ตัวเรานิสัยไม่ค่อยจะพูดกับใครก่อนมีพูดบ้าง ปกติจะเฉยๆถ้าเจอกับเพื่อนหรือคนรู้จัก เพื่อนก็ไม่ค่อยจะทักเราก่อนอะคะ เราเลยแบบทักก่อน คุยก่อน เฮฮาก่อน หาเรื่องไปคุย ก็คุย พอคุยไปได้สักพักเราก็เงียบคะ คือเราเงียบเพราะมันเป็นนิสัยเราอะคะ แบบไม่ชอบพูดตลอดเวลาเพื่อนก็ห่างๆกับเราๆไปเลยอะคะ ทำให้ทุกคนเราต้องเป็นฝ่ายทักหรือชวนก่อน เซ็งคะ คือเราฝืนทำเพื่อให้มีคนมาคุยอะคะ จริงๆก็ขี้เกียจจะคุยเหลือเกินแต่ก็ต้องทำ เราอยากเป็นแบบเพื่อนมั้งที่คุยกับคนอื่นก่อนได้ไม่ต้องรอทัก มันทำให้เรารู้สึกไม่สนิทกับเพื่อนเลยคะ อยากร้องไห้บางครั้งี่ไม่เป็นตัวของตัวเอง

แต่ก็ต้องฝืนอดทนคะ อยากจบมอปลายสักที เบื่อชีวิตมปลาย ทำไมไม่เคยเหมือนจะมีเพื่อนจริงๆสักทีนะ เวลาเพื่อนไปไหนเพื่อนก็ไม่ค่อยชวนอะคะะ เราพยายามทำทุกอย่างให้เพื่อนชอบเพื่อนก็ชอบแต่เราอึดอัดคะิใครเคยเป็นแบบนี่บ้าง
ชีวิตม.ปลายของคุณเป็นอย่างไรกัน ?