การปรับตัวของเจ้าของสวนยางที่ไม่ได้กรีดยางด้วยตนเอง

ครอบครัวผมทำสวนยางมาตั้งแต่รุ่นพ่อ ปัจจุบันพ่อแบ่งเป็นมรดกให้กับลูกๆ

เนื่องจากเป็นสวนยางใหญ่ 2 แปลงห่างกัน แปลงหนี่ง 350 ไร่ อีกแปลง 75 ไร่

ลูกๆทุกคนได้รับการส่งเสริมให้มีการศีกษาที่ดี ต่างคนมีครอบครัวและมีอาชีพมั่นคง ไม่มีใครเคยกรีดยางเองเลย

ปัญหาคือปัจจุบันราคายางตกต่ำ รายรับรายจ่ายเสมอตัว  แต่ต้องทดลองจ่ายเงินให้คนงานกรีดยางครอบครัวที่รายได้ไม่พอเลี้ยงครอบครัวทุกเดีอน

ครอบครัวเราตัดสินใจร่วมกันวันนี้ว่าจะหยุดกรีดยางแปลงใหญ่ 350 ไร่ ที่ใช้ชาวบ้านรอบๆสวนยางเป็นคนงานกรีดยาง

จะมีคนงาน 10 ครอบครัวตกงาน

สำหรับอีกแปลง 75 ไร่ เป็นคนงานอยู่ประจำในสวน เพราะไม่มีที่ไป ยังคงเปิดหน้ายางให้กรีดยางต่อ

สภาพปัจจุบันเจ้าของสวนยางทางเลือกคงมีไม่มากนัก

สวนที่ปิดไป คงรอเวลาปล่อยให้ต้นยางโตไปเรื่อยๆ รอจังหวะและโค่นต้นขาย

หรืออีกทางเลือก ขายสวนยางทิ้ง แล้วไปทำอาชีพประจำของแต่ละคน

คำถามคือจะมีคนงานกรีดยางที่ตกงานเพิ่มขี้นเรื่อยๆ รัฐบาลจะช่วยเหลือคนกรีดยางได้อย่างไร