(วีดีโอ และ ภาพ) วันเวลาที่ผ่านไป จงพากเพียร

สังขารทั้งหลายจริงๆแล้วก็ไม่มียั่งยืน
สรีระเผาแล้วก็เหลือเป็นเพียงอัฐิ เป็นธาตุสลายไป
ร่างกายนี้ก็เป็นดินน้ำลมไฟ
ชีวิตคนเราก็หนีความเป็นอย่างนี้ไม่พ้น
ที่สุดก็จะต้องทิ้งร่างโถมทับแผ่นดิน หาสาระมิได้







แต่สำหรับผู้ที่ได้เข้าถึงธรรมบรรลุธรรม
สังขารที่ได้มานี้ก็สร้างสาระประโยชน์ให้แก่ตนเอง
พัฒนาตนเองให้หลุดพ้นให้พ้นทุกข์


แต่ถ้าสังขารชีวิตนี้ที่ได้มาแล้วยังประมาทอยู่
ก็ไม่พ้นจากพญามัจจุราช ไม่พ้นจากเครื่องผูกแห่งมาร
จะต้องเวียนเกิดเวียนตาย จะต้องเศร้าโศก
จากความเกิด จากความแก่
จากความเจ็บ จากความตาย







จะต้องทุกข์คร่ำครวญร้องไห้พิไรรำพัน
จากการที่ต้องสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก
พลัดพรากจากการที่ไม่ประสบกับสิ่งอันพึงปราถนา
จากการที่ปราถนาสิ่งใดไม่ได้ดังปราถนา
ต้องทุกข์แล้วทุกข์อีก
เป็นอย่างนี้ไปไม่จบไม่สิ้น







น้ำตาของแต่ละคนถ้านำมารวมกันได้
ก็จะมากกว่าน้ำในมหาสมุทร
กระดูกถ้านำมารวมกันได้
ก็จะมากกว่าภูเขา กองใหญ่โตกว่าภูเขา
นี่คือความทุกข์ของแต่ละชีวิตที่ผ่านมา


เป็นสิ่งที่เพียงพอที่เราจะพิจารณาให้เกิดความสังเวชเกิดความสลดใจ
แล้วก็เร่งขวนขวายพากเพียรประพฤติปฏิบัติเพื่อความดับทุกข์








พระพุทธเจ้าก็ปรินิพพานไปแล้ว
พระสาวกพระอรหันต์ก็ปรินิพพานกันไปมากแล้วหมดแล้ว
แม้แต่ครูบาอาจารย์ หลวงปู่หลวงพ่อ
ท่านก็มรณภาพกันไปหมดไปตามๆกันแล้ว


นับวันนับเวลาก็ยิ่งน้อยลงไป
ผู้ที่จะแนะนำสั่งสอนที่จะบอกทางให้ก็ยิ่งน้อยลงไป
วันเวลาชีวิตของเราสั้นลงน้อยลง
แล้วเมื่อไหร่เราจะทำที่สุดแห่งทุกข์ให้ตัวเราได้
ถ้าเราไม่พากเพียร ถ้าเราไม่ประพฤติธรรม







อย่างน้อยก็ทำกายของเราให้สุจริต
ทำวาจาของเราให้สุจริต ทำใจของเราให้สุจริต


อย่าทำกายของเราให้เป็นบาป
ด้วยการฆ่าสัตว์ ด้วยการลักทรัพย์
ด้วยการประพฤติผิดในกาม ด้วยการประพฤติผิดพรหมจรรย์


อย่าทำวาจาของเราให้เป็นบาปด้วยการ
โกหก ส่อเสียด หยาบคาย เพ้อเจ้อ
อย่าทำใจของเราให้เป็นบาปด้วยการคิดละโมบ
โลภในสิ่งที่ไม่ใช่ของตนมาเป็นของตนด้วยไม่ชอบธรรม
อย่าทำใจของเราให้พยาบาทอาฆาตมาดร้ายต่อผู้อื่น
อย่าทำใจของเราให้เห็นผิดจากทำนองคลองธรรม







ให้จิตใจของเรามีสติมีปัญญา เชื่อกรรมและผลของกรรม
ว่าบุญบาปมีจริง ผลของบุญของบาปมีจริง
เรามีกรรมเป็นของของตนจริง
พระพุทธเจ้าแสดงตรัสรู้ไว้จริง
มีความเห็นชอบ เชื่อมั่นในคำสอนพระองค์
เดินตามหลักคำสอนพระองค์ เราก็จะปลอดภัย
แล้วเราก็จะประสบความสันติสุขได้ในที่สุด








ตามที่ได้แสดงมาก็พอสมควรแก่เวลา
ขอยุติไว้แต่เพียงเท่านี้
ขอความสุขความเจริญในธรรม
จงมีแก่ทุกท่านเทอญ

…