเเล้วเก็บเอาไว้ฟันเล่น เห็นผู้หญิงเป็นดอกไม้ริมทางให้เค้ารักเบื่อเเล้วก็ทิ้งกันไป แต่ชีวิตมันนี่โคตรมีความสุขแต่กลับกันผมเป็นคนแบบนี้ผมเคยมีแฟนไม่คิดนอกใจ ทำดีทุกอย่างไม่มีตัวสำรองเหมือนคนอื่นแต่แฟนมาทิ้งเราไป เศร้ามากไม่มีความสุขเลยแต่เพื่อนๆผมแฟนทิ้ง เหอะๆ ไม่รู้สึกไรเลยมันกลับกันทุกอย่าง หรือจริงที่ว่าผู้หญิงไม่ชอบคนดี ควรมีเลวบ้างปะปนบ้างเป็นรสชาติของชีวิต