พึ่งโดนบอกเลิก..ปรับตัวไม่ทัน

เราพึ่งโดนเเฟนบอกเลิกมาได้ เกือบ 1 เดือนล่ะ
พอได้ยินคำว่า เราเลิกกันเถอะ ต่างคนต่างอยู่ อย่ามายุ่งกันอีก
เรารู้สึกจุกมากเลยอ่ะ เเต่ทำไรไม่ได้ไง


เราคบกับเเฟนมา เกือบ 1 ปี
รู้จักกันผ่าน facebook เขาเเอดเฟสมาหาเราเมื่อวันที่ 3 ส.ค. 2556

ตอนนั้นเราก็ไม่มีใครพอดี เขามาขอเบอร์ไปเลยให้
เเละโทรคุยกันมาเรื่อย ๆ จนตกลงคบกันเป็นเเฟน
ทุกอย่างดำเนินไปดีหมดอ่ะ เเฟนเราเป็นครู หนุ่มวัย 24 เข้า25
บุคลิกดี เก่ง ขยัน เป็นที่รักใคร่ของคนที่รู้จัก
เเรก ๆ เขาก็ดีน่ะ โทรหาเราทุกเช้า ทุกเย็น



พอดีเราไปเรียนต่างจังหวัด
เเต่บ้านเรากับเเฟนอยู่จังหวัดเดียวกัน
ถ้าเรากลับมาบ้าน เเฟนจะมารับเราเเละพาไปหาอะไรกินเเละก็จะไปส่งเราที่บ้าน

เเบบนี้ทุกสัปดาห์
พอเข้าเดือนที่ 5-6 เราเริ่มทะเลาะกัน
เนื่องจากเเฟนเรา จากที่โทรหาเรา กลายเป็นไม่ค่อยโทร
โทรไปก็ไม่รับสาย ติดเพื่อน ศุกร์เย็น หรือไม่ก็เสาร์เช้า
ต้องไปหาเพื่อนประจำ ไปค้างบ้านเพื่อน กลับก็จันทร์เช้าเเละเลยไปร.ร.เพื่อสอน

เราไม่เคยได้รับการเปิดตัวกับเพื่อนเขา
ไม่เคยได้เข้าสังคมเขา
มีเเต่พาเราไปบ้านเขา รู้จักเเค่ครอบครัว
เรารักเขามากอ่ะ ทำให้ทุกอย่าง
ขอเเค่เขาโทรหาเราบ่อย ๆ ในวันที่ไกล
รับสายเราบ้าง หรือถ้าไม่ว่างข้อความบอกบ้าง
เขากลับทำไม่ค่อยได้เลย

ยิ่งนานวัน ยิ่งทะเลาะหนัก เราชอบโดนด่าว่างี่เง่า
ทั้งที่เรารักเเละเเคร์เขามาก ๆ ช่วยทำงาน รีดผ้า ซักผ้า เก็บห้องนอน งานบ้านเขาด้วย

(เเค่เเฟนน่ะค่ะ ไม่เคยล่วงเกินกัน)
รหัสเฟสเรา ไลท์เราเขาก็มี อยากเข้าไปดูก็ดูได้
เเค่ของเขาเองน่ะ เราไม่มี เขาไม่ให้ จะดูเเต่ละทีเขาก็ต้องนั่งดูด้วย

เราเหนื่อยมาก เเต่ก็รักมากเช่นกัน




เอ่อ อีกอย่าง
เขาไม่ค่อยมีเวลาให้เราเลย
ไม่เคยพาไปเที่ยว วันหยุดก็ต้องช่วยทำเอกสารงาน

พอเขาหยุด เขาก็บอกไม่ว่างไปหาเพื่อน

เพื่อนเขาเคยเเซวในเฟสบอกว่า มีเราคบไว้ เหมือนเลี้ยงหมาไว้เฝ้าบ้าน

เราเสียใจ

ทุกวันนี้เราบล็อกเฟสเขา
เพราะยังทำใจไม่ได้ที่จะเห็นชื่อ เห็นรูปเขา เเละเขาพึ่งรับปริญญาเมื่อ 31 ก.ค. ที่ผ่านมา
เสียใจมากตรงที่ เราไม่มีโอกาสได้ยืนถ่ายรูปคู่กับเขาอีกเเล้ว

เรายังดื้อด้าน โทรหาเขา ส่งข้อความไปหาเขา
เเต่เขาไม่เคยรับสาย ไม่ติดต่อกลับ

เราไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าขนาดนี้เลย

###ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ถ้ายาวไป อ่านไม่รู้เรื่องขอโทษ เเค่อยากระบาย###
ขอบคุณที่อ่าน