ผมมีเรื่องจะสารภาพ ผมแอบชอบเพื่อนที่ทำงาน ทั้งที่ผม มีแฟนอยู่แล้ว

มันก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ
ผมมีคนที่คบด้วยแล้ว แต่ผมดันไปเผลอใจ
ชอบคนที่ทำงานเดียวกัน

ผมกับแฟน ไม่มีปัญหาอะไรกันเลย
ตั้งแต่คบกันมายังไม่เคยทะเลาะกันสักครั้ง
จะมีงอนกันบ้างบางที
คบกันมาสองปีแล้วครับ
เจอกันสัปดาห์ละสองครั้งคือวันหยุด


ผมกับคนที่ทำงาน
พี่เขาเข้ามาทำงานได้ไม่กี่เดือน อายุมากกว่าผม
ตำแหน่งสูงกว่า
ผมก็ไม่ค่อยได้คุยกับพี่เขามากนักหรอก ช่วงแรกๆก็มีมาถามเรื่องงานบ้าง
หลังๆก็ร่ วมงานกัน เพราะพี่เขาเข้ามาคุมงานฝ่ายผม
ผมก็คุยกะเค้าเหมือนกับทุกคนที่ทำงาน
แต่พี่เค้าทำงานดีนะ สั่งงานผม แต่เขาก็ลงมือทำด้วย
เขาเป็นหัวหน้าที่ดีมากจริงๆ
ดังนั้นถ้าเป็นเรื่องงานผมจึงอย่ากช่วยเขาให้เต็มที่
นอกเหนือจากเรื่องงานผมไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเขาเลย
เพราะไม่เคยคุยกันนอกจากเรื่องงาน

สองสามวันที่ผ่านมา
บังเอิญว่าพี่ที่เป็นหัวหน้าฝ่ายอื่นไม่มีใครมาทำงานเลย
เหลือพี่เขาคนเดียวที่ต้องคุมคน 20 กว่าคน ไหนจะเช็คสต็อกของ งานเอกสารก็ต้องทำ
ผมเลยช่วยเขาเต็มที่ วันนั้นพอถึงตอนพัก
ผมเข้าไปในห้องกินข้าว พี่เขายังนั่งกุมขมับอ่านเอกสารอยู่
สายตาผมมันเผลอไปมองพอดี ผมรู้สึกเป็นห่วงพี่เขาจัง
อยากจะช่วยงาน อยากแบ่งความเครียดมาไว้ที่ตัวผม
ผมแอบมอง ทำไมถึงคืดว่าใบหน้าจริงจังนั้นดูน่ารักขึ้นมาก็ไม่รู้
ผมยอมรับเลยว่าพอคิดแบบนั้นแล้วใจเต้นแรงมาก
แต่ก็หันหลังให้แล้วเดินออกมา

ตอนเลิกงานวันเดียวกัน
ผมเห็นพี่เค้าเหนื่อย ผมมีชอกโกแลตในกระเป๋า
ผมเลยเอาไปให้พี่เค้าที่ยังคงยุ่งกับกองเอกสารเช่นเดิม ....เขามองหน้าผมงงๆ
พอเขารับไปผมก็ยิ้มให้และออกจากที่ทำงาน

กลับมาบ้านยังอุตส่ามานั่งคิดถึงเค้าอีก =_=

วันรุ่งขึ้น วันนี้มีหัวหน้ามาหลายคน
ผมสบายใจแล้วที่พี่เขามีคนคอยช่วยงานบ้าง

ทุกๆวันที่ทำงานผมจะมีประชุมเช้า
ตอนที่พี่เค้ามาพูดผมไม่กล้ามองตรงๆเลย
แบบใจมันเต้นแรง มันเขิน พี่เค้าน่ารักจัง

=////= ( คล้ายคนบ้ามากขึ้นทุกขณะ )

ตอนสายของวัน พี่เขามาบอกผม
วันเขาจะย้ายไปทำงานที่อื่นแล้วนะ ย้ายไปไกลมาก
ไปต่างจังหวัด งานที่ผมทำค้างไว้ผมสานต่อไม่ได้เลยใจมันไม่สงบ

และผมก็ไม่รู้เลยจนกระทั้งตอนบ่าย
ว่าผมจะเจอพี่เค้าวันสุดท้ายคือวันที่18 นี้....

ตอนนี้ผมคิดถึงพี่เค้ามาก
ผมไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครเลย หลังจากรักแรกสมัยมัธยม

คิดถึงราวกับว่าจะร้องไห้ออกมา

ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน

ผมรู้ดีว่าผมคงจะสานต่ออะไรไม่ได้
เพราะผมมีแฟนอยู่แล้ว ผมไม่อยากทำร้ายเขา
และ พี่เขาก็กำลังจะย้ายจากไปไกลมาก

ผมจะทำยังไงดีครับ
ผมควรจะบอกเขาไหม ว่าผมรู้สึกดีๆกับเขา

ผมไม่ได้คิดครอบครองหรอก
แต่ผมอึดอัด ที่ไม่ได้บอกความรู้สึกของผม

แต่ผมก็กลัวนะ กลัวว่าพี่เขาจะไม่คุยกับผมอีก
เพราะผมรู้สึกกับเขาเกินกว่าเพื่อนร่วมงาน



ขอบคุณที่อ่านจนถึงตรงนี้นะครับ
ไม่ว่าเรื่องราวจะดำเนินไปแบบไหน
ผมกับพี่เขาก็ต้องจากกันไปอยู่ดี

เรื่องนี้ผมเข้าใจว่ามันเป็นเรืองที่แย่
แต่ผมไม่สามารถพูดกับใครได้เลยจริงๆ
หากทำให้รู้สึกแย่ต้องขอโทษด้วยนะครับ