เรารอ มาริโอ้&แต้ว มาเจอกันถึง3ปี และคิดว่าไม่ใช่แค่เราที่รอคู่นี้ รู้มั้ยคะผลงานอื่นๆที่คู่กันระหว่างนั้นก็ไม่มี
อยากจะบอกว่าคู่จิ้นคู่อื่นโชคดีขนาดไหนแล้วที่มีผลงานร่วมกันเรื่อยๆถึงจะไม่มีละครก็ตามที แต่ โอ้แต้ว ไม่มีเลย
แม้แต่นิตยสารซักเล่มก็ไม่เคยได้วนมาเจอกันอีก 3ปีที่รอคอย กับบทละครที่มันป่วย เพลีย และเลี่ยนแบบนี้
คาดว่ากว่าจะได้เจอคู่นี้อีกคงต้องรอถึงบอลโลกคราวหน้า การรอคอยว่ามันทรมานแล้ว แต่พอมาเจออะไรแบบนี้ จุกและเจ็บจริงๆค่ะ
คุณคฑาหัสต์ ดูคุณจะถนัดบทบู๊ หรือบทพูดแบบแมนๆนะคะ แต่ถ้าคุณไม่ถนัดบทรัก บทพูดเข้าพระเข้านาง
ทำไมคุณไม่ให้คนอื่นช่วยเขียน หรืออ่านอะไรให้มันมากกว่านี้ ให้มันทันสมัยมากกว่านี้ ให้มันเหมือนที่คนปกติเค้าคุยกัน
มากกว่าสำบัดสำนวนเป็นกลอนแปดแบบนี้ เข้าใจนะคะว่านี่คือพีเรียด แต่มันไม่ใช่พีเรียดห่มสไบสมัยกรุงศรีฯ
ไม่ต้องมาต่อกลอนงอนง้อขอคืนดีกันก็ได้ คุยกันปกติก็พอแล้วมั้งคะ อย่างคำพวก "บังอาจ" "หุบปาก" "ดังกระจ่างสู่ใจฉัน"
อะไรพวกนี้ก็ไม่น่าจะมีใครเค้าใช้กันในชีวิตจริงนะคะ
จริงๆเคยตั้งกระทู้บ่นไปหนนึง และตั้งความหวังว่าจะรอฟินโอ้แต้วอย่างเดียว แต่วันนี้แม้แต่ตอนจะฟินที่พระนางอยู่ด้วยกัน
ก็ยังต้องแอบเบือนหน้าหนี คุณลองให้โอ้กับแต้วแสดงออกว่ารักกันโดยไม่มีบทพูดดูสิคะ เราและอีกหลายๆคนเชื่อว่าสองคนนี้ทำได้
เชื่อว่าทั้งคู่จะทำให้คนดูเชื่อได้ว่าเค้ารักกันจริง ใครบอก โอ้แต้ว ไม่มีเคมี เราเถียงหัวชนฝาเลย คิดดูว่าขนาดบทมันเลี่ยนขนาดนี้
ยังมีบางช่วงบางตอนที่ทำให้เราฟินได้ ไม่ใช่เพราะคำพูดที่คุณคฑาหัสต์เขียนนะคะ แต่เพราะสายตาของทั้งคู่ต่างหาก
ที่ทำให้เราและอีกหลายๆคนฟินและเชื่อในสิ่งที่ทั้งสองคนแสดง
(วันนี้ตอนที่เห็นริวทำท่าเหมือนจะหวานซึ้งกับมายูมิ แทบอยากจะตะโกนบอก หนูสองคนทะเลาะกันแบบนั้นแหละดีแล้ว
อย่ามาหวานซึ้งแบบคู่พี่เลย ให้คู่พี่เละกันสองคนพอแล้ว อย่ามาเละเทะไปด้วยกันเลย)
ในนิยายทาเคชิไม่เคยแม้แต่เผลอใจไปกับผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่เซโกะ และเซโกะก็ไม่มีนิสัยไปพูดจาทำนอง แม่มด องครักษ์
ที่เปิดโอกาสอะไรแบบนั้นกับทาโร่แน่นอน นี่คือสิ่งที่นิยายคีพคาแรกเตอร์พระนางมาตลอด ซึ่งมันทำให้ดูความรักของทั้งคู่มั่นคง
ถึงจะดราม่าเศร้าแต่ซาบซึ้งกินใจ แต่คุณคฑาหัสต์ คุณ... นี่คือบทละครที่สนุกสุดจากการตีความนิยาย"รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน"แล้วใช่มั้ยคะ
อย่าคิดว่า "บทละคร" ไม่ใช่สิ่งสำคัญสิคะ กระทู้แนะนำที่วิจารณ์เรื่องความเป็นญี่ปุ่นจะไม่มีเลย ถ้าคนเขียนบทละครเก่งกว่านี้
●อยากฝากถึงพี่แอน ทองประสม: เห็นพี่แอนแอบกรี๊ดแอบฟินคู่ทาเคชิเซโกะเหมือนกัน ยังไงรับคู่นี้ไว้พิจารณาซักเรื่องได้มั้ยคะ
●อยากฝากถึงพี่อ๊อฟ: ซีรีส์แวมไพร โอ้แต้วก็แอบเหมาะนะคะ พี่อ๊อฟเคยพลาดคู่โอ้แต้วจากตอนรักเกิดฯไปแล้วหนนึง
ยังไงลองจัดคู่นี้ดูอีกซักรอบดูมั้ยคะ
อยากเห็นละคร มาริโอ้&แต้ว อีก แต่ไม่เอาแบบนี้แล้ว 3ปีที่รอคอยคู่นี้มาเจอกัน ทำไมถึงทำร้ายกันแบบนี้
อยากจะบอกว่าคู่จิ้นคู่อื่นโชคดีขนาดไหนแล้วที่มีผลงานร่วมกันเรื่อยๆถึงจะไม่มีละครก็ตามที แต่ โอ้แต้ว ไม่มีเลย
แม้แต่นิตยสารซักเล่มก็ไม่เคยได้วนมาเจอกันอีก 3ปีที่รอคอย กับบทละครที่มันป่วย เพลีย และเลี่ยนแบบนี้
คาดว่ากว่าจะได้เจอคู่นี้อีกคงต้องรอถึงบอลโลกคราวหน้า การรอคอยว่ามันทรมานแล้ว แต่พอมาเจออะไรแบบนี้ จุกและเจ็บจริงๆค่ะ
คุณคฑาหัสต์ ดูคุณจะถนัดบทบู๊ หรือบทพูดแบบแมนๆนะคะ แต่ถ้าคุณไม่ถนัดบทรัก บทพูดเข้าพระเข้านาง
ทำไมคุณไม่ให้คนอื่นช่วยเขียน หรืออ่านอะไรให้มันมากกว่านี้ ให้มันทันสมัยมากกว่านี้ ให้มันเหมือนที่คนปกติเค้าคุยกัน
มากกว่าสำบัดสำนวนเป็นกลอนแปดแบบนี้ เข้าใจนะคะว่านี่คือพีเรียด แต่มันไม่ใช่พีเรียดห่มสไบสมัยกรุงศรีฯ
ไม่ต้องมาต่อกลอนงอนง้อขอคืนดีกันก็ได้ คุยกันปกติก็พอแล้วมั้งคะ อย่างคำพวก "บังอาจ" "หุบปาก" "ดังกระจ่างสู่ใจฉัน"
อะไรพวกนี้ก็ไม่น่าจะมีใครเค้าใช้กันในชีวิตจริงนะคะ
จริงๆเคยตั้งกระทู้บ่นไปหนนึง และตั้งความหวังว่าจะรอฟินโอ้แต้วอย่างเดียว แต่วันนี้แม้แต่ตอนจะฟินที่พระนางอยู่ด้วยกัน
ก็ยังต้องแอบเบือนหน้าหนี คุณลองให้โอ้กับแต้วแสดงออกว่ารักกันโดยไม่มีบทพูดดูสิคะ เราและอีกหลายๆคนเชื่อว่าสองคนนี้ทำได้
เชื่อว่าทั้งคู่จะทำให้คนดูเชื่อได้ว่าเค้ารักกันจริง ใครบอก โอ้แต้ว ไม่มีเคมี เราเถียงหัวชนฝาเลย คิดดูว่าขนาดบทมันเลี่ยนขนาดนี้
ยังมีบางช่วงบางตอนที่ทำให้เราฟินได้ ไม่ใช่เพราะคำพูดที่คุณคฑาหัสต์เขียนนะคะ แต่เพราะสายตาของทั้งคู่ต่างหาก
ที่ทำให้เราและอีกหลายๆคนฟินและเชื่อในสิ่งที่ทั้งสองคนแสดง
(วันนี้ตอนที่เห็นริวทำท่าเหมือนจะหวานซึ้งกับมายูมิ แทบอยากจะตะโกนบอก หนูสองคนทะเลาะกันแบบนั้นแหละดีแล้ว
อย่ามาหวานซึ้งแบบคู่พี่เลย ให้คู่พี่เละกันสองคนพอแล้ว อย่ามาเละเทะไปด้วยกันเลย)
ในนิยายทาเคชิไม่เคยแม้แต่เผลอใจไปกับผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่เซโกะ และเซโกะก็ไม่มีนิสัยไปพูดจาทำนอง แม่มด องครักษ์
ที่เปิดโอกาสอะไรแบบนั้นกับทาโร่แน่นอน นี่คือสิ่งที่นิยายคีพคาแรกเตอร์พระนางมาตลอด ซึ่งมันทำให้ดูความรักของทั้งคู่มั่นคง
ถึงจะดราม่าเศร้าแต่ซาบซึ้งกินใจ แต่คุณคฑาหัสต์ คุณ... นี่คือบทละครที่สนุกสุดจากการตีความนิยาย"รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน"แล้วใช่มั้ยคะ
อย่าคิดว่า "บทละคร" ไม่ใช่สิ่งสำคัญสิคะ กระทู้แนะนำที่วิจารณ์เรื่องความเป็นญี่ปุ่นจะไม่มีเลย ถ้าคนเขียนบทละครเก่งกว่านี้
●อยากฝากถึงพี่แอน ทองประสม: เห็นพี่แอนแอบกรี๊ดแอบฟินคู่ทาเคชิเซโกะเหมือนกัน ยังไงรับคู่นี้ไว้พิจารณาซักเรื่องได้มั้ยคะ
●อยากฝากถึงพี่อ๊อฟ: ซีรีส์แวมไพร โอ้แต้วก็แอบเหมาะนะคะ พี่อ๊อฟเคยพลาดคู่โอ้แต้วจากตอนรักเกิดฯไปแล้วหนนึง
ยังไงลองจัดคู่นี้ดูอีกซักรอบดูมั้ยคะ