เราคบกับรุ่นพี่ห่างชั้นกันปีนึง ตอนแรกคงเป็นช่วงโปรโมชั่นละมั้ง
คือมันดีไปซะทุกอย่าง เนี่ยแหละผชในฝันตั้งใจเรียน เทคแคร์มากขนาดโพสไรในเฟซนิดนึงยังสนใจ
ไม่สนเรื่องเที่ยวกลางคืนเท่าไหร่นัก รักเราจริงๆ เราขอให้เค้าเลิกกุเพื่อเราก็ยอมโดยง่าย
พอหลังจากแล้วและคบเกินสามเดือนเท่านั้นล่ะ
เราว่าคนที่เรารักเขาได้ตายจากไปแล้ว เราไม่ได้รักเขาคนนี้ เรารักเขาคนก่อนนี้ต่างหาก
ตอนนี้เขามาครเซตมากเลยค่ะ ติดเพื่อน เที่ยวกลางคืน เหล้า บุหรี่ หยาบคาย ใส่อารมณ์ และมีนิสัยไม่ฟังหรือรับผิดอะไรเลย
เราเครียดมากๆค่ะ ทุกวันนี้คบอยู่เพราะเห็นแก่ความดีที่ยังมีอยู่ของเค้า
เพราะเราก็พยายามจะปรับและเราก็รู้ดีว่าคนเรามันก็ต้องมีข้อดีข้เสียกันบ้าง ตัวเราเองยังมีเลย
แต่ว่า เหมือนตอนนี้เราพยายามอยู่คนเดียวอะค่ะ เราเหนื่อยเหลือเกิน
เราช้อกกับเขามากที่สุดคือเรื่องบุหรี่ค่ะ คือผชสูบก็มีบ้างใช่ป่ะ
แต่คือเราเกลียดมากถึงมากที่สุด เราเคยถามเขาตั้งแต่ก่อนจะคบกันแล้วว่าเขาสูบมั้ย
เขาโกหกเราได้ลงคอ หลายครั้งที่เราสงสัยและถามไปแต่ก็ยังจะโกหก
คือเข้าใจมั้ยคะว่าเรามองเค้าในแง่ดีมากๆแบบชนิดที่ว่านึกภาพที่เค้าสูบไม่ออกเลย
พอคนดีของเราเค้ายอมรับเราช้อกทั้งๆที่ยิ้มอยู่ค่ะ วันนั้นเราพยายามฝืนมากที่จะทำเป็นขำๆแทนการโวยวาย
เพราะเรากลัวว่าอนาคตมีอะไรเขาจะไม่ยอมรับกับเราตรงๆแบบนี้อีก
แต่ใครจะมาเข้าใจเราคะ ปรึกษาใครก็มีแต่คนบอกว่าธรรมดาผช คือมันก็ใช่แต่ประเด็นคือเขาหลอกเรามาตลอด
คือมันคงเป็นเรื่องของความรู้สึกอะค่ะ เราขอให้เขาเลิกแต่เขาบอกว่าไม่รับปากจะพยายามนะ แบบว่าเวลาเมาหรือเครียดอะไรงี้อาจจะสูบ
แล้วยังไม่พอเขายังหลอกเราต่อค่ะ เขาบอกว่าเขาไม่ได้ติดนะเขานานๆทีสูบที
แต่ก็มีความถี่ในการสูบซึ่งเราเห็นจากซากที่ยังเหลือ
พอเราน้อยใจเรื่องบุหรี่เค้าก็จะบอกว่านี่ไงเค้าไม่ได้สูบแล้วไง
แต่จริงๆแล้วเค้าโกหกเราซ้ำๆค่ะ เค้าสูบเราเจอซากที่ระเบียงบอกไฟแช้ก
เรา..เราช้อกไปอีกแล้วเพราะคำว่ารักมันเลยทำให้เราเชื่อใจคนๆนี้ เลยเจ็บมากอีกแล้ว
เวลาเค้าง้อก็ไม่ค่อยตรงเรื่องเท่าไหร่ คือไม่เคลียร์กันไปเลยแต่จะมาแบบกอดบ้างขอโทษบ้าง
ปัญหาเลยงอกตามมาทะเลาะเรื่อยๆค่ะ
แล้วอีกอย่างคือเค้าเป็นคนชอบโทษคนอื่นตลอดเวลา
เช่นแบบว่าเราปลอบใจเค้าไปแล้วจนหมดคำพูดแล้วแล้วเค้าก็ยังคงอยู่กับเรื่องนั้นพอเราเงียบเพราะเหนื่อยจะพูดต่อมันไม่จบซักที
เค้าก็หันมาว่าเราค่ะ ตะเองไม่เห็นปลอบใจเค้าเลย แย่มีแฟนก็เหมือนไม่มี พึ่งไม่ได้ บลาๆ
คำพูดจริงๆกระแทกใจเรากว่านี้อีกเค้าพูดเหมือนเราไร้ประโยชน์ไม่เคยช่วยอะไรเค้าเลยสักนิด ทั้งๆที่เราช่วยนะ เยอะด้วย
เราโคตรเสียใจเลยค่ะ เลยเงียบไว้ พอเงียบเค้าก็มาถามว่าเป็นไรไปอีกเนี่ย(ทำหน้าหงุดหงิดใส่เรา)
พอเราไม่พูดอะไรเค้าจะบอกว่า นี่เค้าผิดตรงไหนเนี่ย เค้าผิดตรงไหน???
พอเราจะอธิบายไปเค้าก็บอกให้หยุดเลยไม่อยากฟังปวดหัว
แล้วก็หันมาว่าเราอีกค่ะ ทำไมชอบชวนทะเลาะ ทะเลาะอะไรทุกวัน ประมาณนี้
คือเราว่าเพราะไม่เคยจะได้เคลียใจกันค่ะเลยทะเลาะเรื่องเดิมๆ
แต่เค้าไม่ฟังเลยเราเสียใจมากที่พูดไม่ได้เงียบก็ไม่รู้จนร้องไห้ออกมา
เขาก็ไม่ให้เราร้องไห้ค่ะ ไม่แน่ใจว่าเพราะอะไรเรากลั้นไม่อยู่จริงๆวินาทีนั้นมันเครียดบวกกดดันมาก
ความรู้สึกมันถาโถมไปหมดเลยพาลเอาเรื่องแย่ๆของเขามาใส่หัวเพิ่มอีก
ที่เล่ามาทั้งหมดเป็นแค่ส่วนหนึ่งของความเครียดเราตอนนี้นะคะ
เราอยากถามจากคนในนี้ว่าจะมีโอาสที่เขาจะเปลี่ยนแปลงตัวเองมั้ยคะ?
เค้าจะดูแลเรามากขึ้นมั้ย จะใส่ใจรับฟังเราบ้างรึเปล่า เค้าจะรุนแรงน้อยลงรึเลิกบุหรี่ได้มั้ย
จริงๆเราเพลียใจอีกเรื่องกับความคิดที่ว่าอายุน้อยกว่าไม่มีสิทธิมาสั่งสอนเค้า(จริงๆเราแค่แนะนำวิธีที่ถูกค้อง)
แล้วก็ไม่พอใจก็ด่าแรงๆไปเลยบางทีว่าเราไม่มีมารยาทที่บ้านไม่สั่งสอนเราโค่ดโมโห
เค้าชอบเอาเงินไปทุ่มให้รถจนหมดเอารถที่พ่อซื้อให้ไปขายซื้อคันใหม่เอาเงินเดือนมาแต่งรถหมดเป็นหมื่น
พ่อแม่เค้าคงสปอยจนลูกสันดานเสียมากๆอะค่ะ เราเสียใจที่ไปรักคนแบบนี้
แต่เราก็ยังแอบหวังว่าเค้าน่าจะดีขึ้นได้นะ
เราจะพอมีหวังมั้ยและพอจะมีวิธีรับมือหรือจะมีเรื่องอะไรที่ทำให้เขาคิดได้มั้ย
เครียดมากขอคำแนะนำหน่อย>>ผู้ชายคนนี้จะเปลี่ยนสันดานได้มั้ยคะ
คือมันดีไปซะทุกอย่าง เนี่ยแหละผชในฝันตั้งใจเรียน เทคแคร์มากขนาดโพสไรในเฟซนิดนึงยังสนใจ
ไม่สนเรื่องเที่ยวกลางคืนเท่าไหร่นัก รักเราจริงๆ เราขอให้เค้าเลิกกุเพื่อเราก็ยอมโดยง่าย
พอหลังจากแล้วและคบเกินสามเดือนเท่านั้นล่ะ
เราว่าคนที่เรารักเขาได้ตายจากไปแล้ว เราไม่ได้รักเขาคนนี้ เรารักเขาคนก่อนนี้ต่างหาก
ตอนนี้เขามาครเซตมากเลยค่ะ ติดเพื่อน เที่ยวกลางคืน เหล้า บุหรี่ หยาบคาย ใส่อารมณ์ และมีนิสัยไม่ฟังหรือรับผิดอะไรเลย
เราเครียดมากๆค่ะ ทุกวันนี้คบอยู่เพราะเห็นแก่ความดีที่ยังมีอยู่ของเค้า
เพราะเราก็พยายามจะปรับและเราก็รู้ดีว่าคนเรามันก็ต้องมีข้อดีข้เสียกันบ้าง ตัวเราเองยังมีเลย
แต่ว่า เหมือนตอนนี้เราพยายามอยู่คนเดียวอะค่ะ เราเหนื่อยเหลือเกิน
เราช้อกกับเขามากที่สุดคือเรื่องบุหรี่ค่ะ คือผชสูบก็มีบ้างใช่ป่ะ
แต่คือเราเกลียดมากถึงมากที่สุด เราเคยถามเขาตั้งแต่ก่อนจะคบกันแล้วว่าเขาสูบมั้ย
เขาโกหกเราได้ลงคอ หลายครั้งที่เราสงสัยและถามไปแต่ก็ยังจะโกหก
คือเข้าใจมั้ยคะว่าเรามองเค้าในแง่ดีมากๆแบบชนิดที่ว่านึกภาพที่เค้าสูบไม่ออกเลย
พอคนดีของเราเค้ายอมรับเราช้อกทั้งๆที่ยิ้มอยู่ค่ะ วันนั้นเราพยายามฝืนมากที่จะทำเป็นขำๆแทนการโวยวาย
เพราะเรากลัวว่าอนาคตมีอะไรเขาจะไม่ยอมรับกับเราตรงๆแบบนี้อีก
แต่ใครจะมาเข้าใจเราคะ ปรึกษาใครก็มีแต่คนบอกว่าธรรมดาผช คือมันก็ใช่แต่ประเด็นคือเขาหลอกเรามาตลอด
คือมันคงเป็นเรื่องของความรู้สึกอะค่ะ เราขอให้เขาเลิกแต่เขาบอกว่าไม่รับปากจะพยายามนะ แบบว่าเวลาเมาหรือเครียดอะไรงี้อาจจะสูบ
แล้วยังไม่พอเขายังหลอกเราต่อค่ะ เขาบอกว่าเขาไม่ได้ติดนะเขานานๆทีสูบที
แต่ก็มีความถี่ในการสูบซึ่งเราเห็นจากซากที่ยังเหลือ
พอเราน้อยใจเรื่องบุหรี่เค้าก็จะบอกว่านี่ไงเค้าไม่ได้สูบแล้วไง
แต่จริงๆแล้วเค้าโกหกเราซ้ำๆค่ะ เค้าสูบเราเจอซากที่ระเบียงบอกไฟแช้ก
เรา..เราช้อกไปอีกแล้วเพราะคำว่ารักมันเลยทำให้เราเชื่อใจคนๆนี้ เลยเจ็บมากอีกแล้ว
เวลาเค้าง้อก็ไม่ค่อยตรงเรื่องเท่าไหร่ คือไม่เคลียร์กันไปเลยแต่จะมาแบบกอดบ้างขอโทษบ้าง
ปัญหาเลยงอกตามมาทะเลาะเรื่อยๆค่ะ
แล้วอีกอย่างคือเค้าเป็นคนชอบโทษคนอื่นตลอดเวลา
เช่นแบบว่าเราปลอบใจเค้าไปแล้วจนหมดคำพูดแล้วแล้วเค้าก็ยังคงอยู่กับเรื่องนั้นพอเราเงียบเพราะเหนื่อยจะพูดต่อมันไม่จบซักที
เค้าก็หันมาว่าเราค่ะ ตะเองไม่เห็นปลอบใจเค้าเลย แย่มีแฟนก็เหมือนไม่มี พึ่งไม่ได้ บลาๆ
คำพูดจริงๆกระแทกใจเรากว่านี้อีกเค้าพูดเหมือนเราไร้ประโยชน์ไม่เคยช่วยอะไรเค้าเลยสักนิด ทั้งๆที่เราช่วยนะ เยอะด้วย
เราโคตรเสียใจเลยค่ะ เลยเงียบไว้ พอเงียบเค้าก็มาถามว่าเป็นไรไปอีกเนี่ย(ทำหน้าหงุดหงิดใส่เรา)
พอเราไม่พูดอะไรเค้าจะบอกว่า นี่เค้าผิดตรงไหนเนี่ย เค้าผิดตรงไหน???
พอเราจะอธิบายไปเค้าก็บอกให้หยุดเลยไม่อยากฟังปวดหัว
แล้วก็หันมาว่าเราอีกค่ะ ทำไมชอบชวนทะเลาะ ทะเลาะอะไรทุกวัน ประมาณนี้
คือเราว่าเพราะไม่เคยจะได้เคลียใจกันค่ะเลยทะเลาะเรื่องเดิมๆ
แต่เค้าไม่ฟังเลยเราเสียใจมากที่พูดไม่ได้เงียบก็ไม่รู้จนร้องไห้ออกมา
เขาก็ไม่ให้เราร้องไห้ค่ะ ไม่แน่ใจว่าเพราะอะไรเรากลั้นไม่อยู่จริงๆวินาทีนั้นมันเครียดบวกกดดันมาก
ความรู้สึกมันถาโถมไปหมดเลยพาลเอาเรื่องแย่ๆของเขามาใส่หัวเพิ่มอีก
ที่เล่ามาทั้งหมดเป็นแค่ส่วนหนึ่งของความเครียดเราตอนนี้นะคะ
เราอยากถามจากคนในนี้ว่าจะมีโอาสที่เขาจะเปลี่ยนแปลงตัวเองมั้ยคะ?
เค้าจะดูแลเรามากขึ้นมั้ย จะใส่ใจรับฟังเราบ้างรึเปล่า เค้าจะรุนแรงน้อยลงรึเลิกบุหรี่ได้มั้ย
จริงๆเราเพลียใจอีกเรื่องกับความคิดที่ว่าอายุน้อยกว่าไม่มีสิทธิมาสั่งสอนเค้า(จริงๆเราแค่แนะนำวิธีที่ถูกค้อง)
แล้วก็ไม่พอใจก็ด่าแรงๆไปเลยบางทีว่าเราไม่มีมารยาทที่บ้านไม่สั่งสอนเราโค่ดโมโห
เค้าชอบเอาเงินไปทุ่มให้รถจนหมดเอารถที่พ่อซื้อให้ไปขายซื้อคันใหม่เอาเงินเดือนมาแต่งรถหมดเป็นหมื่น
พ่อแม่เค้าคงสปอยจนลูกสันดานเสียมากๆอะค่ะ เราเสียใจที่ไปรักคนแบบนี้
แต่เราก็ยังแอบหวังว่าเค้าน่าจะดีขึ้นได้นะ เราจะพอมีหวังมั้ยและพอจะมีวิธีรับมือหรือจะมีเรื่องอะไรที่ทำให้เขาคิดได้มั้ย