ความทรงจำสีจางๆ

ตอนนี้เราอายุก้ผ่านช่วงวัยรุ่นมานานแล้ว ย้อนกลับไปเมื่อตอนมัธยมต้น เราได้รู้จักผู้ชายคนนึง ขอเรียกนามสมมุติ ว่า นพ นพเป็นผู้ชายเจ้าชู้ตามประสาวัยรุ่นคึกคะนองทั่วไป  ได้เบอร์ของเรามาจากเพื่อนของเค้า เราอยู่คนละโรงเรียน ตอนนั้นเราไม่เคยมีแฟน ไม่รุ้จักความรัก  ตอนนั้นพอ นพ โทรมา คุยได้สัก 1 อาทิตย์ ก้นัดเจอกันแถวโรงเรียน พอเจอหน้ากัน ก้ทักทายตามปกติ ตัวเราเองตอนนั้นก้รู้สึกเฉยๆ แต่พอกลับบ้านนพ โทรมา เราก้พูดคุยปกติ แล้วนพก้ถามว่าชอบเค้าบ้างรึป่าว เห็นหน้านพ ถึงขนาดไม่อยากคุยเลยหรอ ไอเราตอนนั้นก้รักษาน้ำใจ บอกว่า บ้าหรอคิดไปเอง แต่ในใจมันตื่นเต้น อมยิ้มกับสิ่งที่เค้าพูด หลังจากนั้นเราก้คบกัน แต่การคบกันนั้นมันไม่ได้เหมือนแฟนทั่วไปหรอก เราออกจากบ้านไม่ได้ คือ ที่บ้านจะหวง ไม่ชอบให้ออกไปเที่ยวไหนกับเพื่อน จะไปไหนก้จะมีคนไปรับส่ง ทำให้เปนการยากมากที่จะเจอ เรากับนพเจอกัน 3เดือนครั้ง เป็นแบบนี้มาตลอดช่วงเวลาที่คบกัน 2-3ปี หลังจากนั้นเราจับได้ว่านพ มีคนอื่น ตอนนั้นจำได้ว่าร้องไห้หนักมาก เสียใจ ทรมานสุดๆ เพราะเรารักเค้าเข้าแล้ว แต่ดูเหมือนเค้าจะไม่มีคิดแบบนั้น เค้าเบื่อเรา พูดจาไม่ดี  รำคาญ จนเราก้เลิกโทรหาเค้า แต่ยังคงร้องไห้อยู่ตลอด จนเพื่อนสงสาร โทรไปคุยให้ เพื่อนเราให้ฟังว่าด่านพ ว่าผู้ชายเฮงซวย หลังจากนั้น นพโกรธและจะโทรกลับมาหาเราเพื่อต่อว่า แต่พอได้ยินเสียงเราร้องไห้ นพเลยไม่รุ้จะพูดอะไร ได้แต่ปลอบ ไม่คิดว่าเราจะรักเค้ามากขนาดนี้ หลังจากนั้นเราก้คบกันมาเรื่อยๆ จนนพเข้ามหาลัย นพโตกว่าเรา 2ปี พอนพเข้ามหาลัยช่วงนั้นที่บ้านเราก้เริ่มปล่อยมากขึ้น ยอมให้นั่งรถเมล์ไปไหนมาไหนเอง และนั่นก้ทำให้เราแอบไปหานพได้ แต่ก้เดือนนึง 2-3ครั้ง แรกๆที่นพเข้ามหาลัย ก้พาเราไปรุ้จักเพื่อนของเค้ามากมาย แต่พอเรียนได้สักครึ่งปี ลายก้เริ่มออก นพเริ่มอารมณ์หงุดหงิดง่าย วันนั้นไปอยู่หอเพื่อน นพบอกให้เรารอ เพื่อที่เค้าจะไปรับเพื่อนคนนึงมา ทางเดินจากหน้ามหาลัยมาหอมันไกล เดี๋ยวไปรับเพื่อนก่อน เราก้งอแง ไม่ยอม เพราะไม่เข้าใจว่าทำไมต้องออกไปรับ คนอื่นก้เดินมาเองได้นี่ เราตื้อจนเค้าให้เราออกไปรับเพื่อนด้วย เพื่อนผญ คนนั้นพอเจอเรา เค้าก้บอกว่า เข้าไปกันก่อนเถอะ เดี๋ยวเค้ารอแฟน ละจะเดินเข้าไปเอง ไอเราก็โมโหละงี้จะให้ออกมาทำไม พอเราเข้ามาในหอ สักครึ่งชมได้ ผญคนนั้นก้โทรมาให้ออกไปรับอีก แต่ครั้งนี้เราไม้ได้ออกไป เราได้แต่น้อยใจ เสียใจ ว่าทำไมเค้าต้องแคร์ผญ คนนี้มาก แล้วเราละ คนที่อยู่ตรงหน้านี้ ทำไมไม่สนใจ