สวัสดีคับ ผมมีคำถามอัดอั้นมาเกือบครึ่งปีครับ ชีวิตผมผ่านอะไรมาหลายอย่าง ตอนนี้ผมอายุ 25 จบโทบริหาร จบตรีวิศวะเคมี...
ผมถูกบอกเลิก ถอนหมั้น ตกงานแบบไม่ทันตั้งตัว ตอนนี้ผมกำลังหางานใหม่อยู่ แต่สิ่งที่ผมกำลังจะเล่าต่อจากนี้ ที่ทำให้ชีวิตเปลี่ยน คือ ผู้หญิงคนนึงครับ ผมตกงาน ผมถูกตราหน้า จากเธอ ผมไม่รู้ว่าผมต้องทำยังไงดีตอนนี้ ผมจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังนะคับ เพื่อนๆช่วยตอบผมทีนะ...
ว่าผมจะทำยังไงต่อไปกับชีวิตดี ผมตื่นมาทุกวันทรมานมากครับ
ย้อนไป4ปีที่แล้วผมเพิ่งจบป.ตรี มีงานรอตั้งแต่ปี3ผมได้ทุนครับ
จบมาก็มาเป็นวิศวะกรที่บริษัทิแห่งนั้นครับ ระหว่างเรียนช่วงปี3-4ผมมีโอกาสรู้จักสาวคนนึงจากรุ่นพี่ครับ เธอเป็นสถาปนิกครับ เธอหน้าตาพอประมาณ แต่ไม่เคยมีแฟนเลยครับ เธอแก่กว่าผม5ปีได้ ผมเลยต้องเรียกเธอว่า "พี่อร"
ครับ...ครั้งแรกเรารู้จักกันเพราะรุ่นพี่ผมเป็นคนแนะนำให้ชวนเธอไปลอยกระทง ผมไม่รู้ว่าเค้าเป็นคนยังไง แต่รุ่นพี่ผมบอกว่า "เฮ้ย เพื่อนพี่เป็นคนดีนะเว้ย ชวนมันไปลอยกระทงดิ" ผมก็ชวนครับ ระหว่างนั้นก็เริ่มรู้จักกัน คุยกัน และวันนั้นก็แลกเบอกันครับ
เราจึงคุยกันมาเรื่อยๆ เฉพาะทางเฟสครับ ผมยังไม่กล้าโทรไปและลุ้นว่าพี่เค้าจะโทรหาผมไหม ผมไม่กล้าโทรคับพี่เค้าแก่กว่าผมมาก
ผมตัดสินใจจะไม่สนใจพี่เค้าแล้วครับ บอกกับตัวเองหน้าคอมเลยว่า มันเด็กจบใหม่ หุ่นก็ไม่ดีเหมือนเดิม(ปี4ผมอ้วน)ใครจะมาสนใจวะ พอๆจบๆ กำลังจะบล๊อคพี่เค้าในเฟส จู่ๆ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นครับพี่อรโทรมา ถามว่า "เป็นไงบ้าง สบายดีไหม...บลา บลา บลา"
ก็คุยกันยาวเลยครับ จนพี่อรบอกว่า "วันอาทิตย์ไปทานข้าวกันไหม เด๋วพี่ไปรับ" ผมก็ตกลงครับ
จากนั้นผมก็ทำงานเป็นวิศวะกรที่บริษัทไปเช้า-เย็นกลับหอ แบบนี้ทุกวันครับ ก็เนาะผมเพิ่งจบเงินก็ยังไม่มี จะมีตังซื้อรถได้ไง พี่เค้าก็เลยต้องมารับครับ ให้ผมไปเจอเค้าเค้าก็ไม่ยอมบอกว่า "กลับดึกอันตราย เด๋วพี่ไปส่งเอง"
หลังจากนั้น เราก็ไปเดินห้าง ดูหนัง เจอกันอาทิตย์ละครั้งครับ เป็นอยู่แบบนี้ 8 เดือนได้ (ยังไม่ได้เป็นแฟนนะคับ เต็มที่ก็หอมแก้มกับจับมือครับ555) แต่ผมก็เริ่มรักเธอแล้วครับ
จนวันหนึ่ง เธอก็ขอผมเป็นแฟนครับ เธอบอกว่าผมเป็นคนดีอยู่กับผมแล้วมีความสุข คุยสนุกเอาใจใส่เธอดี ผมเองก็รู้สึกดีครับ
เลยตกลงเป็นแฟนพี่เค้าไป^_____^ (ขอเป็นแฟนวันเกิดผมด้วยนะ จำแม่นเลยครับ)
ผมมีความสุขมากครับ ระหว่างนั้นเราก็คบกันมาเรื่อยๆ
ผมพาพี่เค้ามารู้จักกับที่บ้าน พ่อ-แม่ผมโอเคเลยครับ บอกว่าเธอเป็นคนเรียบร้อย คงดูแลลูกเราได้ (555ผมเป็นลูกคนเล็กครับ หัวอ่อน พ่อแม่เลยหวงหน่อย)
พี่เค้าก็พาผมไปรู้จักที่บ้านเช่นกันครับ...
บ้านพี่เค้ามีด้วยกัน4คน พ่อ แม่ พี่ชาย และพี่อรครับ บ้านพี่อรรับเหมาก่อสร้างและเปิดบริษัทิตกแต่งภายในครับ พี่เค้าเป็นสถาปนิกก็หัวหอกที่บ้านเลยครับ พี่อรทำงานกับป๊าเค้าทุกวัน (ผมเคารพและนับถือป๊ามากเลยครับ แก่เเล้วยังทำงานตลอดเลยครับ:อายุ74) เพราะแม่พี่อรป่วยครับเป็นมะเร็งปอด นอนให้ออกซิเจนอยู่ที่บ้าน มีเก้าอี้ใส่อึ/ใส่ฉี่อยู่ข้างเตียง พอเดินได้ และนอนอยู่ในห้องรับแขกครับ
ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมไม่เคยรักเกียจแม่พี่อรเลย เช็ดตัว แทอึ/ฉี่ แล้วหาหนังสือการ์ตูน ซีดีธรรมะ มาอ่านให้แม่พี่อรฟังทุกสัปดาห์แม่พี่อรก็รักผมนะครับ เราเป็นอย่างนี้ตลอด3เดือนครับ ชีวิตผมมีความสุขมากจนวันนึง พี่อรมาคุยกับผมครับ
"แม่อยากให้พี่แต่งงาน เพราะแม่ไม่รู้จะอยู่ได้อีกนานมั้ย พี่ชายพี่ก็พึ่งพาอะไรไม่ได้เลย ป๊าเองก็อยากได้คนมาสืบทอดกิจการ เก่งๆอย่างท๊อปน่าจะทำได้ดี"
ตอนนั้นผมหัวใจพองโตเลยครับ อายุ 23 มีสาวมาคุยเรื่องแต่งงานแถมจะให้สืบทอดกิจการด้วย คิดในใจว่าเราจะทำไงดีวะ ไอ้งานก็พอทำได้ แต่สินสอดจะหาจากไหนวะ (เริ่มเครียด=_=)
เราเลยตกลงกันครับ...ผมมีเงินเก็บพอแค่จัดงาน
(ประมาณหนึ่งแสน เงินเก็บตลอดหนึ่งปีที่ทำงานกับช่วงเรียนมหาลัยนิดๆหน่อยๆของผมครับ กับ บ้านผมที่พ่อแม่ปลูกให้ที่ตจวอีก1หลัง)
แต่ด้วยพี่อรกลัวเสียหน้าเธอเลยบอกว่า ผมมีเท่าไหร่จ่ายเท่านั้น
แหวน/เงินสด/ทอง ทางบ้านเธอจะหามาวางในวันหมั้นแล้วค่อยคืนทีหลัง
ผมก็ได้หมั้นกับเธอคับ...
เงินหนึ่งแสนของผมหมดไปกับการจัดงาน แต่เงิน2ล้านค่าสินสอด (ซึ่งไม่ใช่เงินผม ป๊าให้มา1ล้านสำหรับใช้สร้างครอบครัวครับ)
ส่วนทองคำแท่งอีก10บาทพี่อรให้ผมเก็บไว้เธอกลัวทำหาย ผมเลยกลับบ้านตจว เอาไปใส่เซฟเก็บไว้ให้เธออย่างดีที่ธนาคารครับ
แล้วผมก็ตัดสินใจลาออกจากงาน มาช่วยกิจการที่บ้านของเธอครับ ผมก็ทำเอกสารทุกอย่าง วางระบบ จัดประชุม ทุกวันผมก็จะดูแลป๊า (พ่อของเธอ) โดยการจัดข้าวเช้า/กลางวัน เตรียมยาให้ พาไปหาหมอ ตลอดเวลาที่ผมได้อยู่ออฟฟิตกับเธอครับ เธองานยุ่งมาก ขับรถออกไปดูงาน คุยกับลูกค้า ผมก็อยู่ออฟฟิตจัดการเอกสาร ติดต่อประสานงาน โทรรับเช็ค เก็บเงินไปครับ เพราะผมยังขับรถไม่เป็น
ชีวิตก็ปกติดีครับ ตลอดเกือบหนึ่งปีผมไม่เคยมีอะไรกับพี่อรเลยครับ
เพราะผมคิดว่าเรายังไม่ได้แต่งงานกัน มันไม่เหมาะสม
แต่ผมไม่รู้ว่าลึกๆแล้วเธอตเองการครับ ผมแอบเปิดโน๊ตบุคเธอ เจอหนังโป๊เยอะมาก (จนผมตกใจ) เลยแอบคิดว่า เธอสวยนะถ้าเธอไม่มีสิว เธอสิวเยอะมากบนหน้าครับ เพราะเหตุนี้รึป่าวเธอถึงไม่เคยมีแฟน/หรือเพราะเรื่องอะไรลับๆรึป่าว ผมไม่กล้าคิดครับก็ปล่อยเวลาผ่านไปปกติ ผมก็ไปทำงานกับเธอและป๊าทุกวัน
จนผมเปิดเฟสบุคใหม่อีก1อันครับ เพราะอยากแยกกับคนที่ทำงาน ไม่อยากให้เสียงานน่ะครับ เวลาผมเครียดๆ หรืออยากเล่นเกมผมจะได้มาเล่นเฟสอันนี้ได้
แล้วผมก็ได้รู้จักพี่คนนึงครับ ชื่อพี่ปิง ครับ
พี่ปิงเป็นผู้ชายครับ (อย่าเพิ่งคิดว่าผมเป็นเกย์นะ อ่านต่อดีกว่าครับ)
นิสัยดีมากกกกก คุยดี และให้คำแนะนำผมต่างๆนาๆ เวลาผมเครียดจากงาน หรือ จากที่เรียน (อ่อ ลืมบอกไปครับ ผมเรียนโทไปทำงานไปตั้งแต่ทำงานที่แรกก่อนรู้จักพี่อรแล้วครับ เรียนโทบริหารตอนเย็ยครับ) เพราะพี่ปิงเป็นเซลขายเครื่องมือแพทย์ด้วยมั้งครับเลยทำให้พี่เค้าคุยเก่ง
จนพี่ปิงกับผมนัดเจอกันครับ...ก็เจอกันตามประสาผู้ชายครับ วันรั้นพี่ปิงมารับผมที่คอนโด (ผมมีคอนโดของพี่สาว และ ไปอาศัยบ้านพี่อรอยู่บ้างในวันที่ต้องดูแลแม่พี่อรครับ) แล้วเราก็ไปทานกาแฟกันครับ
ยิ่งคุย ยิ่งรู้จักกับพี่ปิงผมก็ยิ่งสบายใจคับ มีอะไรก็ปรึกษากันตลอด จนเราสนิทกันมาก ผมเลยแนะนำให้พี่อรรู้จักพี่ปิงครับ เธอจะได้สบายใจ
จากนั้นพี่ปิง ก็มาหาผมที่บ้านพี่อรบ่อยขึ้นครับ (เพราะบ้านพี่ปิง อยู่ย่านเดียวกับบ้านพี่อรครับ) มาทานข้าวกับผมบ้าง มาคุยที่บ้านบ้าง (ระหว่างที่พี่ปิงมา พี่อรไม่ค่อยอยู่บ้านครับ เธอไปทำงานตลอดเลย)
ผมก็เกรงใจที่บ้านพี่อรนะ แต่ช่วยดูแลที่บ้านเค้าอยู่จะออกไปก็ใช่ที่ อีกอย่างเราบริสุทธิใจ ไม่ได้คิดอะไร คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง...
จนวันนึงครับ เกิดเรื่องฉุกเฉินพี่ปิงลืมกุญแจ เข้าห้องไม่ได้ เลยโทรหาผมขอมานอนด้วย วันนั้นผมอยู่บ้านพี่อร ไปนอนเฝ้าแม่เค้า ผมเลยบอกพี่อรว่าพี่ปิงมีเหตุฉุกเฉินให้มานอนนี่ได้ไหม?
พี่อรก็อนุญาตครับ พี่ปิงเลยมานอน ผมเกรงว้า พี่อรจะอึดอัด เลยบอกพี่อรว่า "ไปนอนกับป๊าก็ได้ เด๋วผมนอนกับพี่ปิงที่นี่เอง"
----------> ผมไปอาบน้ำก่อนนะครับ วันนี้มีนัดสัมภาษณ์งาน เด๋วจะกลับมาเล่าให้ฟังต่อ เรื่องมันยาวครับ ทนๆอ่านกันหน่อยนะครับ
คิดว่าช่วยผมละกันนะ.
เอาไงต่อไปกับชีวิตดี???
ผมถูกบอกเลิก ถอนหมั้น ตกงานแบบไม่ทันตั้งตัว ตอนนี้ผมกำลังหางานใหม่อยู่ แต่สิ่งที่ผมกำลังจะเล่าต่อจากนี้ ที่ทำให้ชีวิตเปลี่ยน คือ ผู้หญิงคนนึงครับ ผมตกงาน ผมถูกตราหน้า จากเธอ ผมไม่รู้ว่าผมต้องทำยังไงดีตอนนี้ ผมจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังนะคับ เพื่อนๆช่วยตอบผมทีนะ...
ว่าผมจะทำยังไงต่อไปกับชีวิตดี ผมตื่นมาทุกวันทรมานมากครับ
ย้อนไป4ปีที่แล้วผมเพิ่งจบป.ตรี มีงานรอตั้งแต่ปี3ผมได้ทุนครับ
จบมาก็มาเป็นวิศวะกรที่บริษัทิแห่งนั้นครับ ระหว่างเรียนช่วงปี3-4ผมมีโอกาสรู้จักสาวคนนึงจากรุ่นพี่ครับ เธอเป็นสถาปนิกครับ เธอหน้าตาพอประมาณ แต่ไม่เคยมีแฟนเลยครับ เธอแก่กว่าผม5ปีได้ ผมเลยต้องเรียกเธอว่า "พี่อร"
ครับ...ครั้งแรกเรารู้จักกันเพราะรุ่นพี่ผมเป็นคนแนะนำให้ชวนเธอไปลอยกระทง ผมไม่รู้ว่าเค้าเป็นคนยังไง แต่รุ่นพี่ผมบอกว่า "เฮ้ย เพื่อนพี่เป็นคนดีนะเว้ย ชวนมันไปลอยกระทงดิ" ผมก็ชวนครับ ระหว่างนั้นก็เริ่มรู้จักกัน คุยกัน และวันนั้นก็แลกเบอกันครับ
เราจึงคุยกันมาเรื่อยๆ เฉพาะทางเฟสครับ ผมยังไม่กล้าโทรไปและลุ้นว่าพี่เค้าจะโทรหาผมไหม ผมไม่กล้าโทรคับพี่เค้าแก่กว่าผมมาก
ผมตัดสินใจจะไม่สนใจพี่เค้าแล้วครับ บอกกับตัวเองหน้าคอมเลยว่า มันเด็กจบใหม่ หุ่นก็ไม่ดีเหมือนเดิม(ปี4ผมอ้วน)ใครจะมาสนใจวะ พอๆจบๆ กำลังจะบล๊อคพี่เค้าในเฟส จู่ๆ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นครับพี่อรโทรมา ถามว่า "เป็นไงบ้าง สบายดีไหม...บลา บลา บลา"
ก็คุยกันยาวเลยครับ จนพี่อรบอกว่า "วันอาทิตย์ไปทานข้าวกันไหม เด๋วพี่ไปรับ" ผมก็ตกลงครับ
จากนั้นผมก็ทำงานเป็นวิศวะกรที่บริษัทไปเช้า-เย็นกลับหอ แบบนี้ทุกวันครับ ก็เนาะผมเพิ่งจบเงินก็ยังไม่มี จะมีตังซื้อรถได้ไง พี่เค้าก็เลยต้องมารับครับ ให้ผมไปเจอเค้าเค้าก็ไม่ยอมบอกว่า "กลับดึกอันตราย เด๋วพี่ไปส่งเอง"
หลังจากนั้น เราก็ไปเดินห้าง ดูหนัง เจอกันอาทิตย์ละครั้งครับ เป็นอยู่แบบนี้ 8 เดือนได้ (ยังไม่ได้เป็นแฟนนะคับ เต็มที่ก็หอมแก้มกับจับมือครับ555) แต่ผมก็เริ่มรักเธอแล้วครับ
จนวันหนึ่ง เธอก็ขอผมเป็นแฟนครับ เธอบอกว่าผมเป็นคนดีอยู่กับผมแล้วมีความสุข คุยสนุกเอาใจใส่เธอดี ผมเองก็รู้สึกดีครับ
เลยตกลงเป็นแฟนพี่เค้าไป^_____^ (ขอเป็นแฟนวันเกิดผมด้วยนะ จำแม่นเลยครับ)
ผมมีความสุขมากครับ ระหว่างนั้นเราก็คบกันมาเรื่อยๆ
ผมพาพี่เค้ามารู้จักกับที่บ้าน พ่อ-แม่ผมโอเคเลยครับ บอกว่าเธอเป็นคนเรียบร้อย คงดูแลลูกเราได้ (555ผมเป็นลูกคนเล็กครับ หัวอ่อน พ่อแม่เลยหวงหน่อย)
พี่เค้าก็พาผมไปรู้จักที่บ้านเช่นกันครับ...
บ้านพี่เค้ามีด้วยกัน4คน พ่อ แม่ พี่ชาย และพี่อรครับ บ้านพี่อรรับเหมาก่อสร้างและเปิดบริษัทิตกแต่งภายในครับ พี่เค้าเป็นสถาปนิกก็หัวหอกที่บ้านเลยครับ พี่อรทำงานกับป๊าเค้าทุกวัน (ผมเคารพและนับถือป๊ามากเลยครับ แก่เเล้วยังทำงานตลอดเลยครับ:อายุ74) เพราะแม่พี่อรป่วยครับเป็นมะเร็งปอด นอนให้ออกซิเจนอยู่ที่บ้าน มีเก้าอี้ใส่อึ/ใส่ฉี่อยู่ข้างเตียง พอเดินได้ และนอนอยู่ในห้องรับแขกครับ
ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมไม่เคยรักเกียจแม่พี่อรเลย เช็ดตัว แทอึ/ฉี่ แล้วหาหนังสือการ์ตูน ซีดีธรรมะ มาอ่านให้แม่พี่อรฟังทุกสัปดาห์แม่พี่อรก็รักผมนะครับ เราเป็นอย่างนี้ตลอด3เดือนครับ ชีวิตผมมีความสุขมากจนวันนึง พี่อรมาคุยกับผมครับ
"แม่อยากให้พี่แต่งงาน เพราะแม่ไม่รู้จะอยู่ได้อีกนานมั้ย พี่ชายพี่ก็พึ่งพาอะไรไม่ได้เลย ป๊าเองก็อยากได้คนมาสืบทอดกิจการ เก่งๆอย่างท๊อปน่าจะทำได้ดี"
ตอนนั้นผมหัวใจพองโตเลยครับ อายุ 23 มีสาวมาคุยเรื่องแต่งงานแถมจะให้สืบทอดกิจการด้วย คิดในใจว่าเราจะทำไงดีวะ ไอ้งานก็พอทำได้ แต่สินสอดจะหาจากไหนวะ (เริ่มเครียด=_=)
เราเลยตกลงกันครับ...ผมมีเงินเก็บพอแค่จัดงาน
(ประมาณหนึ่งแสน เงินเก็บตลอดหนึ่งปีที่ทำงานกับช่วงเรียนมหาลัยนิดๆหน่อยๆของผมครับ กับ บ้านผมที่พ่อแม่ปลูกให้ที่ตจวอีก1หลัง)
แต่ด้วยพี่อรกลัวเสียหน้าเธอเลยบอกว่า ผมมีเท่าไหร่จ่ายเท่านั้น
แหวน/เงินสด/ทอง ทางบ้านเธอจะหามาวางในวันหมั้นแล้วค่อยคืนทีหลัง
ผมก็ได้หมั้นกับเธอคับ...
เงินหนึ่งแสนของผมหมดไปกับการจัดงาน แต่เงิน2ล้านค่าสินสอด (ซึ่งไม่ใช่เงินผม ป๊าให้มา1ล้านสำหรับใช้สร้างครอบครัวครับ)
ส่วนทองคำแท่งอีก10บาทพี่อรให้ผมเก็บไว้เธอกลัวทำหาย ผมเลยกลับบ้านตจว เอาไปใส่เซฟเก็บไว้ให้เธออย่างดีที่ธนาคารครับ
แล้วผมก็ตัดสินใจลาออกจากงาน มาช่วยกิจการที่บ้านของเธอครับ ผมก็ทำเอกสารทุกอย่าง วางระบบ จัดประชุม ทุกวันผมก็จะดูแลป๊า (พ่อของเธอ) โดยการจัดข้าวเช้า/กลางวัน เตรียมยาให้ พาไปหาหมอ ตลอดเวลาที่ผมได้อยู่ออฟฟิตกับเธอครับ เธองานยุ่งมาก ขับรถออกไปดูงาน คุยกับลูกค้า ผมก็อยู่ออฟฟิตจัดการเอกสาร ติดต่อประสานงาน โทรรับเช็ค เก็บเงินไปครับ เพราะผมยังขับรถไม่เป็น
ชีวิตก็ปกติดีครับ ตลอดเกือบหนึ่งปีผมไม่เคยมีอะไรกับพี่อรเลยครับ
เพราะผมคิดว่าเรายังไม่ได้แต่งงานกัน มันไม่เหมาะสม
แต่ผมไม่รู้ว่าลึกๆแล้วเธอตเองการครับ ผมแอบเปิดโน๊ตบุคเธอ เจอหนังโป๊เยอะมาก (จนผมตกใจ) เลยแอบคิดว่า เธอสวยนะถ้าเธอไม่มีสิว เธอสิวเยอะมากบนหน้าครับ เพราะเหตุนี้รึป่าวเธอถึงไม่เคยมีแฟน/หรือเพราะเรื่องอะไรลับๆรึป่าว ผมไม่กล้าคิดครับก็ปล่อยเวลาผ่านไปปกติ ผมก็ไปทำงานกับเธอและป๊าทุกวัน
จนผมเปิดเฟสบุคใหม่อีก1อันครับ เพราะอยากแยกกับคนที่ทำงาน ไม่อยากให้เสียงานน่ะครับ เวลาผมเครียดๆ หรืออยากเล่นเกมผมจะได้มาเล่นเฟสอันนี้ได้
แล้วผมก็ได้รู้จักพี่คนนึงครับ ชื่อพี่ปิง ครับ
พี่ปิงเป็นผู้ชายครับ (อย่าเพิ่งคิดว่าผมเป็นเกย์นะ อ่านต่อดีกว่าครับ)
นิสัยดีมากกกกก คุยดี และให้คำแนะนำผมต่างๆนาๆ เวลาผมเครียดจากงาน หรือ จากที่เรียน (อ่อ ลืมบอกไปครับ ผมเรียนโทไปทำงานไปตั้งแต่ทำงานที่แรกก่อนรู้จักพี่อรแล้วครับ เรียนโทบริหารตอนเย็ยครับ) เพราะพี่ปิงเป็นเซลขายเครื่องมือแพทย์ด้วยมั้งครับเลยทำให้พี่เค้าคุยเก่ง
จนพี่ปิงกับผมนัดเจอกันครับ...ก็เจอกันตามประสาผู้ชายครับ วันรั้นพี่ปิงมารับผมที่คอนโด (ผมมีคอนโดของพี่สาว และ ไปอาศัยบ้านพี่อรอยู่บ้างในวันที่ต้องดูแลแม่พี่อรครับ) แล้วเราก็ไปทานกาแฟกันครับ
ยิ่งคุย ยิ่งรู้จักกับพี่ปิงผมก็ยิ่งสบายใจคับ มีอะไรก็ปรึกษากันตลอด จนเราสนิทกันมาก ผมเลยแนะนำให้พี่อรรู้จักพี่ปิงครับ เธอจะได้สบายใจ
จากนั้นพี่ปิง ก็มาหาผมที่บ้านพี่อรบ่อยขึ้นครับ (เพราะบ้านพี่ปิง อยู่ย่านเดียวกับบ้านพี่อรครับ) มาทานข้าวกับผมบ้าง มาคุยที่บ้านบ้าง (ระหว่างที่พี่ปิงมา พี่อรไม่ค่อยอยู่บ้านครับ เธอไปทำงานตลอดเลย)
ผมก็เกรงใจที่บ้านพี่อรนะ แต่ช่วยดูแลที่บ้านเค้าอยู่จะออกไปก็ใช่ที่ อีกอย่างเราบริสุทธิใจ ไม่ได้คิดอะไร คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง...
จนวันนึงครับ เกิดเรื่องฉุกเฉินพี่ปิงลืมกุญแจ เข้าห้องไม่ได้ เลยโทรหาผมขอมานอนด้วย วันนั้นผมอยู่บ้านพี่อร ไปนอนเฝ้าแม่เค้า ผมเลยบอกพี่อรว่าพี่ปิงมีเหตุฉุกเฉินให้มานอนนี่ได้ไหม?
พี่อรก็อนุญาตครับ พี่ปิงเลยมานอน ผมเกรงว้า พี่อรจะอึดอัด เลยบอกพี่อรว่า "ไปนอนกับป๊าก็ได้ เด๋วผมนอนกับพี่ปิงที่นี่เอง"
----------> ผมไปอาบน้ำก่อนนะครับ วันนี้มีนัดสัมภาษณ์งาน เด๋วจะกลับมาเล่าให้ฟังต่อ เรื่องมันยาวครับ ทนๆอ่านกันหน่อยนะครับ
คิดว่าช่วยผมละกันนะ.