ดิฉันคบกับแฟนเป็นเวลาเกือบสามปีแล้ว แต่งงานกันเมื่อปลายปีที่แล้ว มีลูกด้วยกันคนหนึ่ง แม่สามีไม่ค่อยชอบดิฉันตั้งแต่แรก แต่ดิฉันตั้งท้องถึงได้ยอมให้แต่งงานกัน ดิฉันเคยไปพักบ้านแม่สามีอยู่ช่วงหนึ่ง โดนว่าทุกวันว่าทำกับข้าวไม่เป็น จะอยู่ในโลกนี้ได้ยังไง ไปเล่าให้คนอื่นแถวนั้นฟังอีก นอกจากนี้ยังมาว่าแม่ของดิฉันที่ช่วยเลี้ยงหลานให้ที่บ้านของแม่สามี เรื่องมีอยู่ว่า แม่ดิฉันบอกกับแม่สามีว่าแม่ยายของแกซึ่งก็คือ ย่าของดิฉันช่วยแม่ทำนั่นนี่ตลอดคอยเลี้ยงหลาน แค่นั้น แม่สามีโกรธมาต่อว่าแม่ดิฉันหาว่าไปว่า-ดันแก ไม่รู้ว่าแม่สามีร้อนตัวหรือเปล่าเนื่องจากไม่เคยมาอุ้มหรือคอยดูแลหลานแม้แต่น้อย ได้แต่มาสั่งว่าต้องอย่างโน้นอย่างนี้ตลอดเวลา ทั้งที่ปากบอกว่ารักหลาน
และยังพูดให้ดิฉันเจ็บช้ำใจจนถึงทุกวันนี้ว่า เสียดายลูกชาย ไม่น่าเลย เรียนมาก็สูงระดับปริญญาโท คณะก็ไม่ได้กระจอก และมีพร้อมทุกอย่าง ไม่น่าเลย ถ้าเป็นคุณเจอกับเหตุการณ์แบบนี้จะรู้สึกอย่างไร?? ดิฉันฟังแล้วเจ็บไปถึงหัวใจ สงสารแม่ สงสารตัวเอง แต่ก็ทำเฉยๆ แต่ในใจเหมือนเป็นแผลที่ยากจะเยียวยาเสียแล้ว
ทุกวันนี้ดิฉันกลับมาทำงาน ทำตัวเป็นปกติกับแฟน เพราะถ้าเลิกกันก็เป็นห่วงลูก กลัวลูกจะเป็นเด็กมีปัญหา โดนล้อเรื่องพ่อ ดิฉันเครียดมากข้างในใจลึกๆ จนบางครั้งอยากเลิกกับแฟนเพื่อให้ไม่ต้องไปเจอหรือรับรู้เรื่องอะไรแบบนี้อีก
ปล. ดิฉันจบการศึกษาระดับเดียวกับแฟน แต่คนละคณะ คนละสถาบัน ทางบ้านแม้ไม่ได้ร่ำรวยเท่าบ้านแฟน แต่ก็มีกินมีใช้ ไม่ได้ขัดสน
แม่สามีไม่ชอบเราและครอบครัวเรา เป็นคุณจะทำอย่างไร??
และยังพูดให้ดิฉันเจ็บช้ำใจจนถึงทุกวันนี้ว่า เสียดายลูกชาย ไม่น่าเลย เรียนมาก็สูงระดับปริญญาโท คณะก็ไม่ได้กระจอก และมีพร้อมทุกอย่าง ไม่น่าเลย ถ้าเป็นคุณเจอกับเหตุการณ์แบบนี้จะรู้สึกอย่างไร?? ดิฉันฟังแล้วเจ็บไปถึงหัวใจ สงสารแม่ สงสารตัวเอง แต่ก็ทำเฉยๆ แต่ในใจเหมือนเป็นแผลที่ยากจะเยียวยาเสียแล้ว
ทุกวันนี้ดิฉันกลับมาทำงาน ทำตัวเป็นปกติกับแฟน เพราะถ้าเลิกกันก็เป็นห่วงลูก กลัวลูกจะเป็นเด็กมีปัญหา โดนล้อเรื่องพ่อ ดิฉันเครียดมากข้างในใจลึกๆ จนบางครั้งอยากเลิกกับแฟนเพื่อให้ไม่ต้องไปเจอหรือรับรู้เรื่องอะไรแบบนี้อีก
ปล. ดิฉันจบการศึกษาระดับเดียวกับแฟน แต่คนละคณะ คนละสถาบัน ทางบ้านแม้ไม่ได้ร่ำรวยเท่าบ้านแฟน แต่ก็มีกินมีใช้ ไม่ได้ขัดสน