ความในใจของชะนีโสดที่มีเพื่อนมีแฟนทั้งกลุ่ม

เราเคยคิดว่าเป็นโสดก็โอเคไม่ได้แย่อะไร มีเวลาเป็นของตัวเอง อิสระดี เวลาเพื่อนลงรูปสวีทกับแฟนเราก็ชอบแซวมันนะ แบบดีใจด้วยที่มันมีความสุข แต่พอเพื่อนในกลุ่มที่สนิทค่อยๆเริ่มมีแฟนไปเรื่อยๆ โดยเฉพาะเวลาพอเลิกเรียนทุกคนก็นัดไปดูหนังกับแฟนบ้าง ไปกินข้าวกับแฟนบ้าง แล้วก็เอามาคุยกับ แบบเห้ยเราไปดูหนังเรื่องนั้นกับแฟนมาแล้วนะ สนุกมากแก หรือ เราไปตะเวนกินบุฟเฟ่ร้านนู้นร้านนี้มา ทุกคนมีอะไรคุยอวดกันหมด ก็เข้าใจแหละว่าเค้าก็อยากคุย มันเป็นความสุขของเค้า  เราก็นั่งฟังอย่างเดียว ทำไมเราเหงาอย่างงี้ บางทีนัดกับเพื่อนไปกินข้าว สรุปเพื่อนบอกเราขอไปกับแฟนนะนานๆจะว่างพร้อมกันที เราก็เลยต้องกลับบ้านคนเดียว เลยมาหาเพื่อนในนี้ว่ามีใครเป็นแบบเราบ้างไหม
อยากระบายเฉยๆใครเผลอเข้ามาอ่านแล้วไม่มีสาระก็ขอโทษด้วยนะคะ