นี้อาจจะเป็นกระทู้เเรกที่ผมมาเล่าเรื่องชีวิตส่วนตัวของผมนะครับ (ใครโลกสวยให้ปิดทิ้งไปครับ)
ผมจะเล่าตั้งเเต่ประวัติผมเเต่เด็กๆเลยนะครับ ขอเล่าตั้งเเต่ ชั้น ป 5
ป.5 เป็นวัยที่ผมเริ่มจะมีเพื่อนมีฝูงเริ่มมีโดดเรียนบ้างติดเกมส์บ้างเเต่ก็เรียนนะครับ ตอนนั้นผมเป็นคนค่อนข้างเรียนดีพอสมควร
ผมมาขยันตอน ป.6 ครับเริ่มคิดได้ว่าอยากจะเข้าต่อโรงเรียนอะไร ตอน ป.5 เคยมีครูประจำขั้นให้เขียนว่าผมอยากต่อเข้าโรงเรียนอะไร ผมเขียนเป็นโรงเรียนประจำชื่อดังเเห่งหนึ่ง ไม่ขอบอกชื่อโรงเรียนนะครับกลัวจะมีปัญหาภายภาคหลัง พอ ผมสอบ เข้าโรงเรียน มัทยมต้น ผมสอบติดที่ที่ผมอยากเข้าไปเรียน เป็นวันที่ผมดีใจมากครับ วันที่ประกาศหน้าเสาธงคุณครูที่รู้ว่าผมสอบติดโรงเรียนประจำ เป็นโรงเรียนวิทย์ ครูเข้ามากอดผมโชว์ต่อหน้าเพื่อนทั้งสายชั้น ผมซึ้งมากครับไม่อายเเต่กลับอยากร้องไห้ว่าถ้าผมอยากทำมันจริงๆผมก็ทำได้ พอเข้ามาเรียน มัทธยมต้นได้ ก็มี เรื่องเยอะเเยะครับ โดยเฉพาะเพื่อนกับ ระบบโรงเรียนประจำ ทำให้ผมการเรียนเเย่ลงๆ จนเกรดไม่มีสิทธ์ สอบต่อที่ไหน ครอบครัวผมผิดหวังกับผมมากครับ จนพ่อผมต้องเอาผมออกมา ตอน จบมอ 3 ไปต่อที่โรงเรียนมีชื่อเเห่งหนึ่งของรัฐบาล ผมเข้ามาตอน ม.4 เริ่มจะขยันขึ้น เเต่จุดพลิกพลัยผมอยู่ตรงนี้เเหละครับ พอมีเพื่อนที่พากันไป ผมติดหมดเลยครับ เหล้า บุหรี่ กัญชา ลองของพวกนี้กับเพื่อน ๆ เเต่พวกยาเสพติด พวกม้า ไอซ์ผมไม่ลองนะครับ มีอยู่วันนึงเป็นวันกีฬาสีผมอกหักกับเเฟนครับผมกินเหล้า ในโรงเรียน เป็นเหล้าขาว 2 ขวด ผมก็เมาในโรงเรียนเข้าไปหาเเฟนผมจะเคลียให้ได้ว่ายังไง ๆจนได้เข้าฝ่ายปกครองครับ ทางโรงเรียนได้ ให้เซ็นใบลาออกไว้ก่อนเเล้วมีปัญหาอีกรอบคือเซ็นออกอย่างเดียวครับ ผมกลับมาบ้านผมพูดกับพ่อไว้ว่า พ่อครับผมจะไม่ทำตัวเป็นปัญหากับพ่ออีกเเล้วครับ ผมรู้สึกอายครับเเทนพ่อผมครับที่มารับผมในโรงเรียนใน เครื่องเเต่งกายชุดตำรวจ มารับลูกที่เมาเเอ้อยู่ในโรงเรียน (พ่อผมมียศเป็นรองผกกนะครับ) ตั้งเเต่นั้นมา ผมก็เริ่มงดเหล้า งดทุกอย่างเลิกไปเลยอะครับ เเต่อาจจะมีบ้างที่ไปเที่ยวกลางคืน ผมเริ่มที่จะปรับปรุงตัวเองไปที่ละน้อยๆ จากติดบุหรี่ก็กลายเป็นเลิกไปเลย พอมาวันนึงครับสิ่งที่ผมคิดว่าไม่น่าจะเกิดก็มาถึง ผมโดนเรียกเข้าห้องปกครองเพราะว่าผมคุยในห้องกับเพื่อนในเวลาเรียน !! ผมไม่สามารถเถียงไปได้ครับ เพราะพ่อบอกผมเสมอว่า เถียงกับครูไปเราก็ไม่ชนะอยู่เงียบๆไปดีกว่าพ่อผมก็เจอมาเเล้ว ผมจึงอยู่เงียบๆไปครับ เเล้วเข้าห้องปกครองครั้งนั้นเขาบอกผมว่าผมมี การทำผิด อยู๋ 3 ข้อ ข้อเเรก ได้มีคนบอกว่าได้กลื่นบุหรี่จากตัวผม ข้อ 2 ผมชอบออกนอกโรงเรียนไม่ถึงเวลาที่กำหนด ข้อ 3 มีกิริยาก้าวร้าวต่อครูบาอาจารย์ โดยที่เรื่งสนทนาในห้องปกครองนั้นผมคิดว่าน่าจะเป็นเรื่องผมพูดคยกับเพื่อนในห้องเรียน เเล้วมีการว่าผมว่าเจอผมตลอดที่ที่เเห่งหนึ่ง ตลอด เวลา 5 โมงเย็น โดยที่ผมกลับบ้านกลับเเม่ตั้งเเต่ 4.20 - 4.40 เย็น เรื่องนี้ผมเถียงเลยครับ เพราะผมเลิกมานานละ เเต่เขากลับใส่ความผม ครูเขาเลยไม่อยากจะพูดมากเลยถามกันว่า จะเขียนบันทึกข้อความยังไงดี มีครูคนนึงบอกว่า ถ้าจะเขียนว่า คุยกัยในห้องมันก็คงไม่ดี เขียนไปว่า ทำพถติกรรมไม่เหมาะสมในห้องเรียน ผมเลบท้อเลยครับความพยายามของผม ที่จะปรับปรุงตัว เขาเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้พระฟังครับเพื่อมาอบรบผม ผมจึงได้คุยกับพระท่านเล่าทุกอย่างให้ฟัง พระเขาบอกมาว่า เเผลเก่าบางครั้งมันก็จะเป็นเเผลเป็นไม่หาย ลืมเรื่องเก่าไปเเละทำความดีเข้าตัวลบความผิด ตัวเอง ผมฟังคำท่านมาเเละผมก็พยายามปภิบัติตลอดมาครับ ขอบคุณพระอาจารย์ที่อบรมผมครับ ใครที่ทำผิดมาเเล้วครึ่งนึงอย่าเพิ่งล้มเลิกตวามตั้งใจที่จะเปลี่ยนเป็นคนดีนะครับ ผมเป็นกำลังใจให้ ^^
ปล.ยาวไปหน่อยนะครับ เเต่ถ้าอ่านดูจะได้ข้อคิดหลายอย่างมากครับ ขอบคุณที่อ่านครับ
ชีวิตวัยเรียน หรือวัยเเก้ปัญหาอยากให้ทุกคนได้อ่านอาจจะมีข้อคิดสำหรับคนที่อยากจะเปลี่ยนตัวเอง
ผมจะเล่าตั้งเเต่ประวัติผมเเต่เด็กๆเลยนะครับ ขอเล่าตั้งเเต่ ชั้น ป 5
ป.5 เป็นวัยที่ผมเริ่มจะมีเพื่อนมีฝูงเริ่มมีโดดเรียนบ้างติดเกมส์บ้างเเต่ก็เรียนนะครับ ตอนนั้นผมเป็นคนค่อนข้างเรียนดีพอสมควร
ผมมาขยันตอน ป.6 ครับเริ่มคิดได้ว่าอยากจะเข้าต่อโรงเรียนอะไร ตอน ป.5 เคยมีครูประจำขั้นให้เขียนว่าผมอยากต่อเข้าโรงเรียนอะไร ผมเขียนเป็นโรงเรียนประจำชื่อดังเเห่งหนึ่ง ไม่ขอบอกชื่อโรงเรียนนะครับกลัวจะมีปัญหาภายภาคหลัง พอ ผมสอบ เข้าโรงเรียน มัทยมต้น ผมสอบติดที่ที่ผมอยากเข้าไปเรียน เป็นวันที่ผมดีใจมากครับ วันที่ประกาศหน้าเสาธงคุณครูที่รู้ว่าผมสอบติดโรงเรียนประจำ เป็นโรงเรียนวิทย์ ครูเข้ามากอดผมโชว์ต่อหน้าเพื่อนทั้งสายชั้น ผมซึ้งมากครับไม่อายเเต่กลับอยากร้องไห้ว่าถ้าผมอยากทำมันจริงๆผมก็ทำได้ พอเข้ามาเรียน มัทธยมต้นได้ ก็มี เรื่องเยอะเเยะครับ โดยเฉพาะเพื่อนกับ ระบบโรงเรียนประจำ ทำให้ผมการเรียนเเย่ลงๆ จนเกรดไม่มีสิทธ์ สอบต่อที่ไหน ครอบครัวผมผิดหวังกับผมมากครับ จนพ่อผมต้องเอาผมออกมา ตอน จบมอ 3 ไปต่อที่โรงเรียนมีชื่อเเห่งหนึ่งของรัฐบาล ผมเข้ามาตอน ม.4 เริ่มจะขยันขึ้น เเต่จุดพลิกพลัยผมอยู่ตรงนี้เเหละครับ พอมีเพื่อนที่พากันไป ผมติดหมดเลยครับ เหล้า บุหรี่ กัญชา ลองของพวกนี้กับเพื่อน ๆ เเต่พวกยาเสพติด พวกม้า ไอซ์ผมไม่ลองนะครับ มีอยู่วันนึงเป็นวันกีฬาสีผมอกหักกับเเฟนครับผมกินเหล้า ในโรงเรียน เป็นเหล้าขาว 2 ขวด ผมก็เมาในโรงเรียนเข้าไปหาเเฟนผมจะเคลียให้ได้ว่ายังไง ๆจนได้เข้าฝ่ายปกครองครับ ทางโรงเรียนได้ ให้เซ็นใบลาออกไว้ก่อนเเล้วมีปัญหาอีกรอบคือเซ็นออกอย่างเดียวครับ ผมกลับมาบ้านผมพูดกับพ่อไว้ว่า พ่อครับผมจะไม่ทำตัวเป็นปัญหากับพ่ออีกเเล้วครับ ผมรู้สึกอายครับเเทนพ่อผมครับที่มารับผมในโรงเรียนใน เครื่องเเต่งกายชุดตำรวจ มารับลูกที่เมาเเอ้อยู่ในโรงเรียน (พ่อผมมียศเป็นรองผกกนะครับ) ตั้งเเต่นั้นมา ผมก็เริ่มงดเหล้า งดทุกอย่างเลิกไปเลยอะครับ เเต่อาจจะมีบ้างที่ไปเที่ยวกลางคืน ผมเริ่มที่จะปรับปรุงตัวเองไปที่ละน้อยๆ จากติดบุหรี่ก็กลายเป็นเลิกไปเลย พอมาวันนึงครับสิ่งที่ผมคิดว่าไม่น่าจะเกิดก็มาถึง ผมโดนเรียกเข้าห้องปกครองเพราะว่าผมคุยในห้องกับเพื่อนในเวลาเรียน !! ผมไม่สามารถเถียงไปได้ครับ เพราะพ่อบอกผมเสมอว่า เถียงกับครูไปเราก็ไม่ชนะอยู่เงียบๆไปดีกว่าพ่อผมก็เจอมาเเล้ว ผมจึงอยู่เงียบๆไปครับ เเล้วเข้าห้องปกครองครั้งนั้นเขาบอกผมว่าผมมี การทำผิด อยู๋ 3 ข้อ ข้อเเรก ได้มีคนบอกว่าได้กลื่นบุหรี่จากตัวผม ข้อ 2 ผมชอบออกนอกโรงเรียนไม่ถึงเวลาที่กำหนด ข้อ 3 มีกิริยาก้าวร้าวต่อครูบาอาจารย์ โดยที่เรื่งสนทนาในห้องปกครองนั้นผมคิดว่าน่าจะเป็นเรื่องผมพูดคยกับเพื่อนในห้องเรียน เเล้วมีการว่าผมว่าเจอผมตลอดที่ที่เเห่งหนึ่ง ตลอด เวลา 5 โมงเย็น โดยที่ผมกลับบ้านกลับเเม่ตั้งเเต่ 4.20 - 4.40 เย็น เรื่องนี้ผมเถียงเลยครับ เพราะผมเลิกมานานละ เเต่เขากลับใส่ความผม ครูเขาเลยไม่อยากจะพูดมากเลยถามกันว่า จะเขียนบันทึกข้อความยังไงดี มีครูคนนึงบอกว่า ถ้าจะเขียนว่า คุยกัยในห้องมันก็คงไม่ดี เขียนไปว่า ทำพถติกรรมไม่เหมาะสมในห้องเรียน ผมเลบท้อเลยครับความพยายามของผม ที่จะปรับปรุงตัว เขาเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้พระฟังครับเพื่อมาอบรบผม ผมจึงได้คุยกับพระท่านเล่าทุกอย่างให้ฟัง พระเขาบอกมาว่า เเผลเก่าบางครั้งมันก็จะเป็นเเผลเป็นไม่หาย ลืมเรื่องเก่าไปเเละทำความดีเข้าตัวลบความผิด ตัวเอง ผมฟังคำท่านมาเเละผมก็พยายามปภิบัติตลอดมาครับ ขอบคุณพระอาจารย์ที่อบรมผมครับ ใครที่ทำผิดมาเเล้วครึ่งนึงอย่าเพิ่งล้มเลิกตวามตั้งใจที่จะเปลี่ยนเป็นคนดีนะครับ ผมเป็นกำลังใจให้ ^^
ปล.ยาวไปหน่อยนะครับ เเต่ถ้าอ่านดูจะได้ข้อคิดหลายอย่างมากครับ ขอบคุณที่อ่านครับ