เรารู้จักกันมาเกือบปีแล้วคะ เรา 2 คนค่อนข้างอยู่ห่างกัน นานๆ ถึงเจอกันที แต่เราก็คุยกันทุกวันนะ การคุยกันทุกวัน มันทำให้เราเห็นว่า เค้าเป็นคนน่ารัก อยู่ด้วยแล้วมีความสุข เรารู้สึกได้ว่า เค้ารักเรามาก (หรือเราอาจจะมโนไปเอง หรืออยู่ในช่วงโปรโมชั่น อันนี้ไม่ค่อยแน่ใจและ)
แต่....... ปัญหามันอยู่ที่เรานี่สิ เรารู้สึกว่า .....เค้าเป็นคนมีความพอใจในสิ่งที่ตนมีมากเกินไป มันทำให้เรารู้สึกเหมือนเค้าแค่ใช้ชีวิตหาความสุขไปวันๆ โดยไม่คิดถึงอนาคต และการสร้างครอบครัว ทั้งที่อายุ ก็ใกล้จะ 30 แล้ว (เงินเดือนยังไม่ถึงหมื่นห้า การศึกษาก็จบวิศวะมา จากมหาวิทยาลัยชื่อดัง เกรดเฉลี่ยก็พอได้) เราคิดว่า เค้าควรจะไปได้ไกลกว่านี้ แต่ตัวเค้าเลือกที่หยุดแค่นี้ พอใจตรงนี้
จะหาว่าเราเห็นแก่เงินก็ได้นะ แต่เราคิดว่า การสร้างครอบครัว นอกจากความรัก มันก็ต้องใช้เงิน ด้วยโปรไฟล์ของเค้ามันน่าจะไปได้ไกลกว่านี้ แต่เค้าเลือกที่จะหยุด หรือพอใจกับสิ่งที่ทำอยู่
ถ้าถามว่าเรารักเค้าไหม เราบอกเลยว่าชอบมากๆๆๆๆๆ แต่ไม่กล้ารักสุดใจ เพราะความกลัว เรื่องนี้แหละคะ ( ส่วนเรา เราก็มีงานทำ เงินเดือนมากกว่าเค้านิดหน่อย แต่ฐานะทางบ้านดีกว่ามาก เราเลยอยากให้เค้าขยันกว่านี้ เพื่ออนาคตของเราทั้งคู่ อย่างน้อย พ่อแม่เราก็คิดว่าผู้ชายคนนี้เลี้ยงดูเราได้ ไม่ใช่ ให้เราดูแลเค้าเพิ่มอีกคน )
ถ้าเป็นคุณ คุณพบเจอ กับผู้ชายที่ เราคิดว่าเค้ารักเรา แต่ไม่มีความก้าวหน้าในชีวิต อนาคต เมื่อเราอยู่กับเค้า เราอาจจะต้องเป็นผู้นำครอบครัวด้วย ...... เราควรตัดสินใจยังไงดีคะ จะเดินหน้าต่อ หรือพอแค่นี้ หรือทำยังไงดี ....... (เราไม่กล้าคุยกะเค้าเรื่องนี้ตรงๆ เรากลัวเค้าเสียใจ ยิ่งเป็นผู้ชายด้วย การที่เราพูดแบบนี้เหมือนดูถูกเค้ารึป่าว )
เค้า เป็นคนพอใจ ในสิ่งที่ตนมีมากเกินไป ควรจะทำยังไงต่อดีคะ
แต่....... ปัญหามันอยู่ที่เรานี่สิ เรารู้สึกว่า .....เค้าเป็นคนมีความพอใจในสิ่งที่ตนมีมากเกินไป มันทำให้เรารู้สึกเหมือนเค้าแค่ใช้ชีวิตหาความสุขไปวันๆ โดยไม่คิดถึงอนาคต และการสร้างครอบครัว ทั้งที่อายุ ก็ใกล้จะ 30 แล้ว (เงินเดือนยังไม่ถึงหมื่นห้า การศึกษาก็จบวิศวะมา จากมหาวิทยาลัยชื่อดัง เกรดเฉลี่ยก็พอได้) เราคิดว่า เค้าควรจะไปได้ไกลกว่านี้ แต่ตัวเค้าเลือกที่หยุดแค่นี้ พอใจตรงนี้
จะหาว่าเราเห็นแก่เงินก็ได้นะ แต่เราคิดว่า การสร้างครอบครัว นอกจากความรัก มันก็ต้องใช้เงิน ด้วยโปรไฟล์ของเค้ามันน่าจะไปได้ไกลกว่านี้ แต่เค้าเลือกที่จะหยุด หรือพอใจกับสิ่งที่ทำอยู่
ถ้าถามว่าเรารักเค้าไหม เราบอกเลยว่าชอบมากๆๆๆๆๆ แต่ไม่กล้ารักสุดใจ เพราะความกลัว เรื่องนี้แหละคะ ( ส่วนเรา เราก็มีงานทำ เงินเดือนมากกว่าเค้านิดหน่อย แต่ฐานะทางบ้านดีกว่ามาก เราเลยอยากให้เค้าขยันกว่านี้ เพื่ออนาคตของเราทั้งคู่ อย่างน้อย พ่อแม่เราก็คิดว่าผู้ชายคนนี้เลี้ยงดูเราได้ ไม่ใช่ ให้เราดูแลเค้าเพิ่มอีกคน )
ถ้าเป็นคุณ คุณพบเจอ กับผู้ชายที่ เราคิดว่าเค้ารักเรา แต่ไม่มีความก้าวหน้าในชีวิต อนาคต เมื่อเราอยู่กับเค้า เราอาจจะต้องเป็นผู้นำครอบครัวด้วย ...... เราควรตัดสินใจยังไงดีคะ จะเดินหน้าต่อ หรือพอแค่นี้ หรือทำยังไงดี ....... (เราไม่กล้าคุยกะเค้าเรื่องนี้ตรงๆ เรากลัวเค้าเสียใจ ยิ่งเป็นผู้ชายด้วย การที่เราพูดแบบนี้เหมือนดูถูกเค้ารึป่าว )