เวิ่นเว้อ อยากจะขอโทษ แต่ไม่มีโอกาสนั้นแล้ว

บางทีมันเหมือนจะทนได้ แต่มันกลับทนไม่ได้ มันเหมือนไม่เจ็บ แต่ใจมันชาตัวมันชา พยายามจะทนให้ได้ แต่สุดท้ายต้องมานั่งเวิ่นเว้อเพ้อเจ้ออยู่ลำพัง อ่านพันทิปครบทุกห้องจนแทบจะอ่านครบทุกกระทู้ กดรีเฟรชไปรีเฟ

เราอยู่ในวัยทำงานกันละค่ะ เราแทบไม่เคยมีคนคุยเลย เขาเป็นคนเเรกๆ เขาเหมือนเป็นคนที่ใช่ เเบบที่ตามหามานาน เเต่เราดันชอบเขามากเเละเขาดันไม่ได้กะจะจริงจังตั้งเเต่เเรก ซึ่งมองหาคสพ.แบบไหนก็ไม่เคยบอก บอกเเค

เคยเป็นมั้ย ช่วงเวลาที่เหงาและเบื่อแบบสุดๆ จนไม่อยากหยุดงาน ทั้งๆ ที่ำทำงานก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษ แค่ไม่อยากอยู่คนเดียว อยู่คนเดียวแล้วชอบคิดถึงเรื่องเก่าๆ เวิ่นเว้อ ฟุ้งซ่าน แล้วยิ่งช่วงนี้มีวันหยุดเ

-วันเสาร์เวิ่นเว้อ ไม่มีที่ไปเลยมาออฟฟิศ -นั่งเรียงเป็นตับยังกะอินเตอร์เน็ทคาเฟ่ ... มานินทาเจ้านายกันดีฝ่า

ดีใจจริงๆ ที่มีห้องสำหรับคนเวิ่นเว้อเรื่องรักๆหนักอก มีสังกัดสักที มีห้องให้สิงแล้ว เย้ๆๆๆๆๆๆๆ

เธอเคยรักฉันบ้างไหม...หรือว่าไม่เคยรักเลย ขอเวิ่นเว้อนะคะ... ตอนนี้มันเจ็บจนหลับตาไม่ลงแล้วค่ะ T-T