สวัสดีครับ วันนี้เป็นวันซ้อมใหญ่ของพิธีรับปริญญา ซึ่งตอนนี้ผม รับ ป.โท
ยังไม่ได้เข้าหอประชุม เลยแวะมานั่งเล่นคอมในหอสมุด หลบคน หลบร้อน เลยอยากหาหัวข้อแชร์ประสบการณ์
ของตัวเองให้เพื่อนๆฟัง
เหตุการณ์ที่ผมเคยทะเลาะกับพ่อแม่มากที่สุด คงจะเป็นเรื่องรับโทรศัพท์
ที่ผมถาม ถามว่าร้ายแรงที่สุดใช่ไหมครับ นี่แหละ "ไม่รับโทรศัพท์" ร้ายแรงที่สุดล่ะ
ร้ายแรงยังไงหน่ะหรอ ??? ประมาณว่า ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบรับโทรศัพท์เท่าไหร่ ง่ายๆคือไม่ค่อยสนใจโทรศัพท์
มีโทรศัพท์เอาไว้ฟังเพลง มีไว้ตั้งนาฬิกาปลุก วางไหนลืมนั้น จนเกิดเหตุการณืที่ผมคิดว่ามันร้ายแรงงที่สุดสำหรับผม
วันหนึ่งผมไปทำงานโดยตอนเย็นมีนัดกับพ่อว่าจะไปทำธุระกัน (สำคัญระดับหนึ่ง) ในช่วงระหว่างวันที่ผมทำงาน
ผมลืมโทรศัพท์ไว้ที่ห้อง ไปถึงที่ทำงานถึงรู้ตัว แต่ก็ปล่อยผ่านไป เพราะขี้เกียจจะกลับไปเอา พอเลิกงานผมก็ไปตามนัด
ตามสถานที่ที่นัดกับพ่อไว้ ปรากฎว่าไม่เจอ..!!! ผมไม่รู้จะทำยังไง แทนที่ผมจะเลือกโทรตู้หาพ่อ แต่ๆๆๆๆ.....
ผมจำเบอร์พ่อไม่ได้ครับ โดยนิสัยชอบเมมเบอร์โทรศัพท์หลายๆคนไว้ พอจะโทรก็กดเอา เลยไม่ค่อยจะได้จำ
(นี่เป็นข้อเสียเอามากๆโดยเฉพาะเวลาคับขันแบบนี้ ) ในเมื่อจำเบอร์พ่อไม่ได้เลยตดสินใจกลับไปห้องเพื่อจะไปหาโทรศัพท์
แต่ดันหาไม่เจอ ผมไม่สนใจที่จะหามันต่อ ผมเลือกที่จะกลับไปทำงานต่อในตอนเย็น ซึ่งเรื่องนัดผมคิดเข้าข้างตัวเองว่าพ่อน่าจะ
เสร็จธุระแล้วแหละถ้าหาเราไม่เจอ.....><
ประมาณ 2 ทุ่ม ผมกลับมาห้อง ด้วยสภาวะที่ลุยงานมาแต่เช้า+กับงานเยอะน่าปวดหัว กลับมาถึงห้องก็ล้มตัวลงนอน
แทนที่จะรีบหาโทรศัพท์แล้วโทรหาพ่อ แต่ดันเผลอหลับไป จนมาสะดุ้งตื่นอีกทีตอนมีเสียงเคาะประตูห้องแบบรัวๆ
ตึง ตึง ตึง ตึ้ง !!!! ราวกับคนเคาะที่ยืนอยู่นอกห้องกำลังโกรธใครมา ผมสะดุ้งตื่น รีบพาร่างไปส่องดูตาแมวที่ประตู
เห็นพ่อยืนอยู่ด้วยความวิตกกังวล ผมรีบเปิดประตู ทันทีที่พ่อเห็นผม หมัดหนักๆพุ่งมาที่หน้าผมเต็มๆครับ
ผั้ววว!!! !!
ผมลงไปนอนกองกับพื้นโดยไม่ทันตั้งตัว ผมตรงมากระชากคอเสื้อแล้วถามผมว่า "หายไปไหนมา" ด้วยอารมณ์โมโห ปกติพ่อไม่พูดกู
ผมก็บอกว่าไปทำงานมา พ่อตะโกนใส่หน้าผมว่า "โกหก!!!" ทำเอาผมงงเป็นไก่ตาแตก
พร้อมด่าผมเป็นชุดๆ ได้ความว่าพ่อโทรเข้าที่ทำงานผมตอนผมไม่รับโทรศัพท์ และเป็นตอนที่ผมออกไปหาพ่อ
พี่ที่ทำงานบอกว่าผมออกไปข้างนอก T^T นะครับๆๆ ขอบคุณ
พ่อไม่ด่าเรื่องอื่นนอกจากว่าคิดว่าเป็นอะไร ตายแล้วหรือเปล่า ???
อ๋อๆๆๆ พ่อเป็นห่วงผมนี่เอง ค่อยโล่งขึ้นมาหน่อย เพราะพ่อไม่เคยด่าและว่าผมแรงขนาดนี้
มีบางช่วงที่พ่อด่าๆไปแล้วพ่อบอกว่า "ไม่ต้องมาอยู่คนเดียวเลย ย้ายกลับบ้านเดี๋ยวนี้ อยู่ไปแกก็เอาแต่ทำให้คนนั้นคนนี้เป็นห่วง
ไม่เคยสนใจคนอื่นเลย "
สลดฮะ !!! และรู้สึกขอบคุณที่พ่อเป็นห่วง
พ่อด่าผมเสร็จแล้วก็กลับไปเมื่อคุยกันรู้เรื่อง สรุปพ่อยังไม่ทำธุระ พ่อโทรหาเรา พี่ทำงานบอกไปข้างนอก พ่อเป็นห่วงทำไม
ไม่รับโทรศัพท์
พูดถึงเรื่องเป็นห่วงอย่างว่าแหละครับ คนๆนึงเป็นห่วงแทบตายว่าเขาจะเป็นยังไง แต่กลับกันคนที่ถูกเป็นห่วงไม่รู้สึกอะไรเลย
หรือความรู้สึกเป็นห่วงมันส่งผ่านไปไม่ถึง...ต้องแสดงออกมาแค่ไหนกัน ???? พ่อไม่บอก ผมก็ไม่รู้ระหว่างที่ผมหลับพ่อจะกระวนกระวาย
ห่วงผมแค่ไหน??
พ่อโทรหาแทบตาย (153 สายจำขึ้นใจ )ผมนอนสบายอยู่ห้อง เห้อ!!!
แค่นี้แหละครับที่ผมทะเลาะกับพ่อแม่ที่คิดว่าแรงสุดๆละ และทำให้ผมเริ่มเปลี่ยนนิสัยมาติดโทรศัพท์แทน
พกตลอด เปิดดูบ่อยๆ เช็คนั่นนี่โน้น (จริงๆโลกมันเปลี่ยน ผมอาจติด Facebook / Line 555+ ล้อเล่นครับ)
ผมแค่พยายามพกโทรศัพท์ และพยายามสนใจคนรอบข้างเพิ่มมากขึ้น^^
แล้วเพื่อนๆล่ะครับ คิดว่าเรื่องไหนร้ายแรงที่สุด
ข้ออนุญาติแทค #โทรศัพท์นะครับ เพราะเกี่ยวกับโทรศัพท์ด้วย
^^
ทะเลาะกับพ่อแม่...เรื่องไหนคิดว่าร้ายแรงที่สุด ???
ยังไม่ได้เข้าหอประชุม เลยแวะมานั่งเล่นคอมในหอสมุด หลบคน หลบร้อน เลยอยากหาหัวข้อแชร์ประสบการณ์
ของตัวเองให้เพื่อนๆฟัง
เหตุการณ์ที่ผมเคยทะเลาะกับพ่อแม่มากที่สุด คงจะเป็นเรื่องรับโทรศัพท์
ที่ผมถาม ถามว่าร้ายแรงที่สุดใช่ไหมครับ นี่แหละ "ไม่รับโทรศัพท์" ร้ายแรงที่สุดล่ะ
ร้ายแรงยังไงหน่ะหรอ ??? ประมาณว่า ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบรับโทรศัพท์เท่าไหร่ ง่ายๆคือไม่ค่อยสนใจโทรศัพท์
มีโทรศัพท์เอาไว้ฟังเพลง มีไว้ตั้งนาฬิกาปลุก วางไหนลืมนั้น จนเกิดเหตุการณืที่ผมคิดว่ามันร้ายแรงงที่สุดสำหรับผม
วันหนึ่งผมไปทำงานโดยตอนเย็นมีนัดกับพ่อว่าจะไปทำธุระกัน (สำคัญระดับหนึ่ง) ในช่วงระหว่างวันที่ผมทำงาน
ผมลืมโทรศัพท์ไว้ที่ห้อง ไปถึงที่ทำงานถึงรู้ตัว แต่ก็ปล่อยผ่านไป เพราะขี้เกียจจะกลับไปเอา พอเลิกงานผมก็ไปตามนัด
ตามสถานที่ที่นัดกับพ่อไว้ ปรากฎว่าไม่เจอ..!!! ผมไม่รู้จะทำยังไง แทนที่ผมจะเลือกโทรตู้หาพ่อ แต่ๆๆๆๆ.....
ผมจำเบอร์พ่อไม่ได้ครับ โดยนิสัยชอบเมมเบอร์โทรศัพท์หลายๆคนไว้ พอจะโทรก็กดเอา เลยไม่ค่อยจะได้จำ
(นี่เป็นข้อเสียเอามากๆโดยเฉพาะเวลาคับขันแบบนี้ ) ในเมื่อจำเบอร์พ่อไม่ได้เลยตดสินใจกลับไปห้องเพื่อจะไปหาโทรศัพท์
แต่ดันหาไม่เจอ ผมไม่สนใจที่จะหามันต่อ ผมเลือกที่จะกลับไปทำงานต่อในตอนเย็น ซึ่งเรื่องนัดผมคิดเข้าข้างตัวเองว่าพ่อน่าจะ
เสร็จธุระแล้วแหละถ้าหาเราไม่เจอ.....><
ประมาณ 2 ทุ่ม ผมกลับมาห้อง ด้วยสภาวะที่ลุยงานมาแต่เช้า+กับงานเยอะน่าปวดหัว กลับมาถึงห้องก็ล้มตัวลงนอน
แทนที่จะรีบหาโทรศัพท์แล้วโทรหาพ่อ แต่ดันเผลอหลับไป จนมาสะดุ้งตื่นอีกทีตอนมีเสียงเคาะประตูห้องแบบรัวๆ
ตึง ตึง ตึง ตึ้ง !!!! ราวกับคนเคาะที่ยืนอยู่นอกห้องกำลังโกรธใครมา ผมสะดุ้งตื่น รีบพาร่างไปส่องดูตาแมวที่ประตู
เห็นพ่อยืนอยู่ด้วยความวิตกกังวล ผมรีบเปิดประตู ทันทีที่พ่อเห็นผม หมัดหนักๆพุ่งมาที่หน้าผมเต็มๆครับ
ผั้ววว!!! !!
ผมลงไปนอนกองกับพื้นโดยไม่ทันตั้งตัว ผมตรงมากระชากคอเสื้อแล้วถามผมว่า "หายไปไหนมา" ด้วยอารมณ์โมโห ปกติพ่อไม่พูดกู
ผมก็บอกว่าไปทำงานมา พ่อตะโกนใส่หน้าผมว่า "โกหก!!!" ทำเอาผมงงเป็นไก่ตาแตก
พร้อมด่าผมเป็นชุดๆ ได้ความว่าพ่อโทรเข้าที่ทำงานผมตอนผมไม่รับโทรศัพท์ และเป็นตอนที่ผมออกไปหาพ่อ
พี่ที่ทำงานบอกว่าผมออกไปข้างนอก T^T นะครับๆๆ ขอบคุณ
พ่อไม่ด่าเรื่องอื่นนอกจากว่าคิดว่าเป็นอะไร ตายแล้วหรือเปล่า ???
อ๋อๆๆๆ พ่อเป็นห่วงผมนี่เอง ค่อยโล่งขึ้นมาหน่อย เพราะพ่อไม่เคยด่าและว่าผมแรงขนาดนี้
มีบางช่วงที่พ่อด่าๆไปแล้วพ่อบอกว่า "ไม่ต้องมาอยู่คนเดียวเลย ย้ายกลับบ้านเดี๋ยวนี้ อยู่ไปแกก็เอาแต่ทำให้คนนั้นคนนี้เป็นห่วง
ไม่เคยสนใจคนอื่นเลย "
สลดฮะ !!! และรู้สึกขอบคุณที่พ่อเป็นห่วง
พ่อด่าผมเสร็จแล้วก็กลับไปเมื่อคุยกันรู้เรื่อง สรุปพ่อยังไม่ทำธุระ พ่อโทรหาเรา พี่ทำงานบอกไปข้างนอก พ่อเป็นห่วงทำไม
ไม่รับโทรศัพท์
พูดถึงเรื่องเป็นห่วงอย่างว่าแหละครับ คนๆนึงเป็นห่วงแทบตายว่าเขาจะเป็นยังไง แต่กลับกันคนที่ถูกเป็นห่วงไม่รู้สึกอะไรเลย
หรือความรู้สึกเป็นห่วงมันส่งผ่านไปไม่ถึง...ต้องแสดงออกมาแค่ไหนกัน ???? พ่อไม่บอก ผมก็ไม่รู้ระหว่างที่ผมหลับพ่อจะกระวนกระวาย
ห่วงผมแค่ไหน??
พ่อโทรหาแทบตาย (153 สายจำขึ้นใจ )ผมนอนสบายอยู่ห้อง เห้อ!!!
แค่นี้แหละครับที่ผมทะเลาะกับพ่อแม่ที่คิดว่าแรงสุดๆละ และทำให้ผมเริ่มเปลี่ยนนิสัยมาติดโทรศัพท์แทน
พกตลอด เปิดดูบ่อยๆ เช็คนั่นนี่โน้น (จริงๆโลกมันเปลี่ยน ผมอาจติด Facebook / Line 555+ ล้อเล่นครับ)
ผมแค่พยายามพกโทรศัพท์ และพยายามสนใจคนรอบข้างเพิ่มมากขึ้น^^
แล้วเพื่อนๆล่ะครับ คิดว่าเรื่องไหนร้ายแรงที่สุด
ข้ออนุญาติแทค #โทรศัพท์นะครับ เพราะเกี่ยวกับโทรศัพท์ด้วย
^^