ถ้าไม่นับว่าอยู่คณะเดียวกันนะคะ แบบตัวผู้ชายเรียนหมอ เราเรียนต่างคณะกัน ไม่รู้ว่าเป็นแค่คู่เรารึป่าว วันๆเราแทบไม่คุยกันเลยค่ะ
มีไลน์หากันบ้างวันละไม่กี่ประโยค โทรศัพท์แทบไม่มีเลย เจอหน้ากันอาทิตย์ละครั้งนี่ถือว่าโชคดีมากเลยค่ะ บางอาทิตย์คือไม่ได้เจอเลย
ยิ่งช่วงที่เขาใกล้จะสอบ เรื่องเจอกันนี่ไม่ต้องถามถึง คุยกันยังแทบไม่ได้คุยเลยค่ะ เขาบอกว่าเครียด ทีแรกเราไม่ชินหรอก
แฟนคนเก่าเราคุยโทรศัพท์กันทุกวัน แม้ัจะไม่นานแต่มันทำให้รู้สึกว่าเรามีกันและกัน
แต่ที่หนักไปกว่านั้นคือ เราว่าแฟนเรามีอารมณ์ ที่ค่อนข้างร้อน ชอบดุเรา ไม่ว่าเราพูดไรเหมือนเราจะผิดตลอด
คือบางทีคนเป็นแฟนกันก็อยากจะปรึกษาปัญหาชีวิตอะไรบ้าง
แต่ด้วยการที่เราไม่ได้ค่อยได้คุยกันมั้งคะ เราไม่มีโอกาสได้เล่าเรื่องราวชีวิตของเราให้เขาฟังเลย ทุกครั้งที่คุย(ในไลน์) คือเราได้แต่ฟังชีวิตเขา
เขาจะทักมาว่า "เหนื่อย" หรือไม่ก็ "เรียนก่อนนะ" แล้วเราก็จะให้กำลังใจ คือเราไม่รู้ว่าจะเอาเวลาไหนไปเล่า กลัวพิมไปแล้วเขาเรียนอยู่
หรือว่าอนส.อยู่ไรแบบนี้อ่ะค่ะ
คือเราค่อนข้างเป็นคนเกรงใจแฟน แล้วเวลาที่จะไปเจอกัน เราเหมือนต้องเป็นคนไปหาตลอด ไม่ขับรถไปก็เดินไปค่ะ
เราเคยสงสัยอยู่เหมือนกันว่า ปกติผู้ชายต้องเป็นคนมาหาผู้หญิงรึป่าว? คือกับแฟนคนเก่าเรา เราไม่เคยต้องไปหาแบบนี้เล่ยนะคะ เพราะเราคิดว่า
ผู้ชายดิต้องเป็นคนมาหา เรื่องนี้ทำให้เราค่อนข้างอึดอัด แต่ก็ไม่ใช่ทุกครั้งนะคะ เป็นส่วนใหญ่
อีกเรื่องนึงคะ่เวลาเราไปกินข้าวกันเขาไม่เคยเลี้ยงเราเลยอ่ะ แยกจ่ายตลอด
ขนาดตอนเจอกันแรกๆน่าจะมีเลี้ยงบ้างแต่นี่ไม่มี ไม่ใช่ว่าเราอยากให้เขาเลี้ยงนะ แต่เรารู้สึกว่ามันเป็นมารยาทอะค่ะ
ที่ผู้ชายต้องเลี้ยงผู้หญิงบ้าง
บางทีเราก็อิจฉาคู่อื่นเหมอืนกัน ดูเหมือนเขามีความสุขกันจัง ทำไมเขาได้เจอกันทุกวัน ได้คุยกันบ่อยๆ
เราว่าเราไม่ได้มีความรู้สึกเหมือนเรามีแฟนเลยนะ เราเหงามากกๆๆทุกวันนี้ต้องอยู่กับเพื่อน
บางวันที่ทะเลาะเราก็เครียด เราก็ไปกินเหล้ากับเพื่อน คือเราอึดอัด แต่พอเพื่อนถามว่าเลิกกับมันดิ
เราก็ไม่อยากเลิก เราว่าเรารักคนนี้ คนที่ผ่านมาเราไม่เคยร้องไห้ให้ใครเลยนะ มีร้องไห้ให้คนนี้นี่แหละ
เป็นเพือ่นๆทำยังไงกันหรอคะ?
พวกที่มีแฟนเป็นหมอ นี่มีวิธีรับมือกันยังไงคะ?
มีไลน์หากันบ้างวันละไม่กี่ประโยค โทรศัพท์แทบไม่มีเลย เจอหน้ากันอาทิตย์ละครั้งนี่ถือว่าโชคดีมากเลยค่ะ บางอาทิตย์คือไม่ได้เจอเลย
ยิ่งช่วงที่เขาใกล้จะสอบ เรื่องเจอกันนี่ไม่ต้องถามถึง คุยกันยังแทบไม่ได้คุยเลยค่ะ เขาบอกว่าเครียด ทีแรกเราไม่ชินหรอก
แฟนคนเก่าเราคุยโทรศัพท์กันทุกวัน แม้ัจะไม่นานแต่มันทำให้รู้สึกว่าเรามีกันและกัน
แต่ที่หนักไปกว่านั้นคือ เราว่าแฟนเรามีอารมณ์ ที่ค่อนข้างร้อน ชอบดุเรา ไม่ว่าเราพูดไรเหมือนเราจะผิดตลอด
คือบางทีคนเป็นแฟนกันก็อยากจะปรึกษาปัญหาชีวิตอะไรบ้าง
แต่ด้วยการที่เราไม่ได้ค่อยได้คุยกันมั้งคะ เราไม่มีโอกาสได้เล่าเรื่องราวชีวิตของเราให้เขาฟังเลย ทุกครั้งที่คุย(ในไลน์) คือเราได้แต่ฟังชีวิตเขา
เขาจะทักมาว่า "เหนื่อย" หรือไม่ก็ "เรียนก่อนนะ" แล้วเราก็จะให้กำลังใจ คือเราไม่รู้ว่าจะเอาเวลาไหนไปเล่า กลัวพิมไปแล้วเขาเรียนอยู่
หรือว่าอนส.อยู่ไรแบบนี้อ่ะค่ะ
คือเราค่อนข้างเป็นคนเกรงใจแฟน แล้วเวลาที่จะไปเจอกัน เราเหมือนต้องเป็นคนไปหาตลอด ไม่ขับรถไปก็เดินไปค่ะ
เราเคยสงสัยอยู่เหมือนกันว่า ปกติผู้ชายต้องเป็นคนมาหาผู้หญิงรึป่าว? คือกับแฟนคนเก่าเรา เราไม่เคยต้องไปหาแบบนี้เล่ยนะคะ เพราะเราคิดว่า
ผู้ชายดิต้องเป็นคนมาหา เรื่องนี้ทำให้เราค่อนข้างอึดอัด แต่ก็ไม่ใช่ทุกครั้งนะคะ เป็นส่วนใหญ่
อีกเรื่องนึงคะ่เวลาเราไปกินข้าวกันเขาไม่เคยเลี้ยงเราเลยอ่ะ แยกจ่ายตลอด
ขนาดตอนเจอกันแรกๆน่าจะมีเลี้ยงบ้างแต่นี่ไม่มี ไม่ใช่ว่าเราอยากให้เขาเลี้ยงนะ แต่เรารู้สึกว่ามันเป็นมารยาทอะค่ะ
ที่ผู้ชายต้องเลี้ยงผู้หญิงบ้าง
บางทีเราก็อิจฉาคู่อื่นเหมอืนกัน ดูเหมือนเขามีความสุขกันจัง ทำไมเขาได้เจอกันทุกวัน ได้คุยกันบ่อยๆ
เราว่าเราไม่ได้มีความรู้สึกเหมือนเรามีแฟนเลยนะ เราเหงามากกๆๆทุกวันนี้ต้องอยู่กับเพื่อน
บางวันที่ทะเลาะเราก็เครียด เราก็ไปกินเหล้ากับเพื่อน คือเราอึดอัด แต่พอเพื่อนถามว่าเลิกกับมันดิ
เราก็ไม่อยากเลิก เราว่าเรารักคนนี้ คนที่ผ่านมาเราไม่เคยร้องไห้ให้ใครเลยนะ มีร้องไห้ให้คนนี้นี่แหละ
เป็นเพือ่นๆทำยังไงกันหรอคะ?