คืนนี้เราและสามีพาเจ้าเซเว่นออกไปเดินเล่นหาเพื่อนของมันที่ตึก SCB สำนักงานใหญ่ ตรงแยกเมเจอร์รัชโยธินเช่นเคย
แต่เดินเท่าไหร่ "ไอ้ดำ" ที่พี่ยามเขาเรียกกัน หรือเจ้า "CB" ชื่อที่เราและสามีตั้งให้มัน ก็ไม่โผล่มาเสียที เมื่อวานเดินมาหามันก็ไม่อยู่
ทุกทีเจ้า CB มันจะวิ่งมาต้อนรับขับสู้เจ้าเซเว่นอย่างเต็มที่ มันเป็นหมาที่ขี้เล่นและไม่หวงถิ่นฐานเอาซะเลย
เมื่อเดินหาจนทั่วแล้วก็ไม่พบ ก็คิดว่าสงสัยมีคนเก็บมันไปเลี้ยงแล้วมั้ง เมื่อวานก็ไม่เจอ
ใครๆ ก็น่าจะรักมัน หน้าตาก็ไม่ขี้เหร่เท่าไหร่ หูตกข้าง หูตั้งข้าง

คิดในใจว่า เจ้าของมันจะรู้ไหมว่ามันมีเพื่อนอยู่ที่นี่ จะได้พามาเดินเล่นบ้าง
พอดีก่อนจะกลับ แวะถามพี่ยามให้แน่ใจนิดนึง แต่คำตอบที่ได้ คือ
"เรียบร้อยไปแล้ว โดนวางยาตายไปแล้ว"
"เมื่อตอนตีสามของวันพุธ มันวิ่งตามรถคันนึงไป พอวิ่งกลับมาก็น้ำลายฟูมปาก ตายเลย"
พอได้ยินเข้าใจไปก็อ้าปากหวอ ใจหล่นหายไปอยู่ที่ตาตุ่มกันทั้งสองคนผัวเมีย
ไม่อยากจะเชื่อ ว่าจะมีคนที่อยากจะฆ่ามัน เกลียดมันขนาดนี้ เราเชื่อว่ามันไม่เห่า ไม่กัดใครให้ลำคานใจแน่นอน
และก็ไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าเราจะรู้สึกเศร้าขนาดนี้ รู้สึกใจหาย น้ำตาไหลพรากตลอดทางเลยทีเดียว แม้กระทั้งตอนที่พิมพ์อยู่นี้
เคยชั่งใจอยู่หลายครั้งจะเก็บมันกลับบ้าน แต่บ้านเราเล็กเกินไป เล็กเกินไปจริงๆ
พอเป็นแบบนี้ รู้สึกเสียใจจังค่ะ น่าจะเก็บมันมาซะก็รอดตายแล้ว
ที่เศร้ากว่านั้น ไอ้เซเว่นมันไม่มีทางเข้าใจได้เลยว่าเพื่อนมันหายไปไหน
มันจะยังคงมองหาและตื่นเต้น ที่จะได้เจอเจ้าซีบีตลอดไป

(ไอ้ดำ คือ ตัวสีดำขาว ขนเกรียนๆ ค่ะ)
หมาไร้บ้านตัวแรก ที่ไม่หวงที่ ไม่เห่า ไม่พยายามจะกัด คอยปกป้องเซเว่นจากไอ้แดงหมาเจ้าถิ่นอีกตัวเสมอ
http://youtu.be/Feb_MEl_1QM
(วีดีโอไอ้ดำกับเซเว่น)
ขอให้ดำไปดีนะ เกิดมาชาติหน้าถ้าเป็นหมาอีก ขอให้เป็นหมาที่มีเจ้าของที่รักดำ ดูแลดำอย่างดีและมีความสุข
ลาก่อน
RIP "ไอ้ดำ" ที่ SCB สำนักงานใหญ่ โดนวางยาตายเสียแล้ว
แต่เดินเท่าไหร่ "ไอ้ดำ" ที่พี่ยามเขาเรียกกัน หรือเจ้า "CB" ชื่อที่เราและสามีตั้งให้มัน ก็ไม่โผล่มาเสียที เมื่อวานเดินมาหามันก็ไม่อยู่
ทุกทีเจ้า CB มันจะวิ่งมาต้อนรับขับสู้เจ้าเซเว่นอย่างเต็มที่ มันเป็นหมาที่ขี้เล่นและไม่หวงถิ่นฐานเอาซะเลย
เมื่อเดินหาจนทั่วแล้วก็ไม่พบ ก็คิดว่าสงสัยมีคนเก็บมันไปเลี้ยงแล้วมั้ง เมื่อวานก็ไม่เจอ
ใครๆ ก็น่าจะรักมัน หน้าตาก็ไม่ขี้เหร่เท่าไหร่ หูตกข้าง หูตั้งข้าง
คิดในใจว่า เจ้าของมันจะรู้ไหมว่ามันมีเพื่อนอยู่ที่นี่ จะได้พามาเดินเล่นบ้าง
พอดีก่อนจะกลับ แวะถามพี่ยามให้แน่ใจนิดนึง แต่คำตอบที่ได้ คือ
"เรียบร้อยไปแล้ว โดนวางยาตายไปแล้ว"
"เมื่อตอนตีสามของวันพุธ มันวิ่งตามรถคันนึงไป พอวิ่งกลับมาก็น้ำลายฟูมปาก ตายเลย"
พอได้ยินเข้าใจไปก็อ้าปากหวอ ใจหล่นหายไปอยู่ที่ตาตุ่มกันทั้งสองคนผัวเมีย
ไม่อยากจะเชื่อ ว่าจะมีคนที่อยากจะฆ่ามัน เกลียดมันขนาดนี้ เราเชื่อว่ามันไม่เห่า ไม่กัดใครให้ลำคานใจแน่นอน
และก็ไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าเราจะรู้สึกเศร้าขนาดนี้ รู้สึกใจหาย น้ำตาไหลพรากตลอดทางเลยทีเดียว แม้กระทั้งตอนที่พิมพ์อยู่นี้
เคยชั่งใจอยู่หลายครั้งจะเก็บมันกลับบ้าน แต่บ้านเราเล็กเกินไป เล็กเกินไปจริงๆ
พอเป็นแบบนี้ รู้สึกเสียใจจังค่ะ น่าจะเก็บมันมาซะก็รอดตายแล้ว
ที่เศร้ากว่านั้น ไอ้เซเว่นมันไม่มีทางเข้าใจได้เลยว่าเพื่อนมันหายไปไหน
มันจะยังคงมองหาและตื่นเต้น ที่จะได้เจอเจ้าซีบีตลอดไป
(ไอ้ดำ คือ ตัวสีดำขาว ขนเกรียนๆ ค่ะ)
หมาไร้บ้านตัวแรก ที่ไม่หวงที่ ไม่เห่า ไม่พยายามจะกัด คอยปกป้องเซเว่นจากไอ้แดงหมาเจ้าถิ่นอีกตัวเสมอ
http://youtu.be/Feb_MEl_1QM
(วีดีโอไอ้ดำกับเซเว่น)
ขอให้ดำไปดีนะ เกิดมาชาติหน้าถ้าเป็นหมาอีก ขอให้เป็นหมาที่มีเจ้าของที่รักดำ ดูแลดำอย่างดีและมีความสุข
ลาก่อน