นิราศล่องแสนแสบ 2

ตอนจากตอนที่แล้ว

“นิราศล่องคลองแสนแสบ 2”

แต่ตอนนี้เรือถึงท่า”ดอนมอสโคว์”            
ใจพี่โผเผผกคอตกผล็อย
แดดเริ่มแรงแยงยลจนตาปรอย            
งุบง่วงหงอยหลับนกผงกเอน

วูบวอนฝันสวรรค์ลอยกลอยใจยิ้ม            
ขมองอิ่มนวลหน้าทำทะเล้น
โอละหนอเรือรอจอดยอดใจเย็น            
ท่าที่เห็น คือ”วัด ใหม่ช่องลม”

ช่องลมเอยเลยล่องถึงน้องบ้าง            
จุมพิตปรางค์นิ่มน้อยลอยผสม
กระซิบคำย้ำคนไกลหัวใจตรม            
ยังระทมข่มใจห่วงยอดดวงใจ

แล้วเรือล่องลุท่า”ประสานมิตร”            
น้องนิสิตวัยน่ารักเดินขวักไขว่
พี่แลเห็นเหมือนไม่เห็นใครเป็นใคร            
จะเผลอไผลเพราะละม้ายดูคล้ายน้อง

ละเมอหาผวาคืนตื่นสติ                
มิเห็นมีใครจะควรเหมือนนวลผ่อง
จนถึงท่า”อโศก”ใจโศกครอง            
เป็นทำนองโศรกครวญโหยหวนใจ

................................
มีต่อ...
หมายเหตุ
ปล.นิราศนี้สาระหามีไม่
ผู้อ่านใคร่คิดครวญอย่าด่วนเชื่อ
สถานที่มีจริงแท้แลท่าเรือ
แต่คลุมเครือไม่ได้ค้นบนความจริง
เคยค้างคำสัญญาว่าจะเขียน
จนวันเวียนพ้นผ่านยาวนานยิ่ง
แรงบันดาล..นิราศแม่น้ำแคม..อิง
คุณคริมศันย์..คงอึ้งนิ่ง..งงงวยไปฯ
...............
เพราะว่าทดลองเขียนจากแรงบันดาลใจนิราศแม่น้ำแคม
ของคุณคริมศันย์ ...ซึ่งไพเราะ เปี่ยมสาะมากกก