คือ เราย้ายมาอยู่กับรูมเมทได้ประมาณสามสี่เดือนแล้ว มีปัญหาที่ค่อนข้างหนักใจพอสมควรเลยตอนนี้คือ...
1. เมทเราเป็นคนนอนกรน
แต่ตอนที่ย้ายมาอยู่ใหม่ๆ ก็ไม่เป็นปัญหาเท่าไหร่หรอกค่ะ เพราะนางก็ไม่ได้กรนมากมาย มีกรนเป็นจังหวะๆ เบาๆ น่ารักๆ บ้างก็ไม่กรนเลย เราก็พอนอนได้ค่ะ แต่ระยะหลังๆ มานี่ จะเป็นเพราะ กิจกรรมที่มากไป จนทำให้ร่างกายนางอ่อนล้ารึเปล่า เพราะ เวลานางนอน นางกรนแบบ...สนั่นหวั่นไหวมากค่ะ กรนจนเราถึงกับนอนไม่ได้เลย กรนแบบบานประตูกระเพื่อม ถ้าเอาเครื่องตรวจจับแผ่นดินไหวมาตรวจคงได้หลายริกเตอร์เลยทีเดียว.. เราเองไม่รู้จะบอกยังไงถึงจะเป็นการถนอมน้ำใจมากที่สุด เพราะคนเรานอนกรน เค้าคงไม่รู้ตัวกัน ไม่ได้ตั้งใจจะกรนเสียงดังรบกวนชาวบ้านหรอกมั้ง...
2. การใช้เสียง
นางฟังเพลงเสียงดังมากกกกค่ะ คือ นางก็เสียบหูฟังน่ะแหละ แต่เป็นคนที่ฟังเสียงดังมากกกกกกกกกกกก มากกกกกกกกกกกกกกกถึงมากกกกกที่สุด มันไม่ได้แค่ดังแบบลอดออกมาจากหูฟังเป็นทำนอง แต่มันออกมาเป็นคำร้อง ไม่ต่างจากเปิดผ่านลำโพงเฉยๆเลย ฟังจนเราเต้นตาม ร้องตามได้เลยนะ (ยังแอบสงสัย เรานอนห่างนางเป็นเมตรขนาดนี้ ยังได้ยินเลย นางรับเสียงโดยตรง แก้วหูไม่ระเบิดรึไร?) มีครั้งหนึ่งเราหลับไปแล้ว นางเข้าห้องมาทีหลังก็เปิดเพลงผ่านลำโพงเสียงดัง นั่งรีดผ้าไปด้วยตอนเที่ยงคืน! แล้วก็ชอบคุยโทรศัพท์เสียงดัง (เหมือนจงใจแกล้งเลยวะ! )
3. เรื่องสุดท้ายคือ เรื่องความสะอาด
ตอนย้ายมาอยู่กับเมทใหม่ นางก็ออกตัวเลยว่า "เราไม่ใช่คนสะอาด เนี้ยบอะไรนะ" เราก็ อ๋อ อื้มมม ไม่เป็นไร (แต่อย่ามาทำซกมกในอาณาเขตที่กรูว์อยู่ละกัน!) แต่คำพูดที่บอกว่า "เราไม่ใช่คนสะอาด เนี้ยบอะไรนะ" คือนางหมายความตามที่พูดจริงๆ นั่นแหละค่ะ T^T ในเรื่องของส่วนตัว นางจะแต่งตัวเนี้ยบมาก ฉีดน้ำหอม ผ้าต้องเรียบ ร้องเท้าต้องสะอาด หัวจรดเท้าต้องดูดี มุมที่พักก็ดูสะอาดนะ แต่ส่วนรวมคือ... นางไม่แตะเลยค่ะ แม้แต่ห้องส้วมที่ใช้ร่วมกัน นางไม่เคยล้างเลย แม้แต่อ่างล้างหน้าเล็กๆ นางก็ไม่เคยจะแตะ! ตอนแรกที่เราย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ๆ ห้องน้ำก็โครตสกปรกเลย ไม่ต่างจากห้องน้ำปั๊ม เราก็ไม่ว่าอะไร จะอยู่ทำตัวให้เค้ารักก็ต้องช่วยเค้าดูแลห้องหน่อย คิดว่าเมทคนเก่าก็คงไม่ช่วยดูแลเลย ห้องน้ำถึงได้สกปรกขนาดนี้ ตอนมาอยู่ใหม่ๆ นางเห็นเราล้างห้องน้ำคนเดียว ก็คงเกรงใจ นางเลยทำบ้างเป็นบางคราว แต่ระยะหลังๆ นี่คงติดนิสัยขี้เกียจแบบเดิม เลยเลิกค่ะ นางเททุกอย่าง เอาแต่ตัวเอง แต่งตัวดีๆ ออกห้องอย่างเดียว คือ ถ้านางจะไม่ช่วยเราทำความสะอาดห้องน้ำบ้าง ก็ไม่ไรหรอกนะ แต่กรุณาอย่างสร้างความสกปรกซกมกไปมากกว่านี้เลย! เพราะบางครั้งเราไม่อยู่หอ กลับบ้านบ้าง กลับมาอีกที คือเจอ ขรี้ตกตะกอนในชักโครก คือแร?! O_o ซึ่งก็คาดว่า นางคงจะรีบมาก จนกดชักโครกแล้วปล่อยแบบลวกๆ ท่อมันถึงสูบขี้ลงไม่หมดแบบนี้ -_-'' มีครั้งหนึ่งเราเคยคิดจะแก้เผ็ดนางโดยการ ไม่ทำความสะอาดห้องน้ำเลย อยากลองใจนาง ว่า นางจะทำมั้ย สุดท้ายนางก็ไม่ทำค่ะ นางทนอยู่กับชักโครกที่มีคราบขี้แห้งๆ เกาะ และผนังเชื้อราเกาะได้! เราก็จำเป็นต้องล้างอีกนั่นแหละค่ะ เฮ้อ! ยอมนางจีจี
เรื่องทั้งหมดที่เล่ามาเราแค่อยากจะขอคำปรึกษาเพื่อนๆ น่ะค่ะ ว่าเราควรทำยังไงดี ทุกวันนี้อยู่เหมือนเป็นคนใช้คนหนึ่งของนางเลยอะ นอนก็ไม่สุข ลุกก็โอย นั่งก็โอย ปัญหาที่เราคุยกับนางยากที่สุดคือ เรื่องใช้เสียง เรื่องนอนกรนของนางนี่แหละค่ะ เพราะมันเป็นธรรมชาติของร่างกาย มันบังคับไม่ได้ แต่ทุกวันนี้เรากลับโดนธรรมชาติทำร้ายทุกวันๆ -_-'' อีกทั้งช่วงนี้กิจกรรมรับน้องก็เยอะ เราไปรับน้องมาก็เหนื่อยเหมือนกัน กลับมาห้อง เห็นสิ่งที่ไม่เจริญหูไม่เจริญตา ตกดึก ยังต้องมาทนฟังเสียงกรนสนั่นหวั่นไหว และตื่นสาย ขี้ไม่ทัน ข้าวไม่ได้กินอีก โอ้ยยย สารพัด! แล้วนางก็ไม่เดือดร้อนหรอกค่ะ กินอิ่มนอนอุ่นหุ่นไม่เกี่ยว นางมีรถส่วนตัวของนาง ต่อให้สายกว่านี้นางก็ยังมีรถให้แว๊นไปคณะได้ ไม่เหมือนเรา ต้องโบกรถไปเอง แล้วถ้าต้องมาตื่นสายเพราะไม่ได้นอน ด้วยเสียงกรนของนาง หรือ เสียงเพลงที่นางเปิดดังจนทะลุแก้วหูอีก เอิ่มมมมม เราคิดว่า สักวันเราคงปรี้ดแตกจนเอาขี้แปดผนังห้องประชดนางก็เป็นได้... จะบอกตรงๆ ว่า "เฮ้ย เธอนอนกรนเสียงดังมาก เรานอนไม่ได้เลยอะ" มันก็จะทำร้ายจิตใจกันเกินไปรึเปล่าน้อออ เพื่อนๆ ว่าเราควรทำไงดีคะ?
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปล. เมทเราเป็นทอมค่ะ แล้วก็ไม่สนิทกันด้วย คงคุยยากซักหน่อย เพราะนางเคยออกตัวก่อนแล้วว่า "เราไม่อยากสนิทกับใครเพราะความสนิททำให้คนไม่เกรงใจกัน ถถถ หร่าาาาาาาา นี่ขนาดไม่สนิทกัน เมิงยังรบกวนกรุได้ขนาดนี้เลอ ไปที่ชอบๆ เทอะ
ถ้าคุณต้องอยู่ร่วมห้องกับคนแบบนี้ คุณจะทำยังไงคะ?
1. เมทเราเป็นคนนอนกรน
แต่ตอนที่ย้ายมาอยู่ใหม่ๆ ก็ไม่เป็นปัญหาเท่าไหร่หรอกค่ะ เพราะนางก็ไม่ได้กรนมากมาย มีกรนเป็นจังหวะๆ เบาๆ น่ารักๆ บ้างก็ไม่กรนเลย เราก็พอนอนได้ค่ะ แต่ระยะหลังๆ มานี่ จะเป็นเพราะ กิจกรรมที่มากไป จนทำให้ร่างกายนางอ่อนล้ารึเปล่า เพราะ เวลานางนอน นางกรนแบบ...สนั่นหวั่นไหวมากค่ะ กรนจนเราถึงกับนอนไม่ได้เลย กรนแบบบานประตูกระเพื่อม ถ้าเอาเครื่องตรวจจับแผ่นดินไหวมาตรวจคงได้หลายริกเตอร์เลยทีเดียว.. เราเองไม่รู้จะบอกยังไงถึงจะเป็นการถนอมน้ำใจมากที่สุด เพราะคนเรานอนกรน เค้าคงไม่รู้ตัวกัน ไม่ได้ตั้งใจจะกรนเสียงดังรบกวนชาวบ้านหรอกมั้ง...
2. การใช้เสียง
นางฟังเพลงเสียงดังมากกกกค่ะ คือ นางก็เสียบหูฟังน่ะแหละ แต่เป็นคนที่ฟังเสียงดังมากกกกกกกกกกกก มากกกกกกกกกกกกกกกถึงมากกกกกที่สุด มันไม่ได้แค่ดังแบบลอดออกมาจากหูฟังเป็นทำนอง แต่มันออกมาเป็นคำร้อง ไม่ต่างจากเปิดผ่านลำโพงเฉยๆเลย ฟังจนเราเต้นตาม ร้องตามได้เลยนะ (ยังแอบสงสัย เรานอนห่างนางเป็นเมตรขนาดนี้ ยังได้ยินเลย นางรับเสียงโดยตรง แก้วหูไม่ระเบิดรึไร?) มีครั้งหนึ่งเราหลับไปแล้ว นางเข้าห้องมาทีหลังก็เปิดเพลงผ่านลำโพงเสียงดัง นั่งรีดผ้าไปด้วยตอนเที่ยงคืน! แล้วก็ชอบคุยโทรศัพท์เสียงดัง (เหมือนจงใจแกล้งเลยวะ! )
3. เรื่องสุดท้ายคือ เรื่องความสะอาด
ตอนย้ายมาอยู่กับเมทใหม่ นางก็ออกตัวเลยว่า "เราไม่ใช่คนสะอาด เนี้ยบอะไรนะ" เราก็ อ๋อ อื้มมม ไม่เป็นไร (แต่อย่ามาทำซกมกในอาณาเขตที่กรูว์อยู่ละกัน!) แต่คำพูดที่บอกว่า "เราไม่ใช่คนสะอาด เนี้ยบอะไรนะ" คือนางหมายความตามที่พูดจริงๆ นั่นแหละค่ะ T^T ในเรื่องของส่วนตัว นางจะแต่งตัวเนี้ยบมาก ฉีดน้ำหอม ผ้าต้องเรียบ ร้องเท้าต้องสะอาด หัวจรดเท้าต้องดูดี มุมที่พักก็ดูสะอาดนะ แต่ส่วนรวมคือ... นางไม่แตะเลยค่ะ แม้แต่ห้องส้วมที่ใช้ร่วมกัน นางไม่เคยล้างเลย แม้แต่อ่างล้างหน้าเล็กๆ นางก็ไม่เคยจะแตะ! ตอนแรกที่เราย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ๆ ห้องน้ำก็โครตสกปรกเลย ไม่ต่างจากห้องน้ำปั๊ม เราก็ไม่ว่าอะไร จะอยู่ทำตัวให้เค้ารักก็ต้องช่วยเค้าดูแลห้องหน่อย คิดว่าเมทคนเก่าก็คงไม่ช่วยดูแลเลย ห้องน้ำถึงได้สกปรกขนาดนี้ ตอนมาอยู่ใหม่ๆ นางเห็นเราล้างห้องน้ำคนเดียว ก็คงเกรงใจ นางเลยทำบ้างเป็นบางคราว แต่ระยะหลังๆ นี่คงติดนิสัยขี้เกียจแบบเดิม เลยเลิกค่ะ นางเททุกอย่าง เอาแต่ตัวเอง แต่งตัวดีๆ ออกห้องอย่างเดียว คือ ถ้านางจะไม่ช่วยเราทำความสะอาดห้องน้ำบ้าง ก็ไม่ไรหรอกนะ แต่กรุณาอย่างสร้างความสกปรกซกมกไปมากกว่านี้เลย! เพราะบางครั้งเราไม่อยู่หอ กลับบ้านบ้าง กลับมาอีกที คือเจอ ขรี้ตกตะกอนในชักโครก คือแร?! O_o ซึ่งก็คาดว่า นางคงจะรีบมาก จนกดชักโครกแล้วปล่อยแบบลวกๆ ท่อมันถึงสูบขี้ลงไม่หมดแบบนี้ -_-'' มีครั้งหนึ่งเราเคยคิดจะแก้เผ็ดนางโดยการ ไม่ทำความสะอาดห้องน้ำเลย อยากลองใจนาง ว่า นางจะทำมั้ย สุดท้ายนางก็ไม่ทำค่ะ นางทนอยู่กับชักโครกที่มีคราบขี้แห้งๆ เกาะ และผนังเชื้อราเกาะได้! เราก็จำเป็นต้องล้างอีกนั่นแหละค่ะ เฮ้อ! ยอมนางจีจี
เรื่องทั้งหมดที่เล่ามาเราแค่อยากจะขอคำปรึกษาเพื่อนๆ น่ะค่ะ ว่าเราควรทำยังไงดี ทุกวันนี้อยู่เหมือนเป็นคนใช้คนหนึ่งของนางเลยอะ นอนก็ไม่สุข ลุกก็โอย นั่งก็โอย ปัญหาที่เราคุยกับนางยากที่สุดคือ เรื่องใช้เสียง เรื่องนอนกรนของนางนี่แหละค่ะ เพราะมันเป็นธรรมชาติของร่างกาย มันบังคับไม่ได้ แต่ทุกวันนี้เรากลับโดนธรรมชาติทำร้ายทุกวันๆ -_-'' อีกทั้งช่วงนี้กิจกรรมรับน้องก็เยอะ เราไปรับน้องมาก็เหนื่อยเหมือนกัน กลับมาห้อง เห็นสิ่งที่ไม่เจริญหูไม่เจริญตา ตกดึก ยังต้องมาทนฟังเสียงกรนสนั่นหวั่นไหว และตื่นสาย ขี้ไม่ทัน ข้าวไม่ได้กินอีก โอ้ยยย สารพัด! แล้วนางก็ไม่เดือดร้อนหรอกค่ะ กินอิ่มนอนอุ่นหุ่นไม่เกี่ยว นางมีรถส่วนตัวของนาง ต่อให้สายกว่านี้นางก็ยังมีรถให้แว๊นไปคณะได้ ไม่เหมือนเรา ต้องโบกรถไปเอง แล้วถ้าต้องมาตื่นสายเพราะไม่ได้นอน ด้วยเสียงกรนของนาง หรือ เสียงเพลงที่นางเปิดดังจนทะลุแก้วหูอีก เอิ่มมมมม เราคิดว่า สักวันเราคงปรี้ดแตกจนเอาขี้แปดผนังห้องประชดนางก็เป็นได้... จะบอกตรงๆ ว่า "เฮ้ย เธอนอนกรนเสียงดังมาก เรานอนไม่ได้เลยอะ" มันก็จะทำร้ายจิตใจกันเกินไปรึเปล่าน้อออ เพื่อนๆ ว่าเราควรทำไงดีคะ?
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้