เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นเด็กปีหนึ่งเพิ่งเข้ามหาลัยเรียนซัมเมอร์ได้2เดือนแล้ว ทำให้รู้จักเพื่อนๆพี่ๆเยอะบ้าง ซึ่งเราเองมีแฟนคนนึงคบกันมา3ปีแล้ว ขณะที่เรามีแฟน แต่แฟนเราก็ไม่ค่อยสนใจ ไม่มีเวลาให้ เรามีปัญหากับแฟนอยู่บ่อยๆ ในขณะนั้นเอง ก็มีเพื่อนใหม่ชื่อ เอ ที่รู้จักกันซึ่งมันก็มีแฟนอยุแล้วด้วย กับเพื่อนคนนี้ค่อนข้างจะสนิทกัน แต่พูดตรงๆคิดแค่เพื่อนเท่านั้น เอ ก็รุว่าเราคิดแค่เพื่อน ในขณะเดียวกัน ก็มีรุ่นพี่คนนึงชื่อ บี มาชอบเราซึ่งเพื่อนผญ ในกลุ่มเราแอบชอบพี่เขาอยุ ตอนนั้นเราเลยไม่ค่อยอยากยุ่งกับพี่เขาเพราะไม่อยากผิดใจกับเพื่อน พอต่อมาเรามีปัญหากับแฟนมาก จนแฟนเราบอกเลิกเรา เราเสียใจมาก แต่อีก4วันต่อมา เอ ก็ถูกแฟนบอกเลิกมาอีกเหมือนกัน พอหลังจากนั้น เราเริ่มปิดตัวเองเพราะเสียใจ อยากอยุคนเดียว แต่พอผ่านไปสักพัก เอ และบีก้เริ่มเข้าหาเรามากขึ้น เวลาเราได้คุยกับ2คนก็ทำให้เราลืมคิดถึงแฟนเก่าไปได้ 2คนนั้นพยายามจะทำให้เรายิ้ม หัวเราะไม่เศร้า เราก็มีความสุขนะเวลาที่ได้คุยด้วย แต่ปัญหาคือ!!!! ตอนนี้เราสับสนกับความรุสึกตัวเอง เพราะเราทั้งยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ แล้วก้ยังรุสึกดีกับทั้ง2คน ยอมรับกับแฟนเก่ามีใจให้แฟนเก่าเกินครึ่ง ถ้าเขากลับมาเราพร้อมจะกลับไปหาเขาและทิ้ง2คนได้เลย แต่กับ เอ  ด้วยความที่สนิทกันมาก่อนเราคุยกับมันได้ทุกเรื่อง ด่ากันบ่อยๆ แต่เวลาเรามีปัญหา เสียใจคนที่ให้คำปรึกษาได้ดีกว่ากลับเป็น บี ที่เป็นรุ่นพี่ แต่กับบี เราไม่สามารถจะพูดกับเขาได้ทุกเรื่อง อาจจะด้วยเรายังสนิทกันไม่เท่ากับเอ  แต่เราก็รุสึกอุ่นใจนะเวลาถูกเขาปลอบ ความรู้สึกผิดจึงเกิดขึ้น เพราะตอนนี้เราต่างก้ตอบไลน์ทั้งคู่เวลาเขาทักมา เราไม่เคยทักทั้งคู่ไปก่อนเลยนะ แต่เรากลัวว่าการที่เราตอบบ่อยๆจะเปนการให้ความหวัง ถ้าต่อไปคุยไปแล้วมันไม่ใช่ คนที่เสียใจคือเขา  เราเองจะตัดสินใจเลือกใครก้ไม่กล้า ตอนแรกจะตัดสินใจเพลาๆลงกับเอ ก้กลัวต่อมาจะรุสึกชอบ เอ จริงๆกับบีก้เหมือนกัน แต่เอและบีก้รุนะว่าไม่ได้คุยกับตัวเองแค่คนเดียว. แต่สิ่งที่แน่นอนคือเรายังไม่ลืมแฟนเก่า เราควรทำยังไงดี ตอนแรกตัดสินใจจะเพลาๆลงทั้งคู่รอให้ตัวเองลืมแฟนเก่าได้จริงๆก่อนแล้วค่อยเปิดใจมีคนใหม่ แบบนี้จะดีมั้ยคะ ?  ช่วยหน่อยนะคะ รุสึกสับสนกับความรุสึกตัวเองมาก