สรุปก็เป็นไปตามที่หลายคนคาดเดาในตอนที่แล้ว และ sub eng มาแล้ว ฉะนั้นเลยขอล้างไพ่แปลใหม่หมด ให้ตรงตาม sub นะครับ
อิซึกิเป็นคนตั้งเกมเตรียมบุก วางแผนจะจ่ายให้คางามิ แต่โดนบังทางด้วยทั้งอาคาชิและมายุซึมิ แล้วพอดีฮิวงะขอบอล เลยส่งให้ โดยมีเรโอตั้งป้อมป้องกันการยิงสามแต้มอยู่ ในใจเรโอคิดไว้ว่า ถ้าไม่บล็อก ปล่อยให้ยิงไปเซย์รินก็ยังตามอยู่ แถมราคุซันก็ยังเป็นฝ่ายครองบอล เรโอไม่ได้มองโลกในแง่ร้าย แต่เขาวางแผนที่สมบูรณ์ที่สุดแล้วสำหรับทีม
แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เรโอที่ตั้งรับอยู่ เห็นว่าบอลที่ฮิวงะได้รับ อยู่ในรูปแบบที่ดีมาก รวมทั้งฟอร์ม(ท่าทางในการเตรียมยิง)ของฮิวงะก็เพอร์เฟกต์ ในระดับที่ตัวยิงทุกคนต้องรู้สึกได้ โดยมีภาพพวกตัวยิงทีมอื่น ที่มาดูแมตช์นี้ประกอบความน่าเชื่อถือ เรโอจึง
เหมือนโดนคำสั่งอัตโนมัติเกิดปฏิกิริยาตอบสนอง แล้วพุ่งเข้าบล็อกไปตามสัญชาติญาณทันที (เพื่อออออออออออ)
ส่วนฮิวงะ ที่เห็นการเข้ามาแบบผิดปกติของเรโอ เลยตัดสินใจจะทำอย่างนึง นั่นคือการใส่จังหวะหลอกก่อนยิงสามแต้มไป ส่วนเรโอ ที่โดนหลอกดึงจังหวะ เลยกลายเป็นการฟาวล์ไป
ส่วนลูกบาสที่ฮิวงะยิงไปก็มีลุ้นเล็กน้อย แต่ก็ลง ทำให้ได้ 3 แต้มตามมาเป็น 104-105 แถมยังได้อีก 1 จุดโทษ ในเวลาที่เหลือเพียง 3.2 วินาที ทางเรโอที่ดวงตาเห็นธรรมว่า ไม่น่าไปบล็อกเล้ยยยย ก็ได้ขอโทษขอโพยลูกทีม แต่กัปตันร่างใจดีของเรา ก็บอกว่าไม่ต้องขอโทษ แต่ไปลุยกับการ rebound ครั้งสุดท้ายดีกว่า
ราคุซัน และ เซย์ริน ต่างเข้าใจตรงกัน ว่าสถานการณ์ที่ต้องหวังชนะแบบนี้ ยิง 1 โทษ 1 แต้มไม่พอ ต้องยิงให้ไม่ลงห่วง และผู้เล่นต้องแข่งกัน rebound เพื่อช่วงชิงจังหวะทำ 2 แต้ม (หรือ 3) เท่านั้น คิโยชิก็อาสารับหน้าที่ rebound ให้ และบอกให้ทุกคนสนุกเต็มที่กับเพลย์สุดท้าย
จากนั้นทุกคนก็เข้าสู่เพลย์สุดท้าย โดยฮิวงะเป็นคนยิง คำว่าเพลย์สุดท้ายของคิโยชิ ไม่ใช่เพลย์สุดของเกมเท่านั้น แต่มันเป็นเพลย์สุดท้ายของคิโยชิกับเซย์รินด้วย เลยมีย้อนอดีตของคิโยชินิดหน่อย
จบตอนนี้ด้วยการกระโดดโผเข้าไปหาลูกบอลของคิโยชิ ในหมู่พวกตัวสูงของราคุซัน
เพลย์สุดท้ายจริง ๆ ไม่น่าจะเกินสองตอนคงจบศึกนี้แล้ว มาลองเดากันว่าวิธีการบุกจะพลิกไปมายังไง และใครจะเป็นคนยิง"ลูกสุดท้าย"ครับ
[Spoil] Kuroko no Basket 273 การบุกที่ต้องลุ้นกันไปจนเฮือกสุดท้าย
อิซึกิเป็นคนตั้งเกมเตรียมบุก วางแผนจะจ่ายให้คางามิ แต่โดนบังทางด้วยทั้งอาคาชิและมายุซึมิ แล้วพอดีฮิวงะขอบอล เลยส่งให้ โดยมีเรโอตั้งป้อมป้องกันการยิงสามแต้มอยู่ ในใจเรโอคิดไว้ว่า ถ้าไม่บล็อก ปล่อยให้ยิงไปเซย์รินก็ยังตามอยู่ แถมราคุซันก็ยังเป็นฝ่ายครองบอล เรโอไม่ได้มองโลกในแง่ร้าย แต่เขาวางแผนที่สมบูรณ์ที่สุดแล้วสำหรับทีม
แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เรโอที่ตั้งรับอยู่ เห็นว่าบอลที่ฮิวงะได้รับ อยู่ในรูปแบบที่ดีมาก รวมทั้งฟอร์ม(ท่าทางในการเตรียมยิง)ของฮิวงะก็เพอร์เฟกต์ ในระดับที่ตัวยิงทุกคนต้องรู้สึกได้ โดยมีภาพพวกตัวยิงทีมอื่น ที่มาดูแมตช์นี้ประกอบความน่าเชื่อถือ เรโอจึง
เหมือนโดนคำสั่งอัตโนมัติเกิดปฏิกิริยาตอบสนอง แล้วพุ่งเข้าบล็อกไปตามสัญชาติญาณทันที (เพื่อออออออออออ)ส่วนฮิวงะ ที่เห็นการเข้ามาแบบผิดปกติของเรโอ เลยตัดสินใจจะทำอย่างนึง นั่นคือการใส่จังหวะหลอกก่อนยิงสามแต้มไป ส่วนเรโอ ที่โดนหลอกดึงจังหวะ เลยกลายเป็นการฟาวล์ไป
ส่วนลูกบาสที่ฮิวงะยิงไปก็มีลุ้นเล็กน้อย แต่ก็ลง ทำให้ได้ 3 แต้มตามมาเป็น 104-105 แถมยังได้อีก 1 จุดโทษ ในเวลาที่เหลือเพียง 3.2 วินาที ทางเรโอที่ดวงตาเห็นธรรมว่า ไม่น่าไปบล็อกเล้ยยยย ก็ได้ขอโทษขอโพยลูกทีม แต่กัปตันร่างใจดีของเรา ก็บอกว่าไม่ต้องขอโทษ แต่ไปลุยกับการ rebound ครั้งสุดท้ายดีกว่า
ราคุซัน และ เซย์ริน ต่างเข้าใจตรงกัน ว่าสถานการณ์ที่ต้องหวังชนะแบบนี้ ยิง 1 โทษ 1 แต้มไม่พอ ต้องยิงให้ไม่ลงห่วง และผู้เล่นต้องแข่งกัน rebound เพื่อช่วงชิงจังหวะทำ 2 แต้ม (หรือ 3) เท่านั้น คิโยชิก็อาสารับหน้าที่ rebound ให้ และบอกให้ทุกคนสนุกเต็มที่กับเพลย์สุดท้าย
จากนั้นทุกคนก็เข้าสู่เพลย์สุดท้าย โดยฮิวงะเป็นคนยิง คำว่าเพลย์สุดท้ายของคิโยชิ ไม่ใช่เพลย์สุดของเกมเท่านั้น แต่มันเป็นเพลย์สุดท้ายของคิโยชิกับเซย์รินด้วย เลยมีย้อนอดีตของคิโยชินิดหน่อย
จบตอนนี้ด้วยการกระโดดโผเข้าไปหาลูกบอลของคิโยชิ ในหมู่พวกตัวสูงของราคุซัน
เพลย์สุดท้ายจริง ๆ ไม่น่าจะเกินสองตอนคงจบศึกนี้แล้ว มาลองเดากันว่าวิธีการบุกจะพลิกไปมายังไง และใครจะเป็นคนยิง"ลูกสุดท้าย"ครับ