ต้องบอกก่อนว่า เราไม่ใช่ผู้หญิงที่สวย หรือผู้หญิงที่ดีอะไรนัก เกเรบ้าง งอแง โดยเฉพาะเรื่องเอาแต่ใจนี่สุดๆเลย เราคิดอยู่นานเรื่องที่จะมาแชร์ประสบการณ์เกี่ยวกับแฟนของเราค่ะ จนครั้งนี้ที่เค้าทำให้เราร้องไห้ เราเลยตัดสินใจจะพูดเรื่องของเค้า..
ส่วนผู้ชายคนนี้ที่จะกล่าวถึงคือ คือแฟนคนแรกของเราค่ะ คือพ่อของลูก คือคนที่เคยทำร้ายจิตใจเรา คนที่นอกใจเรา แต่ตอนนี้ กลับเป็นคนที่รักเรามากที่สุดรองจากแม่
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อเราอยู่ม.5 เรามีแฟนคนแรกชื่อพี่เอ ก่อนหน้านี้เองเราก็เคยคุยกับคนอื่นมาแล้ว แต่ไม่ถึงขั้นแฟน แต่แฟนเราบอกเลยว่าไม่ใช่คนดี อายุห่างกัน10ปีค่ะ ประมาณว่ากินเด็ก
เค้าจีบเพื่อนเราด้วยช่วงนั้น เพราะเพื่อนเราค่อนข้างเป็นคนเปิดกว้าง(ขยายความกันเอาเองนะ) เราเลยไม่ชอบเพื่อนคนนี้เอาซะเลย จนต่อมาเพื่อนเราท้องค่ะ แล้วไม่มีใครรับผิดชอบ(มาถึงตรงนี้คงพอเดาออกนะ) เราก็อดสงสัยไม่ได้ว่าใช่ของแฟนเรารึป่าว จน1ปีผ่านมาก เราจะจบม.6 เมนก็ขาดไป มันควรจะมาได้หนึ่งอาทิตย์แล้ว แฟนซื้อที่ตรวจครรภ์มาให้ ปรากฎว่าท้องค่ะ แฟนพูดก่อนเลยว่า อยากได้ลูกชาย แต่ใจเราตอนนั้นไม่อยากมีลูกเลย
ยอมรับผิดค่ะว่า ตัวเองไม่ดีเอง ไม่โทษครอบครัว ไม่โทษใคร ไม่โทษแฟนด้วย เรายอมเค้าเอง อันนี้ช่วยไม่ได้จริงๆ ความผิดชอบหนักอึ่งก็มาตกอยู่ที่เรา ทั้งความรู้สึกทั้งเรื่องเรียนต่อมหาลัย เราไม่ได้เป็นคนรักเด็กด้วย แต่ไม่ถึงกับเกลียดเด็ก ตอนนั้นแอบร้องไห้บ่อยมากจริงๆ คนที่เคยท้องคงเข้าใจนะคะ อารมณ์คนท้องมันแปรปรวนมากๆเลย เรากับแฟนมีอะไรกันไม่กี่ครั้ง บางเดือนไม่มีอะไรกันเลยด้วยซ้ำ เพราะงั้นเราเลยไม่รู้จักวิธีป้องกัน อาจจะโทษความขี้เกียจด้วยแหละ
เพราะเรากับแฟนไม่ค่อยมีอะไรกัน พอแฟนซื้อยาคุมกำเนิดให้(แบบเดือน)เราก็ไม่กิน เพราะคิดว่า มีอะไรกันแทบนับครั้งได้ตั้งแต่คบกันมา จะกินทำไม และเหตุผลงี่เง่าบลาๆๆที่เราไม่อยากกิน ทำให้เกิดไอ้ตัวเล็กชื่อคุณโนอาห์
แต่ความสวยงามของคำพูดที่ว่า ''พี่จะรับผิดชอบเอง'' ก็จบลง เมื่อเราเข้ามหาลัยทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าท้องอยู่ แฟนพาไปฝากท้องตอน4เดือนค่ะ ที่คลีนิก หมอยังถามเลยว่า 'มั่นใจนะว่าท้อง ไม่ได้คิดไปเอง' นั่นเพราะท้องเราเล็กมาก เพราะตัวเล็กด้วยแหละ ถึงไม่มีใครสังเกตุออกแม้แต่แม่เราเองที่เคยท้องลูกมาก่อน
เมื่อเวลาผ่านมาจนท้องได้8เดือน เรายังดันทุรังเรียนต่อจนใกล้สอบ มันเหมือนฝังระเบิดเวลาไว้ค่ะ พี่สาวรู้ความจริงเมื่อท้องใหญ่ขึ้น และสุดท้ายเราก็กลับไปอยู่ที่บ้าน ตอนนั้นแฟนเราก็เรียนป.โทอยู่มหาลัยแห่งหนึ่งเช่นเดียวกัน นั่งรถมาหากันใช้เวลาราวๆ3-4ชั่วโมง ตอนนั้นเราไม่รู้เลยว่า แฟนเรากำลังคบกับผู้หญิงอีกคนอยู่
...
เดี๋ยวมาต่อนะคะ แต่บอกไว้ตรงนี้ว่า ตอนนี้แฟนเราดีแล้วนะ ไม่นอกใจเราแล้ว
แค่อยากแชร์ประสบการณ์ที่เจอมา
ผู้ชาย ที่ทำให้เราร้องไห้...
ส่วนผู้ชายคนนี้ที่จะกล่าวถึงคือ คือแฟนคนแรกของเราค่ะ คือพ่อของลูก คือคนที่เคยทำร้ายจิตใจเรา คนที่นอกใจเรา แต่ตอนนี้ กลับเป็นคนที่รักเรามากที่สุดรองจากแม่
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อเราอยู่ม.5 เรามีแฟนคนแรกชื่อพี่เอ ก่อนหน้านี้เองเราก็เคยคุยกับคนอื่นมาแล้ว แต่ไม่ถึงขั้นแฟน แต่แฟนเราบอกเลยว่าไม่ใช่คนดี อายุห่างกัน10ปีค่ะ ประมาณว่ากินเด็ก
เค้าจีบเพื่อนเราด้วยช่วงนั้น เพราะเพื่อนเราค่อนข้างเป็นคนเปิดกว้าง(ขยายความกันเอาเองนะ) เราเลยไม่ชอบเพื่อนคนนี้เอาซะเลย จนต่อมาเพื่อนเราท้องค่ะ แล้วไม่มีใครรับผิดชอบ(มาถึงตรงนี้คงพอเดาออกนะ) เราก็อดสงสัยไม่ได้ว่าใช่ของแฟนเรารึป่าว จน1ปีผ่านมาก เราจะจบม.6 เมนก็ขาดไป มันควรจะมาได้หนึ่งอาทิตย์แล้ว แฟนซื้อที่ตรวจครรภ์มาให้ ปรากฎว่าท้องค่ะ แฟนพูดก่อนเลยว่า อยากได้ลูกชาย แต่ใจเราตอนนั้นไม่อยากมีลูกเลย
ยอมรับผิดค่ะว่า ตัวเองไม่ดีเอง ไม่โทษครอบครัว ไม่โทษใคร ไม่โทษแฟนด้วย เรายอมเค้าเอง อันนี้ช่วยไม่ได้จริงๆ ความผิดชอบหนักอึ่งก็มาตกอยู่ที่เรา ทั้งความรู้สึกทั้งเรื่องเรียนต่อมหาลัย เราไม่ได้เป็นคนรักเด็กด้วย แต่ไม่ถึงกับเกลียดเด็ก ตอนนั้นแอบร้องไห้บ่อยมากจริงๆ คนที่เคยท้องคงเข้าใจนะคะ อารมณ์คนท้องมันแปรปรวนมากๆเลย เรากับแฟนมีอะไรกันไม่กี่ครั้ง บางเดือนไม่มีอะไรกันเลยด้วยซ้ำ เพราะงั้นเราเลยไม่รู้จักวิธีป้องกัน อาจจะโทษความขี้เกียจด้วยแหละ
เพราะเรากับแฟนไม่ค่อยมีอะไรกัน พอแฟนซื้อยาคุมกำเนิดให้(แบบเดือน)เราก็ไม่กิน เพราะคิดว่า มีอะไรกันแทบนับครั้งได้ตั้งแต่คบกันมา จะกินทำไม และเหตุผลงี่เง่าบลาๆๆที่เราไม่อยากกิน ทำให้เกิดไอ้ตัวเล็กชื่อคุณโนอาห์
แต่ความสวยงามของคำพูดที่ว่า ''พี่จะรับผิดชอบเอง'' ก็จบลง เมื่อเราเข้ามหาลัยทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าท้องอยู่ แฟนพาไปฝากท้องตอน4เดือนค่ะ ที่คลีนิก หมอยังถามเลยว่า 'มั่นใจนะว่าท้อง ไม่ได้คิดไปเอง' นั่นเพราะท้องเราเล็กมาก เพราะตัวเล็กด้วยแหละ ถึงไม่มีใครสังเกตุออกแม้แต่แม่เราเองที่เคยท้องลูกมาก่อน
เมื่อเวลาผ่านมาจนท้องได้8เดือน เรายังดันทุรังเรียนต่อจนใกล้สอบ มันเหมือนฝังระเบิดเวลาไว้ค่ะ พี่สาวรู้ความจริงเมื่อท้องใหญ่ขึ้น และสุดท้ายเราก็กลับไปอยู่ที่บ้าน ตอนนั้นแฟนเราก็เรียนป.โทอยู่มหาลัยแห่งหนึ่งเช่นเดียวกัน นั่งรถมาหากันใช้เวลาราวๆ3-4ชั่วโมง ตอนนั้นเราไม่รู้เลยว่า แฟนเรากำลังคบกับผู้หญิงอีกคนอยู่
...
เดี๋ยวมาต่อนะคะ แต่บอกไว้ตรงนี้ว่า ตอนนี้แฟนเราดีแล้วนะ ไม่นอกใจเราแล้ว
แค่อยากแชร์ประสบการณ์ที่เจอมา