มาเวิ่นเว้อกันค่ะ EP 303

กระทู้สนทนา
กลับมาแล้ว เรียนหนังสือเสร็จ เรียนเต้นต่อ หมดแรง ตายแป๊บ

วันนี้เพื่อนชวนคุยเรื่อง project ที่จะคุยวันเสาร์คร่าวๆ แต่สมองไม่ค่อยทำงานละ เรียนจนเบลอ Social theory introduction บดบังการรับรู้สิ่งใหม่ๆ

ผะอืดผะอมมาก สงสัยจะเพราะเสียเหงื่อเยอะ


สิ่งที่ค้นพบในวันนี้ คือ ถ้าเป็นคนที่เราอยากคุย หรือเฉยๆ เราจะฟังเขาได้อย่างไม่จำกัด ไม่ว่าจะเข้าสมองบ้างหรือเปล่า  

แต่ถ้าคนที่เราไม่ชอบนะ อย่าว่าแต่จะให้ฟัง แค่อ้าปากจะพูด ยังอยากจะเดินหนีเลย แต่กลัวเสียมารยาท เลยได้แต่ทำหูทวนลม

คุณซินเพื่อนรัก ได้กล่าวไว้ ว่า การจะ success ส่วนนึงคือ การไม่เอาความรู้สึกส่วนตัวมาปนกับเรื่องหลักๆ หรือเรื่องงาน ง่ายๆ ก็คือ จะเกลียดใครแค่ไหน ต้องทน อย่าแสดงออก ถ้าเกลียดมาก จงใช้ประโยชน์จากคนที่เราเกลียด

เฮ้อ มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกค่ะ ถ้าใช้แบบเหยียบหลังไป ยังจะทำนะ เพื่อความสะใจ แต่นี่ ถ้าใช้ เราเสียเปรียบชัดๆ ต้องกลายเป็นหนี้บุญคุณ

วงการธุรกิจไม่มีมิตรแท้และศัตรูถาวร เข้าใจค่ะ แต่ถ้าเกลียดขนาดนั้นอย่ามาร่วมสังฆกรรมกันเลย ถึงเขาจะเงินหนา มีธุรกิจซ่อนเร้นขนาดนั้น

จะรวยสมบัติที่บ้านหรือรวยเอง ก็ไม่เกี่ยวกับส้มหรอกค่ะ ส้มมองเขาเป็นศัตรู อาจจะไม่ถึงคู่แข่ง เพราะต้นทุนส้มไม่ได้มากเท่าเขา

แต่ส้มก็จะไม่ยอมด้อยกว่าเขามากจนเกินไปแน่ ส้มสู้สุดตัวค่ะ

ไม่ยอมลำบากกับคนที่ไม่ไว้ใจแน่ๆ แต่ก็ไม่ใช่นักตกทองค่ะ ขอต่างคนต่างอยู่ดีกว่า ขอโทษด้วยนะคะที่ทำตามคำแนะนำเรื่องนี้ไม่ได้จริงๆ

แต่เรื่องอื่นยินดีรับฟังทำตามหมดค่ะ


ปล.เราไม่ได้หยิ่งนะ ก็อยากได้การ support ช่วยเหลือถ้าเป็นไปได้ แต่ต่อให้หิวจนไส้จะขาด แต่ถ้าอาหารและน้ำ มีศัตรูมาหยิบยื่นให้

เรายอมอดตาย


สวัสดีวันพุธค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่