หรือว่า ทำบุญ คือการลงทุน ?

ผมเห็น คนส่วนมาก โดยเฉพาะยิ่ง คนแก่ไกล้ตาย
จะยิ่งทำบุญมาก บางคนบอก ทำแล้วสบายใจ
แต่สุดท้าย มันก็เพื่ออยากให้ตัวเอง สบายใจ
อยากให้ตัวเองมีผลบุญ อยากได้บุญ เพื่อชาติหน้าจะได้สบาย บอกได้เต็มปากว่า ส่วนมากคนที่ทำบุญ ทำเพื่อหวังทั้งนั้น เพื่อให้ตัวเองหรือคนที่รักสุขสบาย ในชาตินี้หรือชาติหน้า บางครั้งก็ทำเพื่อแก้ไขความผิด มันก็ทำเพื่อหวังผลอยู่ดี อย่างนี้มันต่างกับการลงทุนอย่างไร.  ยิ่งพอไปถามกับคนที่ชอบทำบุญ เขากลับโมโห  อยากรู้ว่าถ้าทำบุญแล้วไม่ได้บุญ จะมีคนทำซักกี่คน

ไม่ได้ว่าศาสนาพุทธ หรืออย่างไร ผมยังคงศรัทธา
คำสอนอยู่ ยิ่งมีคำถามนี้ในใจ+พระทำตัวเสื่อม
ยิ่งรู้สึกสมเพชในใจ การทำบุญมันต่างกับการลงทุนตรงไหน