ตอนเรียนมหาลัย เราคบกับพี่คนนึง ซึ่งเป็นพี่รหัสเราเอง ขอแทนชื่อว่า P คบกันมาประมาณ 1 ปี แล้วก็มีการบอกเลิก ซึ่งคนบอกเลิกเป็นเราเอง
โดยเหตุผลที่เราใช้บอกเลิกเค้าตอนนั้น คือเราต้องการอยู่คนเดียว (ตอนนั้นเราไม่ได้มีแฟนใหม่ หรือคุยกับใครนะ ต้องการอยู่คนเดียวจริง มันเป็นอารมณ์ประมาณว่าอินดี้มากๆๆ) แล้วสุดท้ายเราก็ห่างกัน
ตอนนั้นเรากำลังทำงานอยู่ที่โรงหนังแห่งหนึ่งแถวพระราม9 แล้ววันที่ตัดขาดระหว่างเรากับพี่คนนั้นก็มาถึง คือวันที่ 13 เมษา ที่ผ่านมา
ต้องขอบอกก่อนว่า ระหว่างที่เข้ามาทำงานที่นี้ได้ อาทิตย์กว่าๆ ก็มีคนเข้ามาคุยกับเรา ขอแทนชื่อ เป็น G เราก็คุยกับGด้วย แต่เราบอกGว่า เรามีแฟนแล้ว
วันนั้นเราเลิกงาน เที่ยงคืน เลิกงานมาพร้อมกันเค้า กำลังจะข้ามถนนหน้าห้าง เพื่อมาขึ้นมาแท็กซี่อีกฝั่งกลับบ้าน แล้วระหว่างที่กำลังวิ่งข้ามนั้น
Gก็จับมือเราพาข้ามถนนไป (จังหวะจับมือมันแค่แปปเดียวจริงๆ เพราะเรากำลังวิ่งกันอยู่) แล้วพี่P ก็บังเอิญไปเล่นสงกรานต์กับเพื่อน ผ่านมาทางนั้นพอดี แล้วเห็นGจับมือเราข้ามถนนด้วย พี่เค้าก็ตะโกนเรียกเรา แต่เราขึ้นแท็กซี่แล้ว พี่Gก็โทรมาหาเรา ร้องไห้ใส่เรา แล้วก็ว่าเรา โวยวายใส่เรา
ซึ่งเราเป็นคนที่ถ้ามีคนมาโวยวายใส่ หรือแรงใส่เรา เราจะแรงกลับ ด้วยความโมโหของเราตอนนั้น เราก็เลยตอบพี่Gไปว่า P เป็นแฟนใหม่เรา คบกันมาได้เดือนกว่าๆแล้ว เลิกยุ่งกับเราซะ พี่Gเค้าก็ร้องไห้ ฟูมฟาย โพสเตตัสเฟสว่าทางอ้อมเยอะมาก
หลังจากคืนนั้นผ่านมา พี่เค้าก็พยายามง้อเรามาตลอด แต่ด้วยทิฐิของเราเอง ทำให้เราปฏิเสธการขอคืนดีของพี่เค้าทุกครั้ง จนพี่เค้ายอมถอยไป
จนตอนนี้ผ่านมาประมาณ 4 เดือนแล้ว ความรู้สึกที่สะสมในใจเรามันก็เริ่มจะเก็บไม่อยู่
คือเรายังรักพี่เค้าอยู่ เราคิดถึงเค้าเสมอ รูปหรือของต่างๆที่เค้าให้มา มันไม่เคยทิ้งหรือลบไป ต่างกับคนอื่นๆที่เราเลิกมา
เราอยากคุยกับพี่เค้ามาก แต่เค้าบล็อกเบอร์เรา บล็อกเฟส บล็อกไลน์เรา ไม่มาเจอ(เวลานัดสายรหัสเจอกัน)
เราเลยให้เพื่อนลองไปถามพี่Gว่ายังรักหรืออะไรๆกับเราอยู่ไหม เค้าก็บอกว่ายังคิดถึงและเป็นห่วงอยู่เสมอ
เราอยากจะขอโทษเค้า อยากเจอเค้า อยากง้อเค้า อยากขอโอกาสเค้าอีกครั้ง แต่เราไม่รู้จะเริ่มยังไง
เราไม่รู้ว่าเค้ายังคิดเหมือนกันกับเราอยู่หรือเปล่า เราไม่รู้จะทำยังไงดี เพื่อให้เรากับพี่เค้ามาปรับความเข้าใจกัน
เราไม่อยากให้เหตุการณ์มันเกิดซ้ำสองอีกเพราะทิฐิของเราเอง เราเคยพลาดมาแล้วครั้งนึง ครึ่งนี้เราไม่อยากเสียเค้าไปอีกคน
เราควรเริ่มจากตรงไหนดี
ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ
โดยเหตุผลที่เราใช้บอกเลิกเค้าตอนนั้น คือเราต้องการอยู่คนเดียว (ตอนนั้นเราไม่ได้มีแฟนใหม่ หรือคุยกับใครนะ ต้องการอยู่คนเดียวจริง มันเป็นอารมณ์ประมาณว่าอินดี้มากๆๆ) แล้วสุดท้ายเราก็ห่างกัน
ตอนนั้นเรากำลังทำงานอยู่ที่โรงหนังแห่งหนึ่งแถวพระราม9 แล้ววันที่ตัดขาดระหว่างเรากับพี่คนนั้นก็มาถึง คือวันที่ 13 เมษา ที่ผ่านมา
ต้องขอบอกก่อนว่า ระหว่างที่เข้ามาทำงานที่นี้ได้ อาทิตย์กว่าๆ ก็มีคนเข้ามาคุยกับเรา ขอแทนชื่อ เป็น G เราก็คุยกับGด้วย แต่เราบอกGว่า เรามีแฟนแล้ว
วันนั้นเราเลิกงาน เที่ยงคืน เลิกงานมาพร้อมกันเค้า กำลังจะข้ามถนนหน้าห้าง เพื่อมาขึ้นมาแท็กซี่อีกฝั่งกลับบ้าน แล้วระหว่างที่กำลังวิ่งข้ามนั้น
Gก็จับมือเราพาข้ามถนนไป (จังหวะจับมือมันแค่แปปเดียวจริงๆ เพราะเรากำลังวิ่งกันอยู่) แล้วพี่P ก็บังเอิญไปเล่นสงกรานต์กับเพื่อน ผ่านมาทางนั้นพอดี แล้วเห็นGจับมือเราข้ามถนนด้วย พี่เค้าก็ตะโกนเรียกเรา แต่เราขึ้นแท็กซี่แล้ว พี่Gก็โทรมาหาเรา ร้องไห้ใส่เรา แล้วก็ว่าเรา โวยวายใส่เรา
ซึ่งเราเป็นคนที่ถ้ามีคนมาโวยวายใส่ หรือแรงใส่เรา เราจะแรงกลับ ด้วยความโมโหของเราตอนนั้น เราก็เลยตอบพี่Gไปว่า P เป็นแฟนใหม่เรา คบกันมาได้เดือนกว่าๆแล้ว เลิกยุ่งกับเราซะ พี่Gเค้าก็ร้องไห้ ฟูมฟาย โพสเตตัสเฟสว่าทางอ้อมเยอะมาก
หลังจากคืนนั้นผ่านมา พี่เค้าก็พยายามง้อเรามาตลอด แต่ด้วยทิฐิของเราเอง ทำให้เราปฏิเสธการขอคืนดีของพี่เค้าทุกครั้ง จนพี่เค้ายอมถอยไป
จนตอนนี้ผ่านมาประมาณ 4 เดือนแล้ว ความรู้สึกที่สะสมในใจเรามันก็เริ่มจะเก็บไม่อยู่
คือเรายังรักพี่เค้าอยู่ เราคิดถึงเค้าเสมอ รูปหรือของต่างๆที่เค้าให้มา มันไม่เคยทิ้งหรือลบไป ต่างกับคนอื่นๆที่เราเลิกมา
เราอยากคุยกับพี่เค้ามาก แต่เค้าบล็อกเบอร์เรา บล็อกเฟส บล็อกไลน์เรา ไม่มาเจอ(เวลานัดสายรหัสเจอกัน)
เราเลยให้เพื่อนลองไปถามพี่Gว่ายังรักหรืออะไรๆกับเราอยู่ไหม เค้าก็บอกว่ายังคิดถึงและเป็นห่วงอยู่เสมอ
เราอยากจะขอโทษเค้า อยากเจอเค้า อยากง้อเค้า อยากขอโอกาสเค้าอีกครั้ง แต่เราไม่รู้จะเริ่มยังไง
เราไม่รู้ว่าเค้ายังคิดเหมือนกันกับเราอยู่หรือเปล่า เราไม่รู้จะทำยังไงดี เพื่อให้เรากับพี่เค้ามาปรับความเข้าใจกัน
เราไม่อยากให้เหตุการณ์มันเกิดซ้ำสองอีกเพราะทิฐิของเราเอง เราเคยพลาดมาแล้วครั้งนึง ครึ่งนี้เราไม่อยากเสียเค้าไปอีกคน
เราควรเริ่มจากตรงไหนดี