คือว่า ผมได้รู้จักกับรุ่นน้องผู้หญิงคนหนึ่ง หน้าตาดี นิสัยดีมากด้วย เข้ากับผมได้ดี ผมก็เริ่มคุยกับเธอไปเรื่อยๆ จนเธอรู้ว่าผมชอบเธอ ต่อมาความสัมพันธ์เหมือนมีมากขึ้น จากที่แค่คุยโทรศัพท์หรือแชทกัน ตอนนี้ก็เริ่มไปเที่ยวด้วยกันสองต่อสองแล้ว ซึ่งผมจะพาเธอซ้อนมอเตอร์ไซค์ ถ้าไปไม่ไกล เพราะมอเตอร์ไซด์ Honda click คันนี้ใช้ด้วยกันทั้งครอบครัว และมีน้อยครั้งที่ผมยืมรถพ่อซึ่งเป็นรถกระบะ Isuzu TFR (ซึ่งเป็นรถคันเดียวในครอบครัว) พาเธอไปเที่ยว แต่ส่วนใหญ่ ผมจะพาเธอนั่งรถเมล์ รถตู้ และรถไฟฟ้าครับ บางทีพาเดินด้วยครับถ้าไม่ไกล เธอบอกว่าเธอก็ชอบการใช้ชีวิตแบบผมและเธอรู้สึกดีกับผมมากๆ
ต่อมาเธอก็พาผมไปรู้จักกับครอบครัวของเธอ ซึ่งเป็นครอบครัวเล็กครับมีพ่อแม่ลูก คือเธอเป็นลูกคนเดียว ตอนแรกนึกว่าจะเป็นครอบครัวใหญ่ครับเพราะตอนไปถึงบ้านเธอเห็นมีรถจอดอยู่ 2 คัน ได้รู้จักกับพ่อและแม่ของเธอ คุยดีมากครับ แบบว่า ฝากดูแลลูกสาวด้วยนะประมาณนี้ และพร้อมที่จะรับผมเป็นลูกเขย แต่ไปเอะใจตอนที่แม่ของเธอคุยกับเธอว่า "ทำไมลูกไม่เอารถไป เดินตากแดดจนหน้าดำหมดแล้ว รถก็มีแต่ไม่ขับมาเป็นเดือนแล้วนะ เนี่ยขับพาพี่เขาไปเที่ยวก็ได้" ผมเลยถามไปว่า น้องมีรถด้วยหรอครับ แม่ของเธอก็ตอบมาประมาณว่า "มีจ้า ซื้อให้ตอนปี 1 เทอมสอง จริงๆ เขาชอบ Honda jazz แต่เห็นมันคันเล็กก็เลยซื้อ Honda Civic ให้ ตอนแรกน้องเห่อมากเลย เอาไปขับเล่นตอนเย็นทุกวัน แต่หลังๆ ไม่ขับเลย จอดไว้บ้านเกือบๆ สองเดือนแล้ว" ฟังแล้วผมรู้สึกอึ้งไปเลยครับ คิดว่าผมไม่เหมาะกับเธอเลย และรู้สึกผิดที่พาเธอไปนั่งรถเมล์ เดินตากแดดแถวสยาม ต่อมาเธอพาผมไปนั่งรถเธอ ซึ่งเป็น Honda Civic รุ่นท็อป hybrid ด้วย ราคาตั้งล้านกว่า ไปนั่งแล้วเกรงใจมากครับ รถคนละชั้นกับรถกระบะที่พ่อผมใช้อยู่แบบชัดเจน แล้วเธอจะให้ผมเป็นคนขับอีก แต่ผมรู้สึกไม่กล้าขับเลยครับเลยบอกไปว่าขับรถเกียร์ออโต้ + ไฮบริดไม่เป็น และผมก็รู้สึกไม่กล้าพาเธอไปบ้านผมบ้างเลยครับจากที่บอกว่าจะพาเธอไปรู้จักพ่อแม่บ้าง แต่กลัวว่าพอเธอเห็นแล้วจะรับไม่ได้ครับ คือบ้านก็ไม่ได้โทรมนะ เป็นทาวน์เฮาส์ราคาล้านกว่าแต่ไม่มีแอร์สักตัวครับ เคยมีแต่พ่อถอดออกเพราะไม่มีเงินจ่ายค่าไฟ
ผมจำได้ว่าตอนผมเรียน ปี 1 มหาลัยมันไกลครับ ต้องนั่งรถสองต่อ เห็นเพื่อนมหาลัยและเพื่อนเก่าหลายคนพ่อแม่ซื้อรถให้ ผมเลยขอไปบ้าง
แต่โดนด่ากลับมากระจุย เพราะพ่อแม่แบบว่าไม่มีจะกินอยู่แล้ว ต้องเรียนจบก่อนถึงจะดาวน์รถให้
เลยมาถามเพื่อนๆ ครับว่า จะเอายังไงต่อครับ ควรจะเลิกยุ่งกับเธอ หรือควรจะไปต่อดีครับ
ผู้ชายฐานะธรรมดาๆ เรียนมหาลัยปี 4 จีบผู้หญิงที่มีรถขับ เหมาะสมไหมครับ ผมเพิ่งรู้ว่าเธอมีรถ
ต่อมาเธอก็พาผมไปรู้จักกับครอบครัวของเธอ ซึ่งเป็นครอบครัวเล็กครับมีพ่อแม่ลูก คือเธอเป็นลูกคนเดียว ตอนแรกนึกว่าจะเป็นครอบครัวใหญ่ครับเพราะตอนไปถึงบ้านเธอเห็นมีรถจอดอยู่ 2 คัน ได้รู้จักกับพ่อและแม่ของเธอ คุยดีมากครับ แบบว่า ฝากดูแลลูกสาวด้วยนะประมาณนี้ และพร้อมที่จะรับผมเป็นลูกเขย แต่ไปเอะใจตอนที่แม่ของเธอคุยกับเธอว่า "ทำไมลูกไม่เอารถไป เดินตากแดดจนหน้าดำหมดแล้ว รถก็มีแต่ไม่ขับมาเป็นเดือนแล้วนะ เนี่ยขับพาพี่เขาไปเที่ยวก็ได้" ผมเลยถามไปว่า น้องมีรถด้วยหรอครับ แม่ของเธอก็ตอบมาประมาณว่า "มีจ้า ซื้อให้ตอนปี 1 เทอมสอง จริงๆ เขาชอบ Honda jazz แต่เห็นมันคันเล็กก็เลยซื้อ Honda Civic ให้ ตอนแรกน้องเห่อมากเลย เอาไปขับเล่นตอนเย็นทุกวัน แต่หลังๆ ไม่ขับเลย จอดไว้บ้านเกือบๆ สองเดือนแล้ว" ฟังแล้วผมรู้สึกอึ้งไปเลยครับ คิดว่าผมไม่เหมาะกับเธอเลย และรู้สึกผิดที่พาเธอไปนั่งรถเมล์ เดินตากแดดแถวสยาม ต่อมาเธอพาผมไปนั่งรถเธอ ซึ่งเป็น Honda Civic รุ่นท็อป hybrid ด้วย ราคาตั้งล้านกว่า ไปนั่งแล้วเกรงใจมากครับ รถคนละชั้นกับรถกระบะที่พ่อผมใช้อยู่แบบชัดเจน แล้วเธอจะให้ผมเป็นคนขับอีก แต่ผมรู้สึกไม่กล้าขับเลยครับเลยบอกไปว่าขับรถเกียร์ออโต้ + ไฮบริดไม่เป็น และผมก็รู้สึกไม่กล้าพาเธอไปบ้านผมบ้างเลยครับจากที่บอกว่าจะพาเธอไปรู้จักพ่อแม่บ้าง แต่กลัวว่าพอเธอเห็นแล้วจะรับไม่ได้ครับ คือบ้านก็ไม่ได้โทรมนะ เป็นทาวน์เฮาส์ราคาล้านกว่าแต่ไม่มีแอร์สักตัวครับ เคยมีแต่พ่อถอดออกเพราะไม่มีเงินจ่ายค่าไฟ
ผมจำได้ว่าตอนผมเรียน ปี 1 มหาลัยมันไกลครับ ต้องนั่งรถสองต่อ เห็นเพื่อนมหาลัยและเพื่อนเก่าหลายคนพ่อแม่ซื้อรถให้ ผมเลยขอไปบ้าง
แต่โดนด่ากลับมากระจุย เพราะพ่อแม่แบบว่าไม่มีจะกินอยู่แล้ว ต้องเรียนจบก่อนถึงจะดาวน์รถให้
เลยมาถามเพื่อนๆ ครับว่า จะเอายังไงต่อครับ ควรจะเลิกยุ่งกับเธอ หรือควรจะไปต่อดีครับ