การโกหกพระเนี่ยเวรกรรมมันมีแค่ไหนหรอครับ

เรื่องราวก็มีอยู่ว่า ผมบวชเป็นพระ แฟนผมที่ครบกันมาเป็นปี ดันไปมีแฟนใหม่ซะงั้น บวชแรกๆผมก็คุยกะเขาบ่อยอยู่นะครับ แต่พอถึงช่วงเข้าพรรษาผมอยากปฎิบัติจริงๆจังๆ เลยลดเวลาคุยกันให้น้อยลง ผมตั้งใจมากครับ ไม่ว่าจะสวดมนต์ นั่งกรรมฐาน เรียนธรรมมะ ทำงานให้วัดผมเอาหมด อะไรที่ได้บุญกุศลผมสู้ตาย ผมเคยเป็นคนที่ไม่ค่อยจะได้เรื่องซักเท่าไหร่ ผมเลยอยากจะใช้ช่วงเวลาที่นุ่งผ้าเหลืองทำประโยชน์อะไรเสียบ้าง เวลาผ่านไป1เดือนกว่าๆ ผมมารู้ว่าเขาไปมีผู้ชายคนอื่นแล้ว โดนที่ผ่านมาคุยกะผมโกหกผมมาโดนตลอด ผมนี้แทบช๊อกครับ ผมไม่รู้ว่าผมทำอะไรผิด โอเคผมมีเวลาให้เขาน้อยมากๆ แต่ผมทำไปก็เพื่อว่าทุกๆคน ไม่ว่าจะพ่อแม่ หรือเขา ทุกๆครั้งที่ผมสวดมนต์หรือทำอะไร ผมคิดถึงเขาตลอดขอให้เขามีความสุข เขามีความสุขมากครับ ผมมาเปิดดูเฟสบุ๊กเขา ไปเที่ยวลัลลากะผู้ชายอย่างสบายใจ ผมท้อแท้มากครับ ผมไม่น่าเลย ผมไม่น่าเปิดมันเลย ปิดหู ปิดตาซะ ผมก็คงไม่ทุกข์ใจขนาดนี้ ผมไม่รู้ว่าเวรกรรมอะไร สิ่งที่ผมตั้งใจทำ ทำไมถึงทำให้ผมเป็นอย่างนี้ พูดไปมันก็อายหมานะครับ คิดตลอดว่าโชคดีมากที่มีเขาเป็นแฟน ผมเคยบอกเขาว่า ผมคิดได้ว่า แม่อุ้มท้องผมมา9เดือน และเลี้ยงดูผมมา20กว่าปี จนทำให้ผมได้บวช ผมเลยบอกกับเขาไปว่า มันไม่แฟร์เลยที่ผมจะตอบแทนเขาแค่3เดือน ผมบอกเขาว่าผมอยากบวชต่อไปเรื่อยๆ ซัก1-2พรรษา เขาบอกผมกลับมาว่าอย่าว่าแต่1-2พรรษาเลย 10-20พรรษาเขาก็จะรอผม ผมเสียใจมากครับ แต่ผมก็จะพยายามทำมันต่อไปให้ดีเหมือนเดิมเพื่อ พ่อแม่ ผม เพียงแค่ว่าผมเหนื่อย ผมท้อเหลือเกิน กำลังใจมันหายไปเลยนะครับ